Er zijn een paar mensen die het leuk zouden vinden als ik weer iets meer zou gaan bloggen… Er valt genoeg te vertellen over de huidige tijd, zeker. Het ligt ook niet aan de tijd dat ik niet blog, wel aan mijzelf. Van die dingen, van die dingen. Er waren ook best een paar leuke uitstapjes om over te bloggen, ik kon de schrijf energie niet vinden. Ik geniet nog steeds van de kleine dingen. De hoogtepunten waren op muzikaal gebied het afgelopen half jaar de concerten van Karsu en Bruce Springsteen en ik zag Jaap van Zweden dirigeren. Er waren twee grappige kleine uitjes met mijn reismattie en we kunnen gelukkig nog steeds samen lachen.

Ik sta bij de zee en zie de windmolens in de verte, ik sta op een dijk en zie de windmolens dichtbij, ik sta bij een meertje en daar drijven allemaal zonnepanelen op. Een schitterende foto gemaakt van blauwe lucht, bomen, groen en dan zonnepanelen op het water en nog net een eend die kon stoppen alvorens een zonnepaneel te raken. Wat denkt zo’n eend dan? Zelfs mijn foto’s worden anders en pret. Of schapen op een dijk met een windmolen op de achtergrond en pret. Al eerder geschreven, mochten mensen dit ooit opgraven, een volgende beschaving, dan ben ik zo benieuwd hoelang zij erover doen om te bedenken wat het nou allemaal was…

En voor het eerst weer een klein weekje op een vakantiepark gezeten. De fietsende generatie van mijn ouders is vervangen door vluchtelingen voornamelijk uit de Oekraïne. Mensen die in de ochtend met een bus worden opgehaald om te werken en in de avond weer terug gebracht worden. Ik spreek altijd de leukste mensen onderweg, zo ook een toeslagenmoeder. Iedereen heeft een eigen verhaal en ik word er soms even stil van.

Ik ben begonnen met schrijven lang voor deze tijd en nu zitten we midden in de verandering, best bijzonder. Er verdwijnen nu dingen die echt niet meer terugkomen of anders worden. Stilstand is achteruitgang, bewust van en dus hoppa… In Nederland ligt veel wel stil en zullen de jongeren het voorzetje die de ouderen hebben gegeven gaan invullen, denk ik. Mijn hoop is nog steeds een links, midden en een rechtsblok en dat alle partijen daarin opgaan, twee partijen snappen het gelukkig al en pret. Ik zie ook heel veel mooie initiatieven van de jongeren. In eigen land gaat het op den duur wel lukken met de juiste sterke mensen die niet zo star van houding zijn..

De wereld is een ander verhaal, de mens is een ander verhaal. Deze tijd is een groot hoofdstuk in de geschiedenisboeken aan het worden en de afloop van het hoofdstuk is nog hoogst onzeker, bewust van.