Ongecontroleerbare lachbuien…

The Joker, je moet erheen Ingrid. Nou dat maak ik zelf wel uit en dus met mijn reismattie op naar Amsterdam en naar de bioscoop. Nou hebben wij samen heul vaak ongecontroleerbare lachbuien. Er was laatst een conducteur in de trein die ons van achteren zag schudden en kwam informeren of wij aan het huilen waren want zo zag het eruit van de achterkant, nee wij hadden een lachbui. Wij durfden echt niet meer te lachen toen wij uit de bioscoop kwamen en pas toen mijn reismattie onderuit ging in de bus naar huis keerde er toch een ongecontroleerbare lachbui weder. Zij zit op vallen met goede afloop en pret. We hebben na de film even een rondje gelopen om de film te laten bezinken. Als mensen met hun rug tegen de muur staan dan kunnen zij rare dingen gaan doen, een van de boodschappen in deze film en moeiteloos zonder te lachen overigens, door te trekken naar het heden… Het kan iedereen overkomen dat ie zo het licht niet meer ziet en dat er iets doorslaat in het hoofd. Het mooie in deze tijd is dat er wel steeds meer solidariteit aan het ontstaan is onder elkaar, bewust van… Het mag niet gebeuren dat arme mensen en een midden dat aan het verdwijnen is, geen licht meer zien. Heel veel dingen gebeuren buiten eigen schuld om bij mensen, bewust van… Ik zag de afgelopen week weer eens een debat op de televisie en ik kreeg ook weer een gecontroleerde lachbui. Zit er nog iemand voor de inwoners van Nederland daar? Nou om weer een beetje het licht te zien, wij hadden van iemand kaartjes gekregen voor de Light Tour per boot. We hadden een dichte boot en zo gelachen toen iemand met buikloop naar het toilet was geweest tijdens onze rondvaart, heerlijk dan zo’n dichte boot en pret. Het thema van het Amsterdam Light Festival is Disrupt! De zintuigen van de bezoekers prikkelen en in de gesloten boot waren onze zintuigen al 25% geprikkeld, er was geen kunstwerk van licht voor nodig. Het mooiste waren de blauwe vlinders en de brug met de lichtbollen. Het was al met al weer een belevenis in de stad en de straatverlichting was ook werkelijk waar prachtig in het centrum. Na een beetje eten in een Engels restaurantje, o nee Nederlands restaurantje met Engels sprekende personeelsleden, hup weer aan de wandel door de stad. Een van de personeelsleden was een studente uit Australië, tja vandaar de taal, enig allemaal. En zo eindigde onze belevenis weer bij de schaatsbaan op het Museumplein.

De markt op…

Het waren cadeautjes de afgelopen weken, sterren in de lucht, prachtige zonsondergangen en de laaghangende nevel en de kou in de ochtend over het land. Ja, alles was bijna 100% behalve de pijn. Het deed mij denken aan de buikpijn in de tijd van mijn endometriose voor mijn alles weghaal operatie. Het is niet stoer om door te werken zei een van mijn vriendinnen, tja werken is toch ook afleiding en verder goed de balans proberen te bewaren en het komt weer goed met wat tijd allemaal, denk ik dan positief. Ik ben de afgelopen maanden goed thuis geraakt op de huizenmarkt en wat een markt zeg. Dertig mensen voor een woning en boven de vraagprijs willen bieden, volle caravanparken waar de gemeente gedoogbeleid hanteert want anders slaapt iedereen op straat, huisuitzettingen van mensen die de huur niet kunnen betalen, allemaal bewust geworden van… Er is behoefte aan woonruimte, heul veul betaalbare woonruimte, bewust geworden van… Er zijn hier in Nederland ook al plekken aan het ontstaan waar mensen in de bosjes slapen en in de open lucht, bizar. Ik blijf het geweldig vinden om naar iedereen te luisteren en mijn eigen werkelijkheid ligt echt buiten onder alle mensen. Ik heb ook nog wat leuke dingen gedaan en een daarvan was The Star Wars Suite in het Concertgebouw van Amsterdam, het was erg mooi en laat de film maar komen in december. En de ijsbaan bij het Museumplein lag er ook weer en het blijft erg mooi om daar even te kijken naar de mensen. En dan iets waar ik allang naar uitkeek, Frozen II. Ik ben met een van mijn oppaskinderen en haar moeder naar de kindervoorstelling geweest en pret. Er stond limonade klaar en ik heb nu een mooie poster op mijn zolder hangen van Frozen II. De film was Nederlands gesproken en het viel mij alles mee en de muzieknummers waren tranen in de ogen zo mooi. En was het maar zoals in de film dat alle mensen uiteindelijk weer normaal gaan doen, tja. Nou misschien komt er een nieuwe ijstijd en dan worden alle levende wezens op den duur van ijs en probleem ook opgelost. En verder nog steeds erg gelukkig met mijn lieve vriend en samen vormen wij een ijzersterk team. Hoe raar het leven soms kan lopen, heul erg raar en zeker niet erg. Ik maak mij nog steeds heel veel zorgen over Nederland, als een wolk die steeds voor de zon schuift. Ik gun gewoon iedereen het beste. Er kwam de afgelopen week een bus Nederland binnen rijden met mensen vanuit een ver land die asiel wilden aanvragen zonder enige grenscontrole. Ik ben blij dat sommige mensen die voor de bevrijding van Nederland hebben gevochten destijds, zo’n bericht niet meer hoeven te lezen. De mensen in de bussen is niets kwalijk te nemen, open grenzen beleid is wel de veroorzaker. Mensen in containers in de havens, bizar. Stakingen in Nederland, de mensen zijn het beu. Ik kom ook veel positieve mensen tegen en vooral onder de jongeren en van buiten de box denkers en doeners. Nederlands hoop, denk ik dan.

Licht in Eindhoven…

In het kader van licht en hoe mooi is Nederland, hup naar Eindhoven. We werden gisteren naar het station gebracht met de vervuilende auto en de autorit werd gecompenseerd met de treinrit naar Eindhoven en pret, balans moet tegenwoordig. Het was werkelijk prachtig weer en ik hoorde van de week een weerman praten over vorst op neushoogte. Wij vergeleken onze neuzen en wij zaten echt niet op dezelfde hoogte en pret. We hadden een leuk appartement, door ons de afgelopen zomer al geboekt en goedkope aanbiedingstreinkaartjes en ons ontbijt bestond uit een croissant, koffie en een sapje, de boel binnen de knip houden… We gingen eerst naar het Philips Museum en bij binnenkomst vroegen zij onze postcode en dan gaat het echt weer mis in mijn hoofd. Innovatie…kan nou geen apparaat scannen wie ik ben bij binnenkomst? Het heeft met de wet op de privacy te maken of zoiets. Er stonden in het museum heel veel oude dingen van vroeger en ik vond de toekomst fantastisch. Ik zie het zo voor mij dat als ik opsta, mijn lichaam gescand wordt en aangeeft welke voedingstoffen ik mis om de deur uit te gaan en of ik ziek ben of niet. Het was ook grappig om te lezen dat er in de vorige eeuw huizen werden neergezet voor de medewerkers van Philips, een soort van dorp. Ik zie in het nu ook weer dat bedrijven huizen gaan regelen voor hun personeel, hypotheken verstrekken en het personeel gezond proberen te houden. Neigt een beetje naar communisme zei mijn reismattie, tja. De scheidslijn tussen privé en werk valt zo inderdaad steeds meer weg. Ik zie het ook als dat bedrijven nu het heft over gaan nemen waar de overheid faalt. Het zijn echt bijzondere tijden. In Eindhoven uiterst vriendelijk personeel en lekker een hapje gegeten met stokjes en toen warm aankleden voor GLOW. Een route door de stad met allemaal verlichte dingen, heel mooi en te druk. Het was echt niet normaal, wat een mensen en we zijn uit de route gestapt om hem later nog te lopen in de avond. We hadden kaarten voor de lichtshow GLOW in het Philips Stadion en daar maar heen gelopen en ik was voor het eerst in het PSV stadion. De lichtshow was echt prachtig, PSV petje af. Het was na de show een stuk rustiger in de stad en het veld met de verlichte zonnebloemen op de route, geweldig. En vandaag op zondag nog om het oude klooster en de kerk heen gelopen en nog in een andere kerk geweest en het was toen de hoogste tijd voor het DAF Museum. De oude Dafjes kunnen zo de weg weer op als de snelheid in ons land naar 90 gaat en heel veel pret. Ik vond het allemaal leuk om te zien en de Formule 1 wagen van Williams was gaaf. Ik vond ook hier de toekomst belangrijker en ze hadden daar het Trucknasium. Ik zou zelf toch voor een railsysteem gaan binnen Nederland en Europa en de Hyperloop. Ja, heel wat wijzer geworden in Eindhoven. Ook in Eindhoven rommelt het en er was een sta in van mensen met gifmaskers op en nog meer gerommel, net zoals alles in het land rommelt nu. De toekomst lijkt mooi, het heden eerst maar eens in goede banen zien te krijgen zonder baanverliezen. Het was een leuk weekend.

Post voor An…

Het is vandaag vier jaar geleden, de tijd vliegt en jij lieve An bent er al vier jaar niet meer. Ik sta een paar keer per jaar aan jouw graf en ik denk dan terug aan jouw levenslessen aan mij en aan de leuke en gekke dingen die wij deden voor jouw overlijden. Ik moest van jou zelf de slingers ophangen in mijn leven en meestal lukken die slingers wel. En toch zou jij met verbazing staan te kijken over hoe mijn leven de afgelopen vier jaren is verlopen. Iedereen verklaarde mij voor gek, wat moet je met jouw neus in de boeken en naar de sterren kijken, ha ha. Bij jouw ouders wonen op zolder, ha ha. Ik heb mijn eigen pad gevolgd lieve An en mij van niemand iets aangetrokken. Ik heb de afgelopen jaren de leukste mensen ontmoet en sommige mensen gaven mij net dat ene ding aan waardoor ik verder kon. Ik leef nog steeds net als jijzelf in jouw laatste jaren, met weinig spullen en intens blij met de lieve mensen om mij heen. Het ouder worden van mijn ouders en het herseninfarct van mijn moeder zorgden dit jaar voor de nodige even weinig slingers ophangen. Ik heb een eigen levens ABC gemaakt An. Je weet wel zo’n duf levenslied op bruiloften van vroeger en waar wij zo om gelachen hebben samen. De L van laat het Los. De W van Wat kan wel en Z van Zoek het lekker zelf uit. Een soort nieuwe manier van denken om tot mijn antwoorden te komen in het leven en voor moeilijke vraagstukken en het werkt super goed. Ik luister nog steeds heel veel naar mensen en het filteren van bij en hoofdzaken gaat als een trein. De O is van Oplossingen bedenken. Je weet dat ik niet boos kan worden en waar een ander vaasjes stuk gooit, ik ga huilen. Het gaat beter en ik heb in de maand oktober alleen ruim twee dagen gehuild om goed en kwaad en ethiek. Ik kan slecht tegen onrecht. Door mijn eigen ABC kon ik het een plaats geven. De A is van ik ben niet Alleen op de wereld en anderen kunnen ook wel eens wat gaan uitzoeken. De H is van Hoera en Hulp en pret. Het is wel een tijd dat je goed voor jezelf moet zorgen An en voor de lieve mensen om je heen. De tijd is er echt niet beter op geworden. De mensen die allemaal staken doen het gelukkig ook niet meer allemaal voor alleen meer geld, wel voor positieve veranderingen in hun werk. Ik kan het aan jou wel schrijven An, het is echt een zooitje in Nederland. Hadden wij ooit kunnen bedenken dat het woord gezellig zou verdwijnen en mensen niet meer met elkaar maar eerder tegenover elkaar staan tegenwoordig? Ja, ja, niet overal en iedereen en pret. Ik sta nu weer op een recht pad An en ga het pad afbuigen naar iets nieuws, zonder angst en positief en ik ga kijken waar het mij gaat brengen met vallen en opstaan. De D is van Dichtbij jezelf blijven, bewust van

Lieve An, ik mis jou nog steeds en bedankt dat je mijn brief wilde lezen. Jou kennende lig je nu in een deuk om die rare Inkie…en terecht…

De factor tijd…

Hee je schrijft al een tijdje niet meer… Ja, ja, ja, bezig met andere dingen en de maand oktober in eigen land is kort samen te vatten, bietje chaos. Veranderingen gaan altijd gepaard met chaos, aldus een wijs iemand in mijn omgeving. Een van de weinige mensen die de boel nog wel helder had in de bovenkamer in de maand oktober was Kees de Kort en pret. Het is wel zo dat sommige veranderingen tijd nodig hebben en de factor tijd nu een beetje het stiefkind aan het worden is, bewust van… Er zijn prachtige ideeën en ontwikkelingen die de meeste problemen in het nu met wat tijd oplossen dus doe es effe rustig allemaal… Ik voorspel wel alvast voor 2020 de Asiel 2020 gebieden en wat mij betreft hebben we met deze volksverhuizing aan mensen wel alle beschikbare denktijd tijd al benut. Je kan het de mensen niet kwalijk nemen die naar Nederland komen, zij benutten het niet nadenken van Europa en Nederland, bewust van… De verzorgingsstaat zoals wij deze kenden is over een tijdje niet meer, bewust van…En nee, niet alleen door het instromen van nieuwe mensen, ook door de hebberigheid van de mensen en een niet meer functionerend oud gedachtegoed. Ik moest ook erg lachen om de nieuwe eigen bijdrage voor de WMO voor 2020, maar liefst 19 euro per maand ongeacht of iemand rijk of arm is en een enkeling nog midden. Kan gewoon niet. Oudere mensen die hun huis verkopen en in een kleinere huurwoning gaan wonen kunnen voor 19 euro per maand hun huis 2 tot 4 keer per maand laten schoonmaken. En zij benutten dit potje want het is er… en particuliere hulp nemen is duurder. Er is al een tekort aan hulp en de mensen die geen particuliere hulp kunnen betalen zijn nu ook de dupe met geen of minder hulp aan huis. Kan deze waanzin stoppen? Gewoon 19 euro laag, 50 euro midden en 75 euro hoog of zoiets. En iets anders, als de verzekeringsmaatschappij nu al los is en de operatie doorgeschoven gaat worden naar 2020, krijgt iemand dan premie terug? Als je vlucht ernstige vertraging oploopt is er toch ook een vergoeding? Vragen en vragen en vragen en pret. En de autoloze zondag is zo van vroeger, liever nadenken over een rail in alle straten met karretjes die je naar de bestemming brengen door heel het land. Ik hoor soms jongeren zich verbazen over dat wij als mensen nog niet kunnen vliegen door de lucht om ons te verplaatsen, geweldige jongeren. Alles komt recht, zo vernam ik het afgelopen weekend van iemand. Ik zou hieronder een waslijst kunnen opschrijven van alles wat krom is nu. Tijd maakt alles recht, denk ik dan.