Rozen verwelken en ministers komen en gaan, met QR-code zullen we vanavond in de kroeg staan. Ja het is zo’n weer zo’n dag en pret. De dag dat bij heul veul gelegenheden het tonen van een QR-code verplicht is, noteer in de geschiedenisboeken 25 september 2021, jawel. Ik lees ook steeds coronapas en die heb ik dus niet. Ik heb een telefoon met een CoronaCheck-app en in de app staat een QR-code Nederland om te laten zien, geen coronapas dus. Ik bezit een geel vaccinatieboekje Koninkrijk der Nederlanden met onder andere mijn twee Pfizer vaccinaties erin, geen coronapas dus. Ik word er nu al gek van… Mijn reismattie en ik waren de afgelopen week nog naar een concert in een kerk geweest en moesten daar de QR-code al tonen. Zeg maar, Psalm 25-09-2021 uit het Coronatestament: gij zult de kerk niet betreden alvorens de QR-code getoond te hebben. Het kruisje maken van vroeger en een handje in de bak met wijwater is nu de QR-code tonen geworden. Amen en de QR-code is met u en pret. Wij waren naar de voorstelling Nachtlicht met Mike Boddé op piano, Merel Vercammen op viool en Sterre Konijn deed de zang. Het was echt heel goed en de zangeres zong mooi om de luidende kerkklokken op het hele uur mee en pret. De voorstelling was bedoeld om zenn van te worden maar daar was de omgeving voor mij ongeschikt voor. De lichten waren zo fel in de kerk en ongezellig dat het licht pijn aan onze ogen deed, mijn reismattie had het gelukkig ook. Mijn reismattie zei dat de meeste ouderen in de kerk waarschijnlijk bril, lenzen of staar hadden en vandaar en toen hadden we weer pret. Ik heb mijn ogen maar dicht gedaan het meeste van de tijd en mij laten meevoeren op de muziek. Het was een muziekvoorstelling over het onderbewuste. Het is voor alle mensen die voorstellingen geven wel weer leuk dat ze mogen optreden, nu nog volle zalen. Met een beetje fantasie hoorde ik Jan uit Zwolle er nog doorheen fluiten af en toe en pret. De voorstelling ging ook over dromen en kan iemand mij wakker maken als de wereld om mij heen weer te behapstukken valt voor mij? Dank.

We zijn ook nog in Mook en omgeving geweest en het is daar ook best mooi. We hebben het Mook War Cemetery bezocht, een erebegraafplaats voor gesneuvelden militairen uit de Tweede Wereldoorlog. En iets heel anders… Het was even zoeken naar een ouderwetse buiten midgetgolf baan en natuurlijk wel gevonden in Plasmolen. Een prachtige baan met een gezellig restaurant met terras erbij, aanrader. We hadden met mooi weer en in de ochtend de banen helemaal voor onszelf en we hebben ons prima vermaakt. En zo komt er vandaag een einde aan onze voor ons doen toch wel rustige vakantie. Wat mij vooral opviel, als je de ondernemers laat ondernemen en de mensen gewoon hun ding laat doen dan is er geen corona gezeik. Wij hebben niets gemerkt en gewoon een normale vakantie kunnen houden. In Nederland alleen mondkapje op in het ov en in Duitsland ov en winkels en dat was het. Het enige was het opvallende tekort aan personeel in de horeca. We kwamen soms tegen dat mensen alleen stonden en eerlijk zeiden dat het even kon duren en dan heb je er ook begrip voor, wij wel dan. Ik vind het wel verdrietig dat horeca familiebedrijven ook omvallen in de horeca, bewust van… Alle mensen hebben zo hun eigen verhalen. Het enige waar de mensen het nu over hebben is over hoe de QR-code controle de boel weer ingewikkelder maakt en waar in hemelsnaam ons nieuwe kabinet blijft, met de nadruk op nieuw en niet al die oude gezichten en pret. Wij bedachten in de auto onderweg nieuwe Triviant vragen van de politiek over de afgelopen anderhalf jaar en kwamen er op heul veul. Om te huilen zoveel, idioot veel. Afijn, bij mijn thuiskomst lag er een kaart per post van deze tijd van Greetz en pret. Een bedank kaart met foto’s en schrijfsels erop van mijn laatste werk. Het zijn de kleine dingen die het doen en het leven mooi maken, bewust van. Ik mis ze wel een beetje allemaal. Bedankt voor de gastvrijheid mensen in de provincie Limburg en in en rondom Nijmegen, het was heerlijk.

Wij besloten gisteren om onze laatste vakantiedagen naar Nijmegen te gaan. In de hoop daar fietsen te kunnen huren en rustig naast elkaar te kunnen fietsen in een rustige omgeving en pret. We gingen vanuit Limburg via Duitsland naar boven en hebben nog een bezoekje gebracht aan Kevelaer. Er stond een prachtige basiliek met toch echt wonderschone glas in lood ramen met een verhaal. Ik had het gevoel door vroeger heen te lopen. Mijn reismattie kocht een flesje met wijwater voor mij om op te drinken, tja ik voelde mij niet beter na het opdrinken en stak daarom nog maar een kaarsje aan en pret. Even buiten Nijmegen was er gelukkig de welverdiende rust We waren al eerder een nachtje daar geweest en alleen de Waalbrug stond nog op onze lijst. Tot onze grote verrassing en pret zaten wij met Amerikaanse militairen in een hotel die hier waren voor het herdenkingsweekend voor De Slag om Arnhem. Het gaf onze eigen herdenkingsroute net dat speciale tintje, bijzonder. Het was geweldig in en rondom Nijmegen. We hebben kilometers gefietst op de elektrische fietsen en zijn op de mooiste plekjes geweest. We zijn een keer via Duitsland weer naar Millingen aan de Rijn in Nederland gefietst en gewoon naast elkaar op het fietspad… Kan iemand nog even een bordje ophangen bij het Jan Strijbos zitpleintje met wie deze man is? Wij moesten even zoeken voordat we de puzzel gelegd hadden… We hebben genoten van alle strandjes langs het water en met de koeien en de paarden op het strand. Het is ook mooi om te zien hoe het water zich dan terugtrekt bij zo’n schip en dan weer terug komt, eb en vloed bij de Ooijpolder. De Waalkade was ook een genot om aan te zitten, mooi uitzicht over het water en wat een schepen, heerlijk. Het zal jaren gaan duren volgens mij voordat alle schepen elektrisch of op andere brandstof gaan varen, bewust van. Ja het was ook erg leerzaam deze fietstochten.

We zijn verder deze week nog naar de Amerikaanse begraafplaats in Margraten geweest. Erg indrukwekkend. En verder door de meeste dorpjes gereden met de bus en met de auto en af en toe uitgestapt en er een kort rondje gelopen. Gulpen zelf is ook een mooi plaatsjes met leuke terrassen. Wij vonden het voor ons te druk in Limburg, erg veel mensen nog en best vol op de campings. En ook opvallend dat er af en toe vliegtuigen overkwamen in Gulpen, verwachtte ik niet echt daar. We zijn ook nog een dagje naar Maastricht geweest en wat rond gelopen daar en met de boot even het water op geweest. Water is toch wel echt vakantie voor ons allebei, bewust van. Ik heb ook erg genoten van de kersenvlaai en de abrikozenvlaai in Limburg, zijn deze al op de erfgoedlijst gezet ergens? Ja we hebben alles op een laag tempo gedaan in Limburg en dat kwam vooral door mij en mijn reismattie vond het gelukkig niet erg. Er stonden vroeger altijd rekken vol met ansichtkaarten overal en bewust geworden van hoe weinig kaarten er nu nog zijn met groeten uit… En dan nog een ouderwetse brievenbus vinden en pret. Ik had drie kaarten naar mijn moeder op de bus gedaan met zo’n ouderwets zonnetje erbij en de temperatuur erop. Het was voor haar een herinnering van vroeger en een klein stukje herkenning nog, grappig. En voor de grap ook zo’n kaart van vroeger naar een vriendin gepost en zij moest lachen. Tijden veranderen en ook met het versturen van post. Ja Limburg was leuk.

We zaten ook nog midden in het gebied van de toertocht van de Amstel Gold Race en wij speelden gisteren het spel wielrenners ontwijken, niks rust in Limburg en pret. Nou het was wel voor het goede doel. De gehele opbrengst van deze race gaat naar de Valkenburgse horeca in verband met de overstroming in juli van dit jaar. We zijn vandaag naar Valkenburg aan de Geul geweest en hebben daar het getroffen gebied bekeken. Een kleine ramp en in het voorportaal van de dichte kerk hing een briefje op een dikke pilaar met hoe hoog het water was gekomen op 19-07-2021 en dan is het beter voor te stellen wat de schade moet zijn overal. Het is echt te hopen dat de ondernemers allemaal weer open kunnen straks. Ik ben alleen bang dat het nog wel eens vaker zal gaan gebeuren want waar laat je al het water daar? We zijn ook al een tijdje bezig met het volgen op onze eigen manier van de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog en ook in Valkenburg waren er verhalen en kleine gedenkplekken. Het was ook best bizar dat naast een bord van week van de vrede, een bord hing met let op uw fiets… Er schijnen nogal wat fietsen gestolen te worden in Limburg zo aan de borden te zien. Wij hebben zelf de horeca ook gesteund op een terras daar, hik.

We waren gisteren gearriveerd in Limburg in Gulpen en daar hadden wij van onze laatste voucher centjes een chalet op een camping. Het uitzicht was prachtig en het weer ook dus lekker buiten zitten en eten voor zover mogelijk. Ik was mij bij het boeken alleen onbewust van dat wij buren zouden hebben. We hadden beiden rust nodig en zeker geen verdere prikkels dus niet zo handig gekozen van ons. We hadden wel tranen en buikpijn van het lachen daar… Kom je in de ochtend buiten op het terras en dan zegt de buurvrouw op zekere leeftijd die de dag ervoor net was aangekomen in de hut naast ons. “Hebben we jullie niet wakker gemaakt vannacht want mijn vriend is door het bed gezakt.” We waren de eerste tien minuten niet meer in staat om naar buiten te gaan naar de ontbijttafel van het lachen… Toen er ook nog beddengoed om te drogen over de reling kwam te hangen wilde ik bijna naar huis en pret. De bedden hadden inderdaad een zeer zwakke lattenbodem die ook bij mij los lag en ik was er ook al een keer bijna doorheen gegaan. En dan de andere buren. Het stel had een elektrische wagen bij de hut en plugde deze vrolijk in het normale stopcontact bij de hut. Wij zeiden al tegen elkaar dat… In de avond lekker buiten in het donker op het terras doordat de stroom uitviel in de hut naast ons en wij zeiden tegen elkaar dat… De buurman haalt de stekker van zijn auto uit het stopcontact en belt de beheerder. De beheerder maakt de opmerking dat dit al de tweede avond is, toeval of? En echt waar, de buurman zei dat het wel eens aan de waterkoker kon liggen. Op zo’n moment zoek ik echt naar een verborgen camera ergens van een televisieprogramma want mijn brein kan het dan niet meer volgen. Na even zei de buurman tenslotte toch eerlijk dat hij zijn elektrische auto aan de hut had gezet en hij kreeg de verwijzing naar de laadpalen elders op het park. Ja we hebben gelachen maar wij wilden juist een vakantie zonder deze bovenstaande voorvallen, gewoon rust in Limburg.

Het was gisteren een warme dag en samen met een vriendin bij de Vinkeveense Plassen op een eiland gezeten. Zij ging zwemmen en ik bleef lekker bootjes kijken. Ikke moe, doodmoe van alles, lichamelijk vooral. Maar gewoon doorgaan en zo was het vandaag weer een feestelijke dag. Toet toet en mijn reismattie stond in de ochtend voor de deur en we gingen op vakantie van het laatste bedrag van onze voucher. We hebben gewoon anderhalf jaar leuke reisjes binnen eigen land gemaakt van de voucher en pret. Limburg stond nog op onze menukaart van ik reis door eigen land en ga naar… We gingen eerst naar Stevensweert een mooi vestingstadje. En toen na gewoon wat rijden kwamen we terecht in Ohé Olé Olé in Laak en kwamen we terecht op een heuvel waar we in een houten omlijsting konden staan en dan stonden wij in een soort van schilderij met een molen op de achtergrond, erg leuk. We stonden bij de Molenplas en moesten even opzoeken wat de Afrikaanse Varkenspest was want die borden zagen we bij ons niet. Het was daar prachtig en wij vervolgden onze reis naar Sittard. We hebben daar een nachtje geslapen en wat een mooi geheel daar in het centrum met de oude basiliek. We hebben heel erg gelachen in Sittard en bij het standbeeld van Toon Hermans gestaan en op het gezellige plein gegeten. En waar we erg naar uitkeken, een rondje of twee gereden door de wijk Zonnedael uit de oude Flodder film en pret. Het was een geweldige dag.

De paar leuke uitjes van de afgelopen twee maanden zijn op een hand te tellen. Een van de leukste uitjes was weer met de trein naar Zwolle en een dagje naar onze lieve Jan toe. We namen hem mee naar het Herman Brood Museum. Ik vond het heel indrukwekkend en apart voelen in het museum en daar laat ik het bij. Ik ben met twee vriendinnen ook weer wezen picknicken in het bos. Na de picknick voor de allereerste keer met verplichte QR-code en dus met mijn vaccinatiebewijs naar een theatervoorstelling geweest. Er gaat zoveel mis in mijn hoofd bij het moeten tonen van de QR-code voor een voorstelling in een OPENLUCHT theater dat ik er verder maar niet meer over zal schrijven. Kneuzenland zeggen wij onderling dan en dat mogen wij zeggen… De voorstelling in het Amsterdamse bostheater was niet mijn glorie voorstelling en dat mag ik ook zeggen en pret. We hadden ook nog een voucher voor een man met een geweldige stem, Charly Luske. En zo zaten we eens een keer in intiem bostheater Elsrijk in Amstelveen en gelukkig zonder OR-code. Deze avond was erg leuk met mooie nummers van George Michael. Ook een leuke dag was een fietstochtje door de bollenstreek heen. We zijn in de tuin van Kasteel Keukenhof in Lisse geweest en het Uitkijkpunt Tespelduyn in Noordwijkerhout was mooi. Het strand kost nog steeds helemaal niets en blijft nog steeds mijn leukste uitje, lekker door de duinen heen gelopen en naar hertjes staan zwaaien. Ja ik weet dat ze niet terug zwaaien maar het voelt goed en pret. Er staan weer genoeg leuke dingen op stapel en ik stond dit weekend zelfs langs de lijn bij de voetbal, zo raar kan het lopen en pret.

Na een tijd van afwezigheid, hallo daar. Ja kan wel eens gebeuren dat de zin om te schrijven er zo niet is… Een samenvatting van de afgelopen twee maanden? Vooral werken en reizen naar mijn werk. Ik probeerde het nog een beetje leuk te maken door voor of na mijn werk even naar het strand toe te gaan als beloning voor de autoreis maar het schoot allemaal niet echt op. En een werkdag in wisseldiensten in de zorg en bijna alleen maar op mijn benen staan en dan nog een eind naar huis toe rijden op de meest rare tijden, ongeschikt voor mij. En drukke wegen zijn zo niet mijn ding. Ik nam af en toe een paar overnachtingen bij mijn werk in de buurt om de boel voor mijzelf makkelijker te maken. En continue werken met een mondkapje op en met alle corona toestanden, tja het was bijzonder. Ik ben er nu vanaf en mijn half jaar werken in de zorg zit erop. Ik ben voorlopig even vrij en ga nadenken over wat nu te doen. Ik heb wel een boel geleerd weer en leuke mensen leren kennen. Ik snap nog steeds niet waarom ze mensen inroosteren tot 22.00 uur of 23.00 uur en ze dan de volgende ochtend weer om 07.00 uur of 07.30 of 08.00 uur laten beginnen. Mensen gewoon slaap ontnemen want niet iedereen kan gelijk slapen bij thuiskomst in de avond. En levensgevaarlijk om met een slaaptekort medicijnen te moeten uitdelen op de volgende vroege ochtend. Ja dit was toch wel het meest opvallende ding in de zorg wat nog steeds hetzelfde was gebleven. En het personeelstekort is heul erg. Ik vond het wel verdrietig, afscheid nemen van mijn favoriete woonplaats en nu ook niet meer economisch gebonden. Afijn, kijken wat nog wel kan en ik kan er nu weer dagjes heen voor het strand. Soms mogen dingen niet zo zijn, dat is het leven. Ik heb er leuke mensen aan overgehouden… En hup weer door. Er is een hoofdstuk afgesloten en een nieuwe hoofdstuk begint weer. Of zoals mijn omgeving zegt en wat ook beter bij mij past… een nieuw avontuur gaat beginnen en pret.