Ik heb het zelf ook niet…

Afgelopen weekend heb ik samen met een team vrijwilligers, voedsel ingezameld voor de Voedselbank. We stonden bij een andere supermarkt dan de eerste keer en wat een verschil. Bij deze supermarkt kwam toch een heel ander winkelend publiek. Het is super leuk om met de mensen kort in gesprek te gaan. Zo was het opvallend dat een paar mensen eerlijk vertelden dat ze niet konden doneren omdat ze zelf ook amper nog hun boodschappen konden doen! Soms blozend van schaamte kwam deze zin eruit. Bewust van deze mensen en ik mag hopen dat ze zelf de weg naar de Voedselbank weten te vinden als ze echt geen boodschappen meer kunnen doen!

Zo kwam ik ook in gesprek met iemand van Oad die net ontslagen was. Hij kon nu ook even niets missen, begrijpelijk. Toch was hij nog positief over de toekomst, heel knap. Een oudere man vertelde over vroeger en dat je toen geen hoge schulden had, een probleem van deze tijd. Volgens hem zijn de mensen boven hun stand gaan leven en kunnen niet meer terug naar minder. Bewust of onbewust. Volgens een andere man moesten we vertrouwen op God en komt de dag nabij dat hij gaat ingrijpen. Tja…

Wat mij ook opviel, was een grote hoeveelheid aan Poolse winkelende klanten. Ook opvallend dat zij niets doneerden. Taalprobleem of zelf geldzorgen? Bij onze Voedselbank hebben we ook een paar Poolse cliënten. Ik ben laatst nog thuis geweest bij een huis vol met Polen. Ik hoor nu de mensen alweer denken en oordelen… Soms zitten de dingen toch net even iets anders in elkaar. Waar je ook vandaan komt en wie je ook bent, iedereen heeft recht op voedsel. Als ik dan hoor dat een groot Nederlands bedrijf, Polen voor een jaar in dienst neemt en er dan vanuit gaat dat ze opgebrand zijn en “nieuwe” laat komen, dan hoor je mij niet meer over onze Poolse medemens. Wel met de vinger wijzen naar de arbeidsomstandigheden in het buitenland maar hier in Nederland is alles koek en ei. Ik kan hier bewust niet om lachen. Dat het beleid ten opzichte van buitenlandse werknemers anders en beter zou kunnen hier in Nederland, is weer een heel ander verhaal.

Het was een leuke inzamelingsactie en het resultaat: veertig grote vouwkratten vol met voedsel! Van koffie tot soep en van wasmiddel tot toiletpapier. Als het goed is dan krijgt onze Voedselbank binnenkort de beschikking over eigen kassen. Zo kunnen wij samen voor vers voedsel gaan zorgen, een erg mooi initiatief!

Onbewust de dupe

Gisteren ging het debat weer verder en was het de beurt aan het kabinet om te reageren. Bewust even naar gekeken want ik had ook andere dingen te doen. Maar men gaat naar elkaar luisteren om de tafel en zo komt het dan allemaal toch nog goed. Of heb ik iets niet goed begrepen? Afijn, de mensen van Touring en Oad zullen ook met spanning afwachten wat er voor hen nog gaat komen. Kom op met die banen!

In deze tijd is een ding wel zeker en je hebt mazzel als je ervoor in aanmerking komt: de Voedselbank. Gisteren was ik er weer en erg leuk dat iemand potten met zelfgemaakte jam kwam brengen! Echt geweldig hoe de mensen meedenken en meeleven. Ik denk niet dat je enig idee hebt, over hoe groot de ellende in Nederland is als je er niet bewust voor open staat.

En nog een tip voor alle mensen met toeslagen, let alsjeblieft op met het accepteren van een erfenis! Zo ook iemand die alleen en oud is en een relatief klein bedrag als erfenis kreeg. Ze kan nu haar zorgtoeslag gaan terug betalen. Ze wilde niet kwaad doen maar was hier onbewust van. Onbewust de dupe! En zo komen de mensen ook in de problemen. De notaris zou de mensen hier ook op kunnen wijzen! Ook bij overlijden, slaat het nergens op dat je het deel van je partner, lees vastgoed, erbij krijgt en daar in geld belasting over kunt gaan betalen. Je hebt geen geld maar woningbezit! Hoe is het allemaal toch mogelijk. Misschien net als die arme Pool die maar vijftig euro boete moest betalen, gewoon zeggen dat je niets meer hebt!

En nog een mooi en positief ding. Een paar mensen die per maand niets extra overhouden en zelf amper rond kunnen komen, hebben samen wat eten gekocht voor iemand bij de Voedselbank. Zelfs ik heb hier even geen woorden meer voor…

Kraan dicht

Wij hebben toch een heerlijk land met de debat televisie. Gisteren weer bewust genoten, gratis en ik amuseerde mij kostelijk! Debat van de Tweede Kamer over de plannen voor het jaar 2014. Erg gelachen om Roemer met zijn uitspraak: “vliegtuigen kopen in een tijd waarin geen vijand te vinden is.”  Nee, we moeten het lachertje van de klas gaan worden straks, met een militair en een wapen nog over. Kom vooral ons land binnen allemaal, de deur staat altijd open. O nee, weer dicht en weer open, deurloos, visieloos?

Toen het een beetje veel van hetzelfde ging worden, had ik iets anders leuks gevonden. De Twitter berichten van verslaggever Jos Heymans. Jos begon enthousiast maar zijn berichten werden minder in aantal naarmate de tijd verstreek. Door naar de tijd tussen de tweets te kijken, kon ik gaan filosoferen of hij eten was, een bakkie aan het doen was of naar het toilet was.

Ik kijk liever bewust om mij heen en hoor, zie en voel de ellende aan in Nederland en de blijdschap. Want echt niet alles gaat slecht in ons landje, er zijn heel veel mensen bewust heel goed bezig! Sterker nog, straks zijn wij burgers zo zelfstandig dat wij de politiek niet meer nodig hebben en negeren. Is nu al aan het gebeuren.

In de Tweede Kamer hadden ze het gisteren over de deur open en dicht. Ik wil het hier nog even hebben over de kraan open en dicht. Mensen in huurhuizen vervangen hun kranen niet meer. De woningbouw vergoed de kraan niet meer als deze stuk is en mensen hebben geen geld voor een nieuwe kraan. Bewust en al meerdere keren waargenomen. Vroeger in mijn dorp, waren er een paar mensen die zich altijd gingen wassen met slootwater. Gaaf zeg, dat deze tijd dus weer terug gaat komen. Maar om het positief te houden: wie gaat een nieuwe kraan uitvinden voor onder de 5 euro voor deze mensen? Als het gelukt is dan hoor ik dat graag. Of een manier van wassen zonder water. Een pak aantrekken en dat reinigt je lichaam en wast je haar zonder water? Ook graag onder de vijf euro.

En om het helemaal even positief te maken. Zonder kraan, minder waterverbruik, geld over, nieuwe kraan van kopen…wel snel… voordat de btw naar 60% gaat…

Hypotheekje?

Er is nog een ding aan de hand in Nederland. Na de huizenmarkt is nu ook de hypotheekmarkt de weg kwijt. Alsof je de grootste misdadiger bent als je nu een nieuwe hypotheek wilt hebben of een bestaande hypotheek wilt wijzigen. Hier kan geen inlichtingendienst tegenop…  Je gaat bewust helemaal doorgelicht worden voor je nieuwe hypotheek. Op zich niet zo erg maar gevoelsmatig klopt er iets weer niet.

De wachttijd voor het overzetten van je hypotheek bedraagt nu gemiddeld twee tot drie maanden bij een grote bank. En bij de rest is het al niet veel eerder. Nieuwe wetgeving en achterstand worden als redenen aangegeven. Ook de hypotheekadviseurs zien soms door de huizen de hypotheek niet meer en moeten vaak naar de banken bellen om verduidelijking.

Wat klopt er dan gevoelsmatig niet? Je hebt een tweejarig arbeidscontract en wilt een huis kopen. Bam! Geen hypotheek zegt de bank. Pappa met werk, wil zijn hypotheek verhogen. Bam! Geen hypotheek zegt de bank. Je wilt een vakantiehuisje kopen na jarenlang hard gewerkt te hebben en je werkt nog steeds. Bam! We moeten dit nog nader bekijken zegt de bank. Allemaal werkende mensen die geen hypotheek krijgen of pas na volledig doorgelicht te zijn. De douanepoortjes ontbreken nog. Gevoelsmatig klopt het bewust niet.

Van fouten uit het verleden, van toen iedereen een hypotheek kon krijgen, daar hebben we van geleerd. Maar slaan we nu niet een beetje door? Zijn de verhoudingen niet een beetje zoek? Is de nieuwe regel misschien dat je met een werkeloosheidsuitkering straks een huis kunt kopen? Of moeten we met zijn allen gaan huren en verdwijnt de koop? Wie het weet mag het zeggen.

Nieuwe wetten doorvoeren kost tijd, maar die tijd hebben we niet. Bewust van. Willen we groei of bewust terug naar niet minder maar veel minder? 

Oorlogswinter

Het kwam zomaar onbewust in mij op: oorlogswinter. Vorige week had ik namens de Voedselbank een pakket thuis gebracht bij een jonge vrouw met een baby. Afgelopen week kregen wij bij de uitgifte een telefoontje van deze vrouw. Ze kon ons niet vinden om het pakket op te halen. Ik met de auto door de motregen naar de locatie die zij had opgegeven. De aanblik op een parkeerterrein van een jonge vrouw in een blauw regenmanteltje met op haar buik in een draagzak een baby in een roze pakje, vergeet ik mijn leven niet meer. En om de een of andere reden dacht ik aan oorlogswinter. Ze had een paar kilometer door de polder moeten fietsen om eindelijk bij de Voedselbank te komen. Met baby en tassen voedsel vertrok zij op de fiets weer naar haar tijdelijke huis.

Gelukkig ook nog goed nieuws bij de Voedselbank. Mensen die toch een baan hebben gevonden en mensen die door een wijze rechter toch in hun huis mogen blijven. Zij zijn goed bezig en hun bewindvoerder was dat niet. Goed doorgekeken van deze rechter. Dat maakt mij dan weer blij.

Gisteren de demonstraties tegen de bezuinigingen. Gaat het een oorlogswinter worden of een bezuinigingswinter? Eerst de herfst maar eens zien door te komen…

Zot

Ik leef toch in een zotte wereld en in een zotte tijd, zomaar het eerste wat in mijn hoofd zit. Zo tussen de mensen, hoor ik de meest wonderlijke verhalen en zie ik de meest wonderlijke dingen. Een ding heb ik wel geleerd en dat recht op je doel afgaan het beste resultaat oplevert.

Ik wil het even hebben over Vakantieveilingen. Je kunt dit zien als een soort casino waar je kunt bieden op uitjes en je dolblij bent met je gewonnen uitje… De bedrijven die hier aan meedoen verdienen er bijna niets aan en het is vaak een laatste reddingsboei om in leven te blijven voor deze bedrijven. Om uit eten te gaan moet je van te voren reserveren met je gewonnen bon. Wij besloten eens de proef op de som te nemen door met bon maar zonder reservering binnen te stappen. Op de balie van het restaurant lag open en bloot de reserveringslijst van alle mensen die hadden geboekt via Vakantieveiling. Zo’n 20 reserveringen. Wij vroegen of er nog een tafel vrij was. Die was vrij. Toen lieten wij onze bon zien en opeens was de tafel niet meer vrij. We hadden moeten reserveren. Deze tafel was voor mensen die geen bon hadden en onverwachts binnen kwamen lopen. We kregen de tafel niet. Zien wij het zo verkeerd? Je kunt mensen in je restaurant kwijt en anders denken en omzet halen door de drankjes en andere dingen. Nu laat je mensen gaan en als die tafel niet vol komt dan heb je niets. Anders denken.

Zo ben ik ook afgestapt van lange levertijden. Ik wil een bank en ik wil een bed en niet pas over zes weken. Het is mij allemaal gelukt en er wordt wel raar gekeken in de winkel, maar het kan wel. Anders je omzet halen door te luisteren naar wat de klant wil en oplossingen bedenken. Waarom niet je showroom modellen verkopen? Omzet is omzet!

En dan was mijn auto weer eens lek. Ik kwam binnen bij de garage en ze vroegen zich al af wanneer de eerste klant zou komen die dag, met een lekkende auto. Japan, daar is wel meer lek. Gewoon ontwerp foutjes en de klant mag betalen. Ook een ding en waarom kunnen we in Nederland niet weer zelf goede auto’s ontwerpen en in rijden?

Allemaal dingen om over na te denken, wat is het leven zot en leuk.

Morgen weer bewust meer!

 

De emmer

Een bericht in de media dat de Voedselbanken genoodzaakt zijn om wachtlijsten in te voeren en de pakketten te verkleinen door de toenemende vraag en de afname van de hoeveelheid aangeboden voedsel. Bij ons bij de Voedselbank zijn wij op zoek naar een leegstaande kas, zodat wij samen een project kunnen opstarten om zelf bewust voedsel te gaan verbouwen. Een geweldig idee en de hoop is dan ook dat er iemand een kas gaat aanbieden aan de Voedselbank. De overheid helpt liever de mensen in het buitenland en daar zal de hulp niet vandaan gaan komen. Dus de bevolking zal het weer bewust zelf moeten doen. Hoort ook bij deze nieuwe tijd.

Ik keek van de week naar de herhaling van het programma Zomergasten met als gast Daan Roosegaarde. Voor iedereen die het gemist heeft, kijken. Ook iemand die zich bewust is van de dingen om zich heen en zich bewust beseft in wat voor tijd wij nu leven. Ik vond zijn positieve blik het mooiste. Eigenlijk zou zo’n programma elke werkdag een uurtje op de televisie moeten zijn, alleen al om de mensen te helpen om bewust te worden van.

En dan Syrië. Ik volg net als de meeste mensen wat er allemaal gaat komen of niet. Ik denk dat het een van de grootste fouten zal zijn, om daar met geweld in te grijpen. Ik zie het als een emmer die al vol is en dat die dan volledig gaat overlopen. Ik filosofeer er veel over en ik zou als ik een wereldleider was, meteen op het vliegtuig gestapt zijn naar Syrië om daar te gaan praten met de leiders en om door middel van communicatie een oplossing te zoeken voor het gebeuren. Alleen door samen en het samen willen zijn dingen mogelijk.

Nog een emmer die vol is dat is Fukushima. En zo zijn er talloze bedreigingen op dit moment in de wereld die ons leven voorgoed kunnen veranderen. Het is aan ons samen om die emmer niet bewust te doen overstromen.

 

Nog even

Nog even over de kuddedieren van de filosoof  Friedrich Nietzsche. Ik schrijf tot half september even niet meer regelmatig op mijn blog. Dit heeft ook alles te maken met dat ik een soort van, uit de kudde ben gestapt. Al een jaar lang volg ik mijn hart en ga ik weer heen waar ik heen wil en doe ik wat ik wil doen, net als vroeger. Genieten noemt men dat ook wel. Toch blijft het ultieme genieten voor mij, achterop de motor. De vrijheid die je dan voelt is heerlijk en je ziet bewust veel meer van Nederland. Dan hier en dan daar, heerlijk.

Vrijheid, zo belangrijk. Toch is ook in ons landje vrijheid niet meer vanzelfsprekend. We zitten in een tijd dat iedereen bijna alles van je weet. Ik denk dat de ouderen hier nog meer moeite mee hebben dan de jongeren. Ik kom veel jongeren tegen die het niets interesseert dat al hun gegevens overal bekend zijn. Ook de vrijheid van dat je mag geloven wat je wilt, gaat ook hier in de toekomst een grotere rol spelen. Alleen daarom al, is nu een goede en bewuste verslaggeving vanuit Azië nodig.

Nog even iets anders. Ik vraag mij toch nog steeds af wat de mensen in Nederland voor werk gaan doen. De consumptie ligt stil, neem ik bewust waar in het veld. Laatst sprak ik iemand van een zorgverzekeringsmaatschappij en die gaan ook alles online doen. Dus je declaraties en alles. Ik gruw toch van het idee dat je straks je huis niet meer verlaat en alleen maar alles regelt via je beeldscherm. En dan blijft de vraag: wat gaan al die mensen doen die vervangen worden door een beeldscherm? Leuk om over te filosoferen, maar minder leuk om een oplossing voor te bedenken.

Misschien bestaat de Nederlander over tien jaar niet meer. Zijn wij een onderdeel geworden van, tja van wie?

Kudde

Ik las gisteren over het leven van de filosoof  Friedrich Nietzsche. Hij kwam te vroeg en de mensen waren nog onbewust. Toch zie je ook in deze tijd hoezeer hij op sommige punten gelijk had. Hij kon voorbij de bocht kijken.

Zo was ik ook een tijdje geleden in Preston Palace in Twente. Nietzsche sprak destijds over kuddedieren. Dat we elkaar allemaal volgen en twijfelen of we ook iets anders zouden kunnen worden of doen. Ik moest daar in Twente aan denken. Verstand op nul en gewoon de massa volgen met eten, drinken en vermaak. Vol verbazing heb ik daar zitten bekijken hoe mensen het naar hun zin hadden. De film was leuk en het balspel maar dat was het dan ook, voor mij dan…  Ik sprak later met iemand die hier al jaren heen gaat. Gelukkig is niet iedereen hetzelfde zullen we maar denken en blijft de tent daar overeind.

Als je commercieel bent dan speel je handig op de doelgroep in, die vermaakt willen worden. En toch zie je heel  langzaam een beweging ontstaan van mensen, al dan niet door de crisis, die vermaak in de natuur opzoeken. Dingen die gratis zijn, de natuur is van ons allemaal.

En zo is het ook met de tijd waarin we nu leven. Hij doet dit en dan doe ik dat ook. We kijken niet naar links en rechts maar blijven rechtdoor gaan. Bezuinigingen moeten, niets moet, je kunt ook links en rechts kijken en wat anders bedenken.

Alles zit muurvast en de mensen die wel naar links en rechts kijken zijn de dupe. Zij willen wel maar de rest is nog onbewust van alles. Het zal langzaam gaan en niet vanzelf. Maar een ieder die denkt dat er vette jaren aan zitten te komen, droom lekker verder.

Geen zekerheden, nieuwe tijd, nieuwe oplossingen.