Wat een verschil in februari, het ene weekend in de sneeuw en het andere weekend met 15 graden in de zon op het strand met heul veul mensen en pret. Het was alsof er geen corona meer was het afgelopen weekend! Ik heb even de oorlogsgraven bezocht in mijn nieuwe woonplaats en wat in de omgeving rond gefietst. Het ziet ernaar uit dat ik een nieuwe baan heb en ik ben daar erg blij mee. Ik kan weer wat bijleren en mensen blij maken en daar gaat het om en van mijn vrije tijd dan weer extra genieten. Ik vond het afgelopen zondag mooi om te zien, allemaal mensen die zaten te genieten in de zon! Ik heb een tijdje bij de boulevard zitten kijken naar de dure auto’s die voorbij kwamen, de oldtimers, de vader met kinderen in de bakfiets, de ouderen op de elektrische fietsen, echt alles kwam voorbij. Ik weet dat veul mensen er niet van houden maar ik genoot erg van de motoren. Ik hoor de shoppers van verre al aankomen en wat knalt het geluid dan mooi op de boulevard en pret. In heb geluiden waar ik niet tegen kan en andere geluiden zijn bij mij echt net prachtige muzieknummers, tja. Het heeft een naam volgens muzikale Jan in Zwolle. Ik hoor ook muziek in het geluid van de wind die waait tegen de metalen buizen bij het appartement, tja zo heeft ieder zijn eigenaardigheden. Ik mis mijn reismattie onderhand wel erg en onze uitjes, het is altijd zo gezellig. Nu hopen dat alles langzaam aan weer open gaat. Het slaat helemaal nergens op dat jongeren wel mensen op straat mogen aanspreken om een krantenabonnementen te verkopen en de winkel achter deze jongeren dicht moet blijven terwijl het daar gewoon goed ging met afstand houden en niet teveel mensen binnen. Ik kan trouwens erg genieten van mensen met hesjes aan met daarop gedrukt: afstand houden en anderhalve meter en het zelf niet doen, hilarisch. De humor ligt echt op straat. En zo hobbel ik wat in het rond en zorg nog voor mijn ouders en spreek weer wat mensen. De krokusjes staan in bloei en het voorjaar komt eraan, heerlijk.
Maandelijks archief: februari 2021
Soms hier en dan daar…
En verder, soms ben ik hier en soms ben ik daar, soms ben ik even op mijn zoldertje en dan weer aan zee. Ik ga af en toe op bezoek bij mijn moeder en ik ben nog af en toe op mijn zoldertje bij mijn vader. Mijn zoldertje blijft nog even hebben we gezamenlijk besloten. Mijn vader mag ook een vaccinatie gaan halen en mijn moeder heeft de eerste prik al gekregen op haar woonvoorziening. Mijn vader wacht liever tot de dokter hem komt geven thuis maar dan kan hij lang wachten volgens mij. We zullen toch echt naar een vaccinatie locatie toe moeten rijden. Mijn vader heeft zijn eerste online vergadering gehad met mensen van de woonvoorziening van mijn moeder en pret. Ik hield mijn mobiel vast en hij via het beeldscherm vergaderen. Iemand die de eerste telefoon destijds nog zag komen en hij vond het geweldig en hij begreep nu wat thuiswerken was en pret. Ik heb zelf ook al een sollicitatie via beeldbellen gehad en het is een oplossing. Ik zou zelf eerst liever iets meer een robot worden mocht dit alles echt serieus gaan doorzetten, dacht ik. Ik ben wel benieuwd of de grote omslag in de tijd nu gemaakt gaat worden. Mijn nieuwe woonomgeving aan zee is echt wennen en ik weet niet of het mij gaat lukken. Ik heb altijd gezegd dat ik nooit in een appartement wilde wonen en ik begrijp nu weer waarom. Ik ben echt in staat om de centrale afzuiging eruit te rammen in de woning, echt vreselijk. Het is lawaaiig en al na een dag ligt er een zwarte laag stof in het toilet en in de badkamer. Het ding kan gewoon niet uit! Wie verzint nou zoiets? En zo zijn er nog wel meer dingen daar om aan te wennen en pret. Mijn vriend is ook wennen en we verschillen enorm van elkaar. De tijd zal het leren en mocht het ten koste gaan van mijn gezondheid dan ben ik snel weg daar, bewust van… Ik zet wel een tentje op het stand neer en pret. En zo gaat alles door en ik hoop net als iedereen dat alles weer snel open gaat en er iets van een nieuw normaal terug komt.
Winterpret aan zee…
Ik viel meteen met mijn neus in de sneeuw in mijn nieuwe woonplaats de afgelopen week! Nou ja, woonplaats, ik blijf een beetje zwerven. Ik besloot er dan ook meteen te doen alsof ik op wintersport vakantie was aan zee en pret. In de sneeuwstorm naar het strand en bijna niemand te zien, heerlijk en de mooiste foto’s gemaakt in de sneeuw. Ik heb lekker gewandeld in de sneeuw en thuis dronk ik dan glühwein want ja die fles moest ook nog een keer op en warme chocomelk. Er staan schommels op het strand en ik vind het heerlijk om daar af en toe ook op te zitten. Ik heb de grootste pret gehad in de sneeuw en toen de zon erbij kwam steeds een kwartier met mijn snoet in de zon gezeten en zie daar, de wintersport sproetjes zijn een feit op mijn gezicht. Het was een geweldige week en eigenlijk zoals de winters vroeger waren en toen waren er nog geen codes voor het weer en dachten de mensen zelf na en pret. We hebben onderling wel pret om dingen in het nieuws en verder snel vergeten want het is niet om vrolijk van te worden. Zo was er gisteren weer een soap om de avondklok in Nederland. Mocht iemand nog van plan zijn om iets aan de zomertijd en wintertijd te gaan doen met de klok, niet doen, doe het niet… Eerst eens heul veul oefenen met andere klokken zou ik zeggen of laat het een ander land doen en pret. In coronatjd kan er niet zoveel en dus op de fiets een beetje mijn nieuwe woonomgeving aan het verkennen en ik kom aardige mensen tegen. Ik schrik wel een beetje van de armoede om mij heen. Ik kwam bij het strand een jonge man tegen zonder handschoenen in de kou en helemaal zombie, hij was wel oké maar toch. Steeds meer mensen hebben het geestelijk moeilijk in deze coronatijd, zelf de meest gelukkige huwelijken staan nu af en toe onder spanning, bizar. Het is echt de hoogste tijd om de boel langzaam aan wat te gaan versoepelen, bewust van…