Een ekster staarde mij vanmorgen aan door een van mijn ramen. Wij stonden oog in oog en de ekster vloog weg en kwam weer terug, nieuwsgierig staarden wij elkaar aan. De vogel had een groene vleugel en een blauwe vleugel en ik dacht, verhip mijn blauw met groene blog… De vogel was vast nieuwsgierig naar het waarom er even geen tekst meer op mijn blog verscheen. Tja vogel, ik was ook op zoek naar wat waarom vragen en in alle stilte komen er dan wat op je pad. Mensen worden af en toe gek van mijn waarom en ook dat ik van alles een onderbouwing wil hebben en pret. Ik ben niet op de wereld gezet om er zonder kennis weer vanaf te gaan, denk ik dan altijd maar. Ik zag de afgelopen week wat wespen en ik stond mij af te vragen waarom ik in januari wespen zag en of ze ook al zouden steken. Het waarom er nu wespen vliegen en wat zijn de gevolgen, ik kan er uren over nadenken. Je hoort her en der wat verhalen aan en je maakt combinaties en je bedenkt hoe zot de wereld aan het worden is. Hoe erg is het dat mensen een brief krijgen over een opvang voor ik ga op reis mensen in hun omgeving en in de brief staat dat je er met niemand over mag praten? Hoe erg is het dat er dan in alle stilte een inspraakavond passeert zonder pers en dat door tegens van de bewoners de locatie er niet komt en heel stilletjes naar verderop gaat en waar hetzelfde ritueel in alle stilte gaat plaatsvinden? Het leuke is natuurlijk dat mensen er dan later toch over gaan vertellen in de kennissenkring en dat de mensen niet begrijpen waarom het stil moest en waarom er niets over te lezen was. Ik ben lang niet de enige die graag het waarom van dingen wil weten… De pleisters op de monden van mensen die protesteren bij inspraakavonden die wel bekend zijn, ik snap ze wel. Ik liep nog tegen een ander ding aan, bewust niet naar buiten toe gebracht en ik dacht aan het waarom en ik woog de voors en tegens af. Ik bedacht hoe vreemd het eigenlijk is dat dingen half naar buiten toe worden gebracht. De angst regeert? En zo denk je de dagen door en val je van de ene verbazing in de andere verbazing. Ik kwam nog even op de hoeksteen van onze samenleving en waaruit bestaan deze hoekstenen vandaag de dag nog? Vroeger was het gezin de hoeksteen van de samenleving en het geloof. Zijn de hoekstenen er eigenlijk nog wel of bouwen we zonder hoekstenen maar wat raak? Ik zie dan een berg stenen zonder cement voor mij die beving na beving een beetje meer instort en in verval raakt omdat de hoekstenen ontbreken. Ik dacht na over de hoekstenen in mijn eigen leven en hoe deze niet ontbreken, wel steeds anders worden. Wat is het leven buitengewoon fascinerend, bedacht ik ook nog even op deze regenachtige zondag.
Maandelijks archief: januari 2016
Blauwe vrijdag
Het is vandaag blauwe vrijdag. Ik kwam gisteren een oude klant tegen die zijn nieuwe hulp maar niets vond en een andere oude klant huilde ook nog, tja, misschien toch maar weer terug? Zeg nooooit nooooit… Niet alles is depri want ik vermaak mijzelf al ruim een week kostelijk met de politiek in eigen land. Ik kijk en luister er misschien iets anders tegenaan dan een ander, zou kunnen. Ik heb zelf een wekelijkse top 5 en ik kan er zelf om lachen en dan is het goed. Ik had bijvoorbeeld pret over de ik ga op reis mensen in Utrecht en dat de verantwoordelijke wethouder dan met de trein naar huis ging naar zijn woonplaats…Amsterdam. Ik zie er de humor wel van in maar ik heb dan ook de visie dat je pas echt weet wat er leeft als je er zelf woont… En ik was voor mevrouw Van Toorenburg met de hamer omdat ik haar de beste vond, tja. En dan was er nog het rapport waarin stond dat de wet uit 1855 eigenlijk niet meer kon. Ik bedacht met humor dat we met veel dingen weer terug in de tijd gaan en dus misschien is die wet over een paar jaar wel weer in het nu, je weet het niet. Een fietsenmaker is beter in een lek in een band vinden dat is een feit. Dan ga je dus terug naar de Kamer met een rapport met daarin dat een wet uit 1855 eigenlijk vervangen moet gaan worden, heerlijk. En er was nog een rapport met allemaal veilige zwarte balkjes en een minister van veiligheid die net aan weer veilig mocht blijven zitten. Er worden her en der wat bladen afgestoten bij uitgevers, mocht iemand op het lumineuze idee komen om de Party Politiek 24 aan te gaan kopen en uit te gaan geven, bel mij gerust. De tekenaars van de Donald Duck kunnen er wat stripjes voor Geert inzetten en weer iemand blij. Ik ga op reis mensen opsluiten lijkt mij overigens geen goed idee, beter om alle mensen die nog wel vreedzaam en bewust kunnen nadenken op te sluiten zodat er na een maand samen een goed plan op tafel ligt. En weer commotie over hoeveel ik ga op reis mensen er dit jaar verwacht gaan worden, cijfers zeggen niet zoveel. Het gaat erom dat de mensen in eigen land veilig en met een toekomstperspectief kunnen blijven wonen, is een. Oké, niet haalbaar en dan gaan ze op reis, is logisch en is twee. En de drie komt niemand nog echt lekker uit… Ach, al is de hemel vandaag grauw, ooit wordt ie weer blauw!
Blauwe donderdag
En zo is het alweer blauwe donderdag. Ik brak vandaag even mijn hoofd over wat er in de mensheid is gevaren tot op de dag van vandaag. Ik had een leuk gesprek over de loonzakjes van vroeger en dat deze loonzakjes dan allemaal klaar stonden en er dus een gigantisch bedrag aan contanten stond. Ik heb het nu over ongeveer zo’n 60 jaar geleden. Er was geen mens die het toen in zijn hoofd haalde om de loonzakjes te gaan stelen. Beveiliging, ha ha, bestond toen nog niet. De werknemers gingen met de loonzakjes naar huis of naar de kroeg of gokken en in de laatste gevallen kwamen zij met loonzakjes zonder inhoud thuis. Geen mens op de weg die het in zijn hoofd haalde om een werknemer van zijn loonzakje te beroven en met een vol loonzakje gewoon hoppa door de achterdeur van het huis naar binnen die altijd los was. Er was toen ook armoede en toch hadden de mensen het respect voor elkaar om zoiets niet te doen. Hoe anders in het nu waar buschauffeurs voor een paar contanten beroofd worden met geweld en kinderen gewoon op straat beroofd worden van hun mobiel met geweld. Het respect voor elkaar en voor elkaars eigendommen is ver te zoeken. Komt het omdat mensen minder zijn gaan geloven en de normen en waarden vanuit de kerk over het algemeen wel nageleefd werden? Natuurlijk was er ook een hoop shit en achterbaksheid in de kerken maar toch… Of is het de vrijheid die doorgeschoten is? Of het drugsgebruik en de alcohol waardoor mensen niet meer bewust kunnen nadenken over hun daden? Of het meer en meer en meer willen en daar dus met geweld aan willen komen? De ongelijkheid in de inkomens en in de wereld? Het internet waar de mensen op kunnen zien waar het leven meer is? Cultuur, scholing of opvoeding? Zit het in de lucht? Voor mij is het item van vandaag op deze blauwe woensdag al het geweld in mijn land en in de wereld. En ja, ik denk dan heel somber dat ik in zo’n wereld niet wil leven. Ik moet natuurlijk wel maar zo’n blog is een uitgesproken middel om mijn afschuw op te schrijven over al het zinloze geweld in het nu. Ik sprak nog met iemand over de winkelopeningstijden op zondag en ik kreeg de kous op mijn kop. En allemaal omdat ik zelf op zondag wel eens boodschappen doe. Ik luisterde naar de tegens van deze persoon en ja ik begreep ze en haar keuze en ik liet haar in haar waarde en zij mij niet in de mijne. Als ik zeg dat ik niet inzie hoe wij alle ik ga op reis mensen kunnen opvangen en de kost kunnen geven zonder basisinkomen dan is zoiets mijn mening en als een ander daar anders over denkt dan luister ik naar deze persoon om vervolgens zelf wel de kous op mijn kop te krijgen van deze persoon want iedereen is welkom. Ik probeer door een deur te gaan en mensen laten mij soms niet eens in de buurt van de deur komen. Ik probeer juist van alle zienswijzen van de mensen te leren en zij vormen mijn visie op het geheel. Ik kan het ook niet helpen, iets in mij zegt dat het niet goed gaat zoals het nu gaat in ons land en op de wereld. Buiten omstandigheden in de ruimte en op de aarde zelf waar wij niets aan kunnen veranderen hebben de mensen het laatste woord. Mijn oma noemt deze tijd een Babylonische spraakverwarring, zit wel iets in. Ik ga bewust stil even verder denken op deze blauwe donderdag.
Blauwe woensdag
Ik wil maar niet echt depressief raken, vreselijk en ik doe zo mijn best… De pest is dat ik overal de humor van inzie of de zottigheid en vriendinnen zijn ook zo en ik dus die depressie niet echt lekker inkom… Ik liep zondag met een vriendin door het bos en ik zei tegen haar dat ik zelf nog nooit zo gelukkig geweest ben als de laatste paar jaren. Gewoon met mijzelf, goede mensen om mij heen, de natuur, boeken, schrijven en mijn huisdier. Wel raar dat je zelf heel gelukkig kunt zijn en totaal ongelukkig met de wereld in het nu. Maar ja, in je eentje kun je de wereld niet verbeteren en wie zegt dat ik het allemaal goed zie? Ik was wel mijn tijd ver vooruit want een paar jaar geleden wilde ik al vreedzaam in mijn eentje op De Dam gaan zitten met wat uitgenodigde vrienden als protest tegen de oneerlijkheid in de wereld. Ik was te vroeg toen en de mensen zagen het nog niet of wilden het niet zien en dus de actie toen maar bewust afgeblazen. Mensen hadden van alles te doen op zaterdag en geen tijd om stil te staan bij de toekomst, eigen vrije keuze natuurlijk, doen waar je blij van gaat worden. Ik ben erg blij met mensen zoals Stephen Hawking die afgelopen week stelde dat de grootste bedreigingen voor de mensheid door de mens zelf worden gecreëerd. Ik ben het zo met hem eens. Uitvindingen zijn prachtig als er goede dingen mee gedaan kunnen worden voor de mensheid. Bij alles van wat er op de markt komt daar zouden mensen zich van kunnen afvragen of de baten opwegen tegen de lasten ervan. Ik las dat er als de mensheid het gaat halen, dat er in 2050 meer plastic dan vis in de oceanen zit. Mooi voorbeeld van hoe mensen plastic dingen uitvinden en vervolgens niet nadenken over de afbraak ervan. Ik had het laatst met iemand over grond en je wilt niet weten wat er allemaal ligt weg te lekken in de aarde hier op aarde. Eigenlijk leven we op onze eigen zelf gecreëerde vuilnisbelt. Ik draag net als iedereen een heel klein beetje bij aan de aardbol en de samenleving zoals ie nu is, met mijn goede en liefdevolle dingen en met mijn mindere dingen, de perfecte mens bestaat gelukkig niet. Misschien is het ook daarom wel dat de aarde altijd weer eens ten onder gaat, omdat de perfecte mens niet bestaat? Eigenlijk gaan wij er vanuit dat de aarde een groot feest is en dat er altijd feestjes op gehouden kunnen worden, alleen vergeten wij de aarde cadeautjes genoeg terug te geven voor al die feestjes? En dan zijn er nog de omstandigheden van buitenaf die de omstandigheden op de aardbol anders doen worden en waar wij niets aan en tegen kunnen doen. Iemand vroeg mij laatst als er een ruimteschip zou komen of ik dan zou instappen? Ja natuurlijk, ik zou hun verhaal willen horen en wat vragen willen stellen. Interessant om allemaal over na te denken op deze blauwe woensdag.
Blauwe dinsdag
Het is vandaag blauwe dinsdag en ik ga lekker depressief doorschrijven deze week. Zo in het nu is één blauwe maandag zo te weinig… Er was gisteren weer een demonstratie in het land tegen de komst van ik ga op reis mensen. In het betreffende dorp hebben ze het over een opvang voor tien jaar en over 500 mensen. Als het mijn dorp was geweest dan had ik er ook gestaan om vreedzaam om een onsje of wat minder te vragen. Kleinschalige tijdelijke opvang is beter, zoiets kan iedereen bedenken. De humor is wel dat niet alleen grote groepen ik ga op reis mensen bij elkaar af en toe voor wat opstootjes zorgen, zet veel demonstranten bij elkaar en het gaat ook mis. O nee, het is depri dinsdag en het woord humor is niet zo gepast dan. De ik ga op reis mensen worden zelfs met gewone vliegtuigen naar hier gebracht en daar zijn wat mensen dan nog trots op ook. Ik wil beelden van ondervoede mensen en mensen met vreselijke wonden die met brancards uit speciale vliegtuigen komen, wees welkom om hier op te knappen en op krachten te komen en om na een tijdje weer terug naar eigen land te gaan of in de regio. Het omgekeerde zie je nu gebeuren, veel lichamelijk gezonde mensen die hierheen komen die gaan uit protest en omdat het allemaal zolang duurt in hongerstaking en ondervoeding is het gevolg. Ik blijf erbij, je moet je de ogen uit je kop schamen als je als in een ander land brood, bed en douche krijgt en dan ondankbaar bent. En zelfmoord is triest, of je nou in een opvang woont of ergens anders in Nederland. De meeste Nederlanders krijgen géén stuk in de krant of Kamervragen nadat ze van een flat zijn gesprongen of anders, wat rest zijn de kleine overlijdensadvertenties in de kranten. Er komt geen Kamerlid eens even vragen hoe hun leefsituatie was en een praatje maken met de nabestaanden of je moet ergens connecties hebben. Misschien eens een vragenuurtje inlassen voor onderzoeken hoeveel mensen er springen vanwege schulden of omdat zij in de huidige samenleving de juiste hulp of aandacht niet meer krijgen? En de vrijwillige brandweer gaat ook langzaam ten onder. Ik zie het er zelfs van komen dat je in de toekomst voor de brandweer een abonnement gaat afsluiten en dat ze als bedrijf naar de beurs gaan, ik zie de aandelen al omhoog spuiten… De kraan bij de brandweer gaat dichter en die zou wijd open moeten blijven staan en de ik ga op reis mensen kraan zou dichter moeten en die blijft wel wijd open staan, aaaaaaahhhh ik heb het weer voor elkaar om mijzelf depri te denken vandaag! Nog vijf dagen te gaan.
De blauwe week
Heerlijk zo’n deprimerende maandag, het is weer eens blauwe maandag en ik ben eigenlijk van plan om er een deprimerende blauwe week van te gaan maken. Het is weer eens wat anders en iets nieuws en de omstandigheden lenen zich perfect voor een deprimerende blauwe week. Blauw van de kou past er ook mooi bij want het is even winter in Nederland. De afgelopen week druk en op pad geweest en onder het mom van, ik loop alvast vooruit op de depri maandag, ook even op een begraafplaats gezeten. In het noorden van het land hebben ze stoeltjes en koffie en is het nog comfortabel op een begraafplaats. Bij mij in de omgeving is het gewoon op de grond zitten en zelf een thermoskan met koffie meenemen. Ik zat zaterdag even bij het graf van mijn pas overleden vriendin op de grond en de laatste keer dat ik lang bij een graf zat was alweer even geleden en toen was het warm weer. Ik kreeg nu af en toe een hagelbui over mij heen en soms brak de zon weer door. Ik zag wat grafstenen en ik las teksten als rust zacht en laatste rustplaats. De vliegtuigen kwamen steeds laag over en wat nou rust zacht? En laatste rustplaats is ook een keer over als het graf geruimd gaat worden. Zelfs op een begraafplaats lig je niet rustig met al het lawaai van tegenwoordig en bij een toekomstige overstroming spoel je gewoon weg in de kist. Alhoewel, hout drijft en dus drijf je weg, de kist van Noach. Nee, zelfs zekerheid op rust na de dood is er niet. En als je in reïncarnatie gelooft dan is rust zacht dus helemaal niet van toepassing. Misschien is mijn vriendin nu alweer ergens anders opnieuw geboren en druk aan het werk of aan het feesten. Je weet het gewoon niet en wat zou dan wel een beetje geloofwaardig op een steen kunnen staan? Misschien gewoon de feiten benoemen? Hier ligt… geboren… enzovoorts en dan een mooie foto en tekst erbij? En je zit eigenlijk niet voor de overleden persoon bij iemand zijn graf, puur voor jezelf. Een beetje mooie herinneringen ophalen, wat traantjes en bij sommige mensen die je lief had daar komen er nog wat vragen boven die je ze had willen stellen bij leven. Een graf is een plek om even heen te gaan als je er zelf behoefte aan hebt en verder zit iemand die je lief had in je hart en in je brein. Gemis voel je en geen graf voor nodig. Het was gisteren een mooie zonnige dag en wij kwamen blauw van de kou uit het bos. Helaas ook daar een depri momentje toen ik in de ringen een koprol voorover wilde gaan maken. Koprol voorover en alle busjes voor de zelfverdediging vallen dan uit je jaszakken… Leven in het nu is zooooo depri blauw…
Een recht een averecht
De daders van het geweld op nieuwjaarsnacht in Keulen waren bijna alleen maar migranten, feit. Wat weer niet wil zeggen dat alle migranten gewelddadig zijn, eigen bedenksel. Meer dan 500 aangiftes, feit. De Zweedse politie geeft nu schoorvoetend toe dat er vorig jaar zomer daar Keulse toestanden zijn geweest met jonge mannen afkomstig uit Afghanistan, feit. Moet ik het dan gewoon bekijken als de App store met continue feiten updates en dat er op een gegeven moment een versie 10.2.8 komt? En in welke update zitten wij nu dan, 2.0.36? Volgens een van mijn vriendinnen zijn wij juist te lief en al dat niet benoemen werkt juist averechts en mijn zeer intelligente breiende een recht een averecht tante kwam aanzetten met dat wij nu al in een oorlog zitten. Als je zo naar iedereen zijn verhaal luistert dan ontkom je er zelf niet aan om in je eigen brein in het vakje oorlog een nieuw informatiehoekje aan te maken en pret. En er was nog wat ruimte over en daar heb ik nog een bullshit hoekje gecreëerd en na een uur verdwijnt dit automatisch uit mijn brein. En alle informatie tezamen met mijn eigen bewuste en onbewuste waarnemingen vormen mijn eigen blik op het hedendaagse gebeuren en ik denk er het mijne van allemaal. Ik had het afgelopen weekend kilometers aan sporten nodig om nieuwe ruimte vrij te maken in mijn brein en pret. Ik zat op de fiets en ik dacht na over bewegen en vitamine D aanmaken en of ik mijzelf dus op de fiets een testosteron aanmaak bommetje mocht noemen. Ik had er wel pret om en ik scheurde langs een veldje met gele narcissen in januari… Met een vriendin heel wat kilometers gelopen langs groen gras met madeliefjes en we zagen ganzen, zwanen, reigers en een ooievaar. Ik denk dat heel wat dieren en planten in een trauma schieten als er nog sneeuw en vorst gaat komen. Ondertussen de onbegrijpelijke niet logische dingen besproken en gelachen. Iemand zei laatst dat je van lachen rimpels krijgt. Nou ik mag hopen dat er nog heel veel rimpels van het lachen bij mogen komen op mijn gezicht. Ik kreeg een bakje met eten van haar mee en ik was dankbaar. Ik had haar kunnen zeggen dat ik het eten liever op mijn eigen manier bereid had en ik had een protest rondje op de rotonde bij haar voor de deur kunnen lopen. Nee, zoiets kun je alleen maar fantaseren en zoiets doe je natuurlijk nooit…
Benoemingssamenleving
Het jaar is pas een week uit en ik las gisteren dat de benoemingssamenleving weer terug is. Asielaanvraag gedaan en verblijfsvergunning verstrekt of zoiets. Ik graven en graven in mijn geheugen en wanneer zijn wij deze benoemingssamenleving dan verloren? Jaren 60, 70 en 80 en zweven we dus al die tijd ergens met onze beentjes los van de grond? Nu al het woord van de maand januari en de maand is net begonnen… Niet wegkijken en de dingen en gebeurtenissen benoemen zoals zij zijn met feiten, tja. En als je geen feiten hebt dan maak je er een vragende vorm van en opgelost. Ik ga hem zelf wel even opslaan voor een latere spelvraag, de benoemingssamenleving keerde terug op 1 januari 2016. Mag je zelf dan ook verzoeknummers doen om dingen te benoemen? Dat je bijvoorbeeld naar een televisiezender eens de vraag stuurt om een van de grootste rampen in het nu eens te benoemen, namelijk de methaangasramp in de buurt van Los Angeles? Per uur lekt er 50.000 kilo methaangas en het lek is tot nu toe oncontroleerbaar. Onze code rood voor ijzel op de weg zakt er bij in het niet. En op een milieutop kun je samen allemaal leuke dingen bedenken, oncontroleerbare toestanden doe je helemaal niets aan. Zo zie je maar weer eens dat de wereld niet zo maakbaar is, wat mensen wel eens denken. Nederland is voor een half jaar nu voorzitter van de EU en als de benoemingssamenleving dan toch weer terug van weggeweest is… Ik mag dan misschien wel benoemen dat Nederland wel eens het laatste land kan zijn in de geschiedenis als voorzitter van de EU? Oké, het is geen feit en daarom een vraagteken erachter. Ik denk dat door de volksverhuizing van nu de EU gaat vallen en dan hebben we Engeland nog die exit EU kan gaan? Net op tijd mijn vraagteken nog achter deze zin gezet… Wel wennen weer zo’n benoemingssamenleving en wat benoem je wel en wat benoem je niet, zucht. De stilte voorbij.
Plastic soep in mijn hoofd
Ik was ook even in de bouwmarkt, toch nog even een boodschapje tussendoor doen voor de eenzame oudere mens… Voor mij is het niet zo’n ramp dat er daar geen gratis plastic tasjes meer gegeven worden omdat ik altijd katoenen tassen bij mij heb en die kun je met spuitbussen om kleding waterdicht te maken inspuiten zodat ze waterafstotend worden. Wel weer letten op de milieuvriendelijkheid van de spuitbus en pret. Je kunt ook van oude kledingstukken heel leuk met naald en draad een tas maken en dan wel eerst de onderbroeken even wassen alvorens ze te gebruiken… Alleen een plastic tasje verbieden schiet overigens niet op want hoe zit het dan met de vuilniszak voor het afval en alle verpakkingsmaterialen om de producten? Ik was laatst bij iemand en daar zaten allemaal koekjes stuk voor stuk nog eens verpakt in plastic in de dubbele plastic verpakking. Ik zeg dan, tasje an me hoela. Maar ja ergens beginnen loont vast. Mijn hoofd begon gisteren ook weer raar te doen in de supermarkt. Ik had bij de fruitafdeling de keuze tussen een plastic zakje en een papieren zakje met plastic erin of mijn fruit stuk voor stuk afwegen en op allemaal een aparte sticker doen die vanuit het weegapparaat kwam. En daar sta je dan en waar kies je dan voor met in het achterhoofd het verbod op gratis plastic tasjes? Zoals met heel veel dingen, het is gewoon allemaal niet logisch voor mij. Ik ben er eigenlijk wel een beetje klaar mee met alle onzinnige dingen, maar ja je moet door op deze wereld hè? De oplossing is natuurlijk gewoon mijn tasje bij de groenteman laten vullen en probleem opgelost, tja. Ik kon het gelukkig snel van mij afzetten na het zien van de demonstraties op het plein in Keulen met wat rechtse mensen en wat linkse mensen. En ook hier, het is niet logisch. Er heeft een gebeurtenis plaatsgevonden en waar zou je dan voor op het plein kunnen gaan staan…juist samen een protest maken tegen de feiten die er nu liggen, zucht. Nou, nieuwe dag en even vanuit mijn papieren zakje met plastic erin even een sinaasappel uitpersen. Alle frustraties even loslaten op de sinaasappel en de pers zodat er geen druppel meer uit te persen valt. De oranje tranen van een sinaasappel en pret.
De meter is vol…
Ik was gisteren even bij oma en oma had al gelezen over de vrouw onvriendelijke toestanden in de Duitse steden. Iedereen had het er maar weer druk mee met breed uitmeten en het meest hilarisch waren toch wel de zorgen over het naderende carnaval daar. Gedragsregels voor mannen en vrouwen en een meter afstand of een armlengte afstand houden van vreemden. Ik dacht meteen aan een meter bier… Het kan soms zo simpel zijn, je haalt een meter bier en de meter afstand tussen jou en de vreemde voorganger is een feit. En als je de vreemde een biertje laat nemen kan er ook een leuk gesprek ontstaan en is deze vreemde opeens misschien wel een potentiële beste vriend. Ik lees wel eens iets over middeleeuwse toestanden in het nu en idee twee kwam op. Kijk eens naar wat schilderijen van vroeger en de vrouwen met prachtige grote hoepeljurken. Ik zou zelf een hoepel van een meter doorsnede nemen en daar met passen en meten een leuke jurk omheen fabriceren en klaar, zucht. In het schattige handtasje bij zo’n jurk daar kan een parfum, haarlak en een deospray in en mocht je toch iets onder je hoepeljurk voelen dan is een spuitje onder je jurk onder het mom van even opfrissen zo gemaakt. Carnaval op zijn Duits in 2016… Alle serieusheid in een handtasje, een paar citaten vanuit de Duitse grondwet, een ferme uitspraak van afschuw en dat het gebeuren voor geen meter deugde en dat de daders met de maat waarmee zij maten zelf gemeten zullen worden en klaar. Ik was de Duitse grondwet eens aan het doornemen en ik begreep opeens wel het Duitse welkom allemaal, een beetje advocaat kan iedereen een tijdje laten blijven in Duitsland. Ik merk het met heel veel mensen die al een tijdje in Nederland verblijven, zij kennen alle regels in de wet vaak beter dan mijn mijn eigen persoontje. En het is ook net hoe je iets leest of hoe je de vertaling van iets doet… Gedragsregels voor tijdens de carnaval vanwege het gedrag van groepen mensen. Ik zag gisteren traantjes bij Obama en ik huil wel heel even mee hoor, gewoon vanwege alle gebeurtenissen waar ik mij heel erg van bewust ben…