Sterren chatten niet…

Ik had laatst een mooi gesprekje met een buschauffeur. Het ging over, je moet niets en pret. Ik dacht trouwens dat de buschauffeurs alweer langere pauzes hadden? Volgens deze chauffeur spelen de problemen van korte pauzes en een stukje lopen naar een pauzeruimte nog steeds. Ik zou beter bij een vakbond kunnen gaan werken en pret. Ik zei laatst tegen een heel leuk iemand ook dat hij niets moest en vervolgens gaf ik aan ook iets niet te willen en te moeten en opeens voorlopig einde contact. Op zo’n moment werkt Vangelis met Conquest of paradise altijd goed voor mij, mooie muziek en leuke schepen in de video. Met een man communiceer je anders via chat dan met een vriendin aldus een van mijn vriendinnen. De kans bestaat dan dat je elkaar niet begrijpt of denkt te begrijpen, oké leermoment. Ik ben gedoemd om alleen te blijven op deze aarde in het tijdperk waarin mondelinge communicatie en gezellig afspreken op een terras uit zijn en pret. Ik pak nog even muziek van Enya erbij… En weer verder over mijn verdere belevenissen in mijn vakantiehuis. Ik zat met een vriendin in de tuin en we zagen daar de wolken samenkomen in de avond, de latere windhoos in Amsterdam. Het was een prachtig gezicht al deze wolken die naar elkaar toekwamen. In mijn vakantiehuisje ging ik regelmatig ook nog op en neer naar mijn huis en ouders, even de was doen, schoonmaken en kijken of alles goed ging. Ik was in mijn vakantiehuis en mijn telefoon ging en ik nam het onbekende nummer op, Mijn vader bij de buurman want zijn mobiel was leeg. De elektriciteit deed het niet in huis en volgens hun was het niet zelf op te lossen. Ik eerst gekeken via het internet of er een storing was en nee. Volgend stap, Stedin bellen en een monteur regelen en die kon binnen twee uur bij mijn ouders zijn. Bij eigen schuld voorrijkosten en een bedrag betalen. HUH? En mensen met weinig geld dan en mensen die net rondkomen? HUH? Ik ondertussen de buren gebeld of zij weer wilden doorgeven dat de monteur kwam en zelf ook in de auto gestapt naar mijn ouders. Bij thuiskomst mijn moeder gekalmeerd en de hemel zij dank kwam de monteur en was het probleem buiten onze schuld om, zo begreep ik, zo verholpen. En weer terug naar mijn vakantiehuis… Mijn blijdschap was dit jaar eigenlijk enorm groot toen ik mijn tas weer op mijn eigen zolderkamer kon neerzetten. Vanavond weer naar de sterren kijken met mijn kijker vanuit mijn zolderraam, beter, sterren chatten niet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

UJ2c

Please type the text above: