De laatste dag van 2019 en mijn laatste blogpost van 2019. Een jaar waarin er heel veel zorg en regelwerk is geweest met betrekking tot mijn moeder. Haar herseninfarct in februari en nu de laatste twee weken van het jaar was het weer helemaal mis. Op 1^e kerstdag in het ziekenhuis aan haar bed gezeten en toen ergens op een dijk bij Enkhuizen even staan te genieten van de zon op het water. Toch proberen om het beste van alles te maken, bewust van… De vakantie voor een week afgezegd, het voelde niet goed om van huis te gaan en verder bijna alle leuke plannen in de koelkast gezet tot een volgende keer. Omgaan met teleurstellingen, er zijn belangrijkere dingen nu. Mijn moeder is nu thuis en zij gaat een strijd tegemoet die nog steeds twee kanten op kan gaan, tja. Afijn, zo is het bij iedereen wat in huis. Ik ben nog steeds geen mantelzorgster want ik heb zo’n hekel aan het woord. Gewoon doen. Er waren ook een heleboel leuke dingen in 2019. Ik ben best veel de deur uit geweest, Polen, Portugal en in eigen land. Ik heb geslapen op veel verschillende locaties en onder een dak met illegalen en buitenlandse legale werknemers en weet ik veel met wie nog meer en pret. Ik kan pas echt over iets meepraten als ik het zelf bewust heb ervaren. De man van het jaar was voor mij dan ook de fysiotherapeut die de pijn in mijn schouders van alle verschillende slaapplaatsen met een paar behandelingen kon weghalen. En ook geleerd dat acupunctuur niets voor mij was want ik zat bijna tegen het plafond van een zo’n klein naaldje, kneuzin Inkie. En dan was er de afgelopen maanden mijn nieuwe vriend die de man van het jaar voor volgend jaar kan gaan worden. We hebben volgend jaar een nieuw dak boven ons hoofd dus dan kunnen we elkaar echt leren kennen… . Het was best moeilijk om elkaar beter te leren kennen zonder eigen woningen, de kamertjes relatie en pret. En verder een ode aan mijn “grote zus” en reismattie die er altijd voor mij was en wat hebben we weer gelachen het afgelopen jaar. Ja de andere vriendinnen en andere mensen om mij heen, toch wel het belangrijkste in mijn leven. Bedankt allemaal voor de pret, de leerzame momenten en de steun. Ik wens iedereen een goed en gezond 2020.

Nog iets, de afvalkalender om de afvalbak aan de weg te zetten is bij ons voor 2020 afgeschaft. Ik ben er op zich wel voor dat de kalender alleen via internet nog te bekijken is, je zet wel weer een heule generatie weg die geen internet hebben of kunnen bedienen. Boze mensen, wij horen er niet meer bij, bewust van… En natuurlijk is de kalender wel af te halen en draaien mensen kopietjes uit, bewust van… Ik heb af en toe het gevoel dat ik bezig ben met het schrijven van een einde der tijden blog en pret…Nou de tijd voor Kerstmis is mijn ding dus hup, wij afgelopen weekend op weg naar iets moois. We moesten eerst even reizen om bij een station te komen omdat er nog geen snelle rail is… En van Utrecht naar Maastricht was het gelukkig wel snel twee uurtjes met de trein. We zagen op station Maastricht geen scan poortjes om onze voordeel tickets te scannen, nou dan niet en pret. Het pad naar het centrum was gezellig verlicht en de grote kerstboom was erg mooi. En we begonnen de dag natuurlijk met koffie en vlaai in Maastricht. Het was weer zo’n dag bij mij en ik kon niet zo goed tegen alle drukte in de winkels en op de kerstmarkt, kneuzin Inkie. De Sint-Servaasbasiliek was prachtig en wij kregen een kaarsje mee om binnen op te steken. Ik heb hem thuis aan mijn moeder gegeven en zij vond hem prachtig dus ook goed. Er stond een kerststal met beelden en de kribbe was leeg, huh? Ik hoorde later in de snackbar nota bene dat het kindje er pas later in komt te liggen en pret. Waarom verkopen ze dan overal kerststallen met kind stevig erin vastgeplakt in de kribbe, zucht? Het was een aardige vrouw in de friettent in Maastricht. Het was leuk om even de sfeer in Maastricht te proeven en de Sint Serfaasbrug was eigenlijk het mooiste en bij het water staan. En vandaag nog naar een tuincentrum geweest en daar stond een levensgrote Olaf sneeuwpop van de film Frozen en dit kind weer helemaal blij. Niets geen kerststress of volle karren voedsel voor mij, er is altijd wel een blik soep om open te trekken toch? De kerstkaarten zijn om mij heen helemaal afgeschaft en worden alleen nog bij echte ouderen door de bus gedaan of om mensen te bedanken voor iets. Ik sprak nog even over verdriet met mijn vriendin in het tuincentrum. Voor wat mensen om mij heen was het best een moeilijk jaar met het verlies van ouder, ouders of andere mensen uit de directe cirkel. En zo troost je elkaar.

Het schijnt er allemaal bij te horen in december, woord van het jaar, persoon van het jaar en nog heel veel dingen en mensen van het jaar. De kunst van Banksy met de rendieren op de muur staat bij mij toch wel heel erg hoog in mijn eigen top Inkie. Ik zie mijzelf al dakloos liggen op het bankje en dan dromen van een paar rendieren die mij weghalen en mij naar een warm huisje brengen met een kop warme soep en een warmtepomp. Ja, ik wilde haardvuur schrijven maar daar is iets mee tegenwoordig en pret. Misschien kan deze kunstenaar ook een keer een kunstwerk in Nederland maken? Er zijn hier heel erg veel daklozen en het worden er steeds meer, en nog meer als de woningen volgend jaar voorjaar weer leeg moeten voor de recreanten en toeristen, bewust geworden van… Het woord van het jaar is voor mij en mensen in mijn omgeving niet zo moeilijk, een oud woord doet het weer prima in het nu en wij hebben onze eigen kneuzenwereld gecreëerd. Het woord dekt de lading voor alles en boos worden is overbodig. En met enige zelfspot, als ik iets doms doe dan ben ik zelf ook een kneuzin. Voorbeeld? Nou oké dan. Er was een brief bij de post. Logo tulp op de envelop en Amsterdam UMC. Ze hadden hem naar een adres gestuurd waar ik al jaren niet meer woon en pret. Het was dus al een wonder dat de brief nu bij mij op de mat lag… Op het briefpapier de afzender bovenaan, Vumc. Huh??? Op de envelop stond Amsterdam UMC? En verder kwam de brief van de afdeling Verloskunde en Gynaecologie. Ze willen voor een wetenschappelijk onderzoek Endometriose en operatie darm mijn medische gegevens inzien. Indien ik zelf geen bezwaar maak binnen 4 weken dan gaat het inzien gebeuren. Ik zal nu even opschrijven waarom ik wel bezwaar maak. Brief en envelop afzender komen niet overeen. Aanhef onpersoonlijk, geachte heer/mevrouw. Post naar verkeerde adres gestuurd, ernstig want ik moet immers binnen vier weken reageren voor bezwaar. Geen handtekening onder de brief. Geen uitleg wie het onderzoek gaat betalen. Geen uitleg over hoe ik als deelnemer de onderzoeksresultaten in mijn bezit kan krijgen. En de omgekeerde wereld, ik moet bezwaar maken tegen iets. Nee, zij dienen mij te vragen of ik mee wil doen! En buiten al deze dingen is er nog een ding en dat gaat eigenlijk over het menselijke ding, misschien voor mij het belangrijkste ding. Ik heb destijds na operaties aangeven dat ik het niet vond kunnen dat Endometriose patiënten op de afdeling Verloskunde en Gynaecologie liggen of op de polikliniek zitten. Ik heb tijdens mijn verblijven in ziekenhuizen veel mensen erover gesproken en er zijn meldingen van gemaakt. Ik kon het zelf goed relativeren allemaal maar als je zelf geen kinderen kan krijgen door Endometriose en je ligt in een ziekenhuis op een afdeling Verloskunde en Gynaecologie dan klopt er echt iets niet. Ik hoorde in een ziekenhuis het gehuil van een baby die ter wereld kwam verderop. Later in het toen nog VU medisch centrum hadden ze het beter geregeld met een aparte afdeling op de polikliniek voor Endometriose patiënten. Kortom, als ik een brief ontvang afkomstig van de afdeling Verloskunde en Gynaecologie in plaats van de afdeling Endometriose dan is er dus gewoon niets gedaan al die tijd voor Endometriose patiënten. Ik zou er vroeger boos om geworden zijn allemaal, nu volstaat een brief retour op de post en bij het loslaten van de brief in de brievenbus het woord kneuzen uit mijn mond laten rollen en hop weer verder. En zo zijn er nog tal van voorbeelden te geven waarom voor mij en mensen om mij heen het woord kneus met de leukste vervoegingen het woord van 2019 is.

Je kan wel heel veel geld verdienen, als je niet sociaal bent dan ben je arm. Ik vond het een prachtige uitspraak de afgelopen week van een vriendin. Hoe goed het jezelf ook gaat, altijd oog houden voor mensen die het minder hebben, aldus Inkie zelf. Het is weer Sinterklaas vandaag, een leuk en gezellig feest voor veel mensen. Ik ben mij er wel bewust van dat sommige mensen niet aan pakjesavond kunnen doen door omstandigheden. De Sinterklaas toeslag is misschien een idee, alhoewel de andere toeslagen eerst beter recht op het paard van de Sinterklaas gezet kunnen worden… De herinneringen aan Sinterklaas en de oude liedjes zijn hier in huis leuk. Ik had bij mijn ouders Sint en Piet poppetjes van chocolade in de pantoffels gedaan en mijn moeder was zo blij als een kind. Een heel klein gebaar en iemand met hersenletsel is blij. En nog meer goed nieuws want mijn vader heeft uit eigen overweging zijn oude auto onlangs weg gedaan. Niet omdat het moet, wel omdat het kan en pret. Ik was heel erg trots op mijn vader want liever veilig achter het stuur dan onzeker op de weg. Er zijn in Nederland plannen om de maximum snelheid overdag naar 100 te doen, ja kan ook niet anders dan met zoveel inwoners met auto’s op een klein stukje grond dacht ik. De veranderingen volgen elkaar hier in mijn land heel erg snel op, te snel en door de wirwar aan regels waren dingen al niet duidelijk en nu worden ze nog onduidelijker of de gevolgen zijn niet meer op te lossen en dan schaffen we iets helemaal af en pret. Ik heb zelf wel gelachen bij tante huisarts. Zullen we dan gelijk maar even de APK bloed laten prikken? Zij bedoelde suiker en cholesterol etc. Nee dus, niet nodig daar kom ik niet voor. Stel ik ga met mijn kapotte koffiezetapparaat naar het repaircafé, of te wel naar de repareer sporthal en pret. Ik neem alvast mijn elektrische tandenborstel mee, de radio, de wekker en de lamp die allemaal nog prima werken maar stel je voor dat deze dingen ook kapot gaan straks… Ik kan ze maar beter alvast laten nakijken. Ik zou mijzelf voor achterlijk verklaren dan en pret. Er zijn grenzen aan vooruit kijken. Nou zo voelde de aangeboden bloedprik APK voor mij. Ik kan wel begrijpen dat er mensen zijn die alles willen weten en uitsluiten en voor wie de angst wegnemen wel belangrijk is, tja iedereen is anders. En over wat jaren dan hangt er gewoon een scherm in huis waar ik voor kan gaan staan en die zegt wat er loos is en dan nog, doe ik er dan iets mee of niet. In het ergste geval heb ik dan niets meer te zeggen en komt het karretje op de rail voorrijden om mij naar de repareer robot te brengen. Nou terug naar het nu met Sinterklaas vandaag en dan op naar Kerstmis.