Code Moederdag voor aanstaande zondag. Waar op andere feestdagen veel mensen een meubelboulevard pakken en files veroorzaken is nu Moederdag de oorzaak. Overal bij de verzorgingshuizen en appartementen staan verslaggevers live verslag te doen van hoe kinderen vanuit het hele land op bezoek gaan bij hun moeder. Lokale wegen slippen dicht en niet omdat gezinnen met zijn alle via die ene weg naar de stranden gaan, welnee het is Moederdag. Als moeder zegt jullie hoeven niet te komen dan wil zij meestal dat jullie wel komen… De hele week zitten veel bejaarden moeders en oma’s alleen binnen en zijn afhankelijk van vrijwilligers en personeel. Hoera Moederdag en even niet alleen! Overal zie je auto’s met rollators achterin en er ontstaan Moederdag files. Kinderen en kleinkinderen komen naar oma en generaties komen bij elkaar omdat het nu nog kan. En om de ondervoeding van oma enigszins op te heffen wordt er massaal gekookt voor oma. Veel oma’s en moeders zouden zo graag nog eens een rondje door hun oude buurt rijden en overal zie je mensen op straat lopen met moeders in rolstoelen. De mensen die achterblijven in de huizen zonder kinderen daar heeft het personeel op deze dag alle tijd van de wereld voor. Kinderen maken tekeningen voor moeder en oma. Meestal is er in alle gezinnen wel een familielid die de rest er op wijst dat cadeaus zo van vroeger zijn. Oma en moeder laten genieten door de aanwezigheid van gezellige familieleden is zo in het nu, met de nadruk op gezellig. En er is altijd wel een grapjas in de familie die een pak incontinentiemateriaal voor de grap inpakt. En op Vaderdag natuurlijk hetzelfde met een code Vaderdag. Er zijn mensen die niets aan Moederdag doen want elke dag zou het Moederdag kunnen zijn en hetzelfde voor Vaderdag. Ik ben daar op zich een voorstandster van want een dag voor dit en een dag voor dat, ik word er af en toe hor en dol van… Maar stel je in dit geval nou eens voor dat het werkt en oma’s en moeders en vaders en opa’s even twee dagen in het jaar niet het gevoel hebben dat zij alleen en eenzaam zijn. Ik zeg dan toch maar code Moederdag afgeven voor zondag…bewust.

Het is vandaag 5 mei en ik heb vrij omdat het Hemelvaartsdag is… Ik maak er zelf maar van dat ik vrij ben op 5 mei en ik heb zo her en der weer wat mooie oorlogsverhalen vernomen. Verhalen over de oorlogen van toen en verhalen van de oorlogen van nu. Ik verbaas mij zelf in het nu over het gezeur soms over als mensen met demonstraties met de Nederlandse vlag staan te wapperen. Niets mis mee volgens mij als je als Nederlander trots bent op onze vlag. Mijn eigen pa vertelde dat zijn moeder de Nederlandse vlag in de oorlog bewaarde onder een stapel turf. Zijn vader en moeder hadden deze vlag voor hun huwelijk gekregen. Op 5 mei in de ochtend kwamen de Canadezen en mocht de vlag onder de turf vandaan en vol trots weer wapperen! Helaas kwamen de Duitsers in de middag terug voor een vergeldingsactie en de gehele 5 mei leefde het gezin in angst en de vlag verdween weer voor die dag. Alleen de ochtend van 5 mei had mijn vader dus even het bevrijdingsgevoel. Mooie en bizarre verhalen van vroeger op 5 mei. En dan zegt hij ook nog heel nuchter, er is altijd oorlog geweest en er zal altijd oorlog blijven. De mensheid veroorzaakt zijn eigen ondergang zijn dan mijn eigen woorden. Ik was er niet bij met WO II en toch zorgen de verhalen van vroeger bij mij voor ontroering en ook voor een zeker ongeloof dat er steeds mensen op mijn pad komen die mij hun verhaal vertellen. Ga maar rustig slapen en we zagen het niet aankomen zegt bijna iedereen tegen mij. Ja 4 en 5 mei staan voor mij in het teken van verhalen. Verhalen van mensen die nooit een boek of een film kregen omdat zij er voor kozen om in de schaduw te blijven staan van de helden in de boeken en de films. De vrijheid van ons land is destijds door heel veel mensen voor gestreden, bewust van.

Wij zouden vroeger eens op vakantie gaan en alles was al gepakt en bezakt en toen gingen wij niet. Het kwam even bij mij boven, lezende over het onlangs gehouden raadgevende referendum in Nederland over de Oekraïne. De uitslag was nee en toch gaan we niet en pret, of zoiets. En wat te denken van de woorden vergistoerist en troostfeestje? De toerist bepakt en bezakt op 30 april naar Nederland en er is geen Koninginnedag meer, heerlijk. En alle mensen die nu via Libië naar Europa gaan komen, niet bepakt en bezakt, waar gaan we hen laten? Gratis visum geven dan maar allemaal, schijnt hip te zijn? En zo gaat het leven overal door en zijn in ons land heel wat mensen die het kunnen betalen alweer bezig met de zomervakantie, spreektaal is vaak nu zomervakansie. Het valt mij steeds meer op in midden Nederland, hoe de t in wat woorden als s gaat klinken, situasie en polisie. De verandering van onze taal door de eeuwen heen is leuk. Op het moment van schrijven nu gebeurde er iets wonderlijks hier buiten. Een plof en er viel een jonge merel uit de dakgoot en de kleine bleef versuft staan op de tegels. Moeders had het door en kwam een wormpje brengen voor de kleine en nog een. Ik besloot om even af te wachten en de kleine merel vloog opeens een stukje en tegen het raam van de schuur aan en viel auw weer naar beneden. Ik zag het allemaal en moeders keek op het dak toe. Opeens wist de jonge merel wel hoogte te maken en kwam op de schutting terecht. Ik kreeg even de neiging om te gaan applaudisseren. Even later waren de kleine merel en moeders weg om vlieguren te gaan maken. In de vogelwereld overleven de sterkste vogels. Ik besloot bewust om de natuur zijn gang te laten gaan en om het vogeltje niet als zielig te gaan beschouwen en op te gaan pakken en het kwam goed, denk ik. Nou ja, in de vogelwereld hebben ze geen wapens en geld en hoef je niet in te grijpen. Die overlevingsdrang van het jonge vogeltje en de zorgen van de moeder, zoiets maakt een mooie zonnige dag wel helemaal af…

Wat mij vooral opviel de afgelopen week was dat ik steeds las dat er miljoenen naar dit en miljoenen naar dat gingen. Alsof iemand de laatste geldboom had gevonden… Ik zou zelf het omgekeerde doen en de geldkraan dichtdraaien bij heel veel dingen. Ga eerst maar eens de dingen met het budget van nu anders doen en logisch doen en dan praten over hoeveel geld er nog van die laatste oude boom valt… Oma woont bijvoorbeeld ook in zo’n mooi appartementencomplex met allemaal ouderen. Er komt dan in de ochtend iemand vanuit een ander potje de mensen douchen en steunkousen aandoen enzovoorts en even later op de dag komt er vanuit een ander potje iemand om het appartementje schoon te maken. Ik heb er met oma als eens over nagedacht en het zou logisch zijn als er een team in zo’n complex zou werken met mensen die net als mijn persoontje de papieren hebben om de mensen te douchen en te verzorgen en om de woning even schoon te maken. Er zijn dan natuurlijk altijd mensen die zich te goed voelen voor wat schoonmaakwerk en ik zou dan zeggen tot ziens. Het zou ook voor de bewoners een stuk rustiger voelen als er dag en nacht iemand aanwezig is in zo’n complex. En papierwerk en administratie voor een groot deel afschaffen, gaan familieleden zeuren, hoppa dan ga je het zelf doen als je overal een rapportje van wilt. Er was gisteren een mooi programma op de televisie over de zorg. Ik zie inderdaad in de bejaardenzorg en in de gehandicaptenzorg vanuit eigen bewuste ervaringen dat het grootste verdriet is dat mensen niet of te laat op het toilet worden gezet. Mensen voelen een natte broek of natte incontinentieluier als heel erg en logisch. Ik heb het zelf in de praktijk meegemaakt en als je als personeelslid alleen op veel cliënten staat dan voelt het zowel voor personeelslid als cliënt vreselijk. Voor mij ook een reden om niet meer in de zorg te gaan werken alleen met veel cliënten onder mijn hoede, het voelt voor mij niet goed. En zolang de zorg over geld gaat en niet over mensen en alles van regels en regels aan elkaar hangt, succes ermee allemaal. Laat mij mijn eigen gang maar gaan, een op een bij de cliënten, zij blij en ik blij. En feit blijft ook dat bij de meeste ouderen eigenlijk hun wens is dat de kinderen vaker op bezoek komen, bewust van. Eenzaamheid is een goede tweede na de natte broek en de natte incontinentieluier… Mensen alleen uitdrukken in geld is zo niet mijn ding.