Bepaalde en onbepaalde dingen…

Het was een snelle maand januari met de nodige humor, vreugde en leed. Er was storm en code rood en er lag bij mij een dakpan in de goot. De takken van een boom lagen over mijn auto heen en de storm verdween. In de provincie Groningen ging de aarde op en neer en in de stad Groningen later weer. De aarde blijft beven en beven en gelukkig op aarde ook nieuw leven. Ik zag een geit met het bloed nog aan zijn lijf, echt niet mooi en een klein nat lief lammetje in het hooi. Er kwam ergens een baby meisje bij en iedereen blij. Mijn verkorte dichtversie van de afgelopen tijd…

Ik ben verder met een vriendin een lijstje aan het maken van standbeelden die wij nog willen zien voordat ze weg moeten en pret. Blijft de vraag van wie je in deze tijd nog een beeld kan neerzetten in het openbaar? En straatnamen? Niemand is alleen goed in zijn leven. Ik zie de nieuwe straatnaambordjes al voor mij met de naam van iemand en dan met kleine tekst eronder een paar goede dingen en dan ook nog dat deze persoon wel met het vliegtuig op vakantie ging en bij koraalrif dook. Het zijn met een beetje humor bekeken absoluut leuke tijden zo in deze eeuw… En nooit een saaie dag, mijn mond valt nu vaak twee keer per dag open in plaats van een keer per dag vanwege de verwondering over bepaalde dingen. Iemand zei dat in de zorg alles valt en staat met communicatie en dat er op het moment meer valt. Ik vond het een geweldige uitspraak en moeiteloos door te trekken naar bepaalde onderwerpen in het nu. Ik heb gelukkig meer mensen om mij heen met mijn humor zodat we de leukste woordgrapjes kunnen maken over bepaalde dingen. Ik ben gisteren uit eten geweest met een vriendin om onze contracten voor onbepaalde tijd te vieren. Ja, altijd zelf een feestje maken van leuke dingen in het leven. Zo zie je dat de markt dingen vanzelf oplost in sommige sectoren want de flex contracten zijn onbepaalde tijd contracten aan het worden door… personeelstekort en tekort aan goed personeel. Elk nadeel heeft zijn voordeel zou iemand zeggen. Het was ook de maand dat ik toch weer bewust waarnam hoe vaak mensen niet openstaan voor de andere kant van bepaalde dingen. Zo overtuigd zijn van eigen gelijk, wonderlijk. Het beste bericht was een bericht van een koe die niet naar het slachthuis wilde en zich niet liet vangen, er zijn nu zelfs koeien die uit de wei kudde stappen en zelf hun leven willen bepalen. Deze koe wilde geen contract voor bepaalde tijd bij de werkgever en heeft dus nu een contract voor onbepaalde tijd gekregen bij een ander. Zo dom als het achtereind van een koe kan dus ook niet meer in het nu… moeboeha. Mag koe Hermien wel een eigen standbeeld alsjeblieft?

Bewust stil 2018 in…

Pfff het is gelukkig weer een nieuw jaar en volgens de sterren binnenkort mijn jaar, het Jaar van de Hond, nou ik zal het gaan beleven. Ik was met de feestdagen naar Classic Christmas in het Concertgebouw te Amsterdam geweest en het was mooi. Ik vond de leiding van de dirigent prachtig, wat was het een genot om naar deze swingende man te kijken en hij leek wel een beetje qua uiterlijk op oom Bilbo uit De Hobbits. Muziek blijft een mooie belevenis. Ik heb verder heel erg veel boeken gelezen en er was prachtig siervuurwerk in de buurt met de jaarwisseling. Het leek mij beter om de eerste dagen van het nieuwe jaar bewust niets op mijn blog te zetten want er zijn zoveel mensen die dan onzin schrijven… Ik heb wel aan het begin van het jaar naar vrienden wat goede wensen overgebracht. Ik zat aan mijn bureau en ik besloot om de groene knop te gebruiken… Via de groene Whatsapp knop stuurde ik boodschappen rond: de beste wensen en dat we gezellige dingen gaan doen dit jaar net als vorig jaar, een jaar vol muziek en dans, de beste wensen en veel lachen dit jaar. Ik ben zo uit want het is blijkbaar zooo 2018 om te laten weten dat je een rode knop op het bureau hebt? Ik begrijp geen snars van deze wereld. Bij mij op het bureau staan andere dingen: een pennenbakje, een flesje water, een kalender en een paar woordenboeken. De enige rode knop op mijn netvlies is de rode knop van het alarm om de nek van veelal oudere mensen. Mocht iemand vallen dan is er de rode knop en meestal komt dan de thuiszorg. Misschien is de gedachte achter een rode knop, help mij? Het is meestal geen goed teken als zo’n ding klinkt in de zorg. Het sprookje van de rode schoentjes is in het nu ook moeiteloos om te zetten naar de rode knoppen, tja. De toespraak van onze koning ging over meer wij. In ons humor huis zei mijn vader heel droog dat hij zeker meer koeien had gekregen want hij vroeg om meer wei. Het is een veeg teken in ’t land dat er steeds meer groepjes ontstaan die niet voor wij zijn. Iets met oorzaak en gevolg? Ik denk dat de koeien in de wei zich inderdaad nog meer wij voelen dan wat mensen in ons land en pret. Ik denk zelf dat het ’t jaar gaat worden dat het erom gaat spannen. Een spannend jaar, welkom jaar 2018.