Wat een dag, vanmorgen in de stromende regen naar mijn werk. En op mijn werk met deze warmte mensen verzorgen en mensen douchen met mijn mondkapje op, zucht en zweet. Ik had in het begin van de coronatijd geen mondkapje en toen was het ook weer niet goed. Tja, ik zeur soms heel wat af als zeurdoos. Er is in Nederland trouwens een echt mondkapjesschandaal… Er zijn misschien ergens nog wat stichtingen of bedrijven of brievenbusfirma’s die airco’s kunnen schenken aan de zorg in ons land? Of vaccinaties brengen in landen die nog echt arm zijn? Bij genoeg is geld er om te laten rollen, toch? Ik las gisteren over personeelstekort in de horeca en ook bij ons in de zorg zijn er nog steeds mensen tekort. Het werk is verder leuk en er blijken een paar collega’s gelukkig humor te hebben. En na mijn werk vandaag hup door naar de vaccinatielocatie in een heule grote hal. Ik mocht vanwege eerdere allergische reacties op medicatie een half uur blijven zitten na de vaccinatie. En dan is het toch allemaal wel weer prima geregeld hoor in Nederland. De ontvangst was prima en zo zag ik dat alle mensen hun eigen taak hadden en het goed verliep, van verkeersregelaar tot arts en van prikdame tot EHBO dame en alle andere mensen. Ik ben trouwens nog niemand op mijn werk tegengekomen die denkt dat corona over is en in mijn omgeving ook niet. Het gaat voorlopig deel uitmaken van ons leven is een betere zin. Wel gewoon doorgaan met zijn allen en accepteren dat er heul veul gewoon nog niet bekend is over hoe het verder gaat allemaal. Zoiets noemde ik al voor corona gewoon, zo is het leven… Teleurstellingen maken ook deel uit van mijn leven, zo ook de afgelopen week, Legoland in Scheveningen. Punt een dacht ik, maak eerst een ontwerp van LEGO alvorens eerst een stabiel kelderdek te gaan bouwen en pret. En ten tweede moet ik nu een kind zoeken om mee te gaan naar Legoland want een volwassen persoon mag niet alleen naar binnen. Mijn ex oppaskind mag nog net met mij mee qua leeftijd. Er zijn natuurlijk belangrijkere teleurstellingen, ik wilde deze toch even kwijt. Mag ik trouwens wel naar binnen met iemand met het verstandelijk vermogen van een kind? Vragen en vragen en pret. Nu nog even weg met de boven de 25 graden temperaturen dan gaat het met mij alweer een stuk beter.

Mijn reismattie Dora zegt af en toe dat het kan overkomen alsof wij alleen maar appeltaart eten en friet eten en drinken… Is ook wel echt zo tijdens uitjes en pret. In het normale leven niet en dat heft het weer tegen elkaar op en natuurlijk goed blijven bewegen tegen de kilo’s… We geven allebei niet om spullen en vinden belevenissen belangrijker, leuke herinneringen maken, leuke mensen ontmoeten met verhalen en leren tijdens uitjes en genieten. Ik zit na de laatste verandering in mijn leven best wel weer te rekenen met alles en hoe ik het zo slim mogelijk kan doen allemaal en toch een leuk leven kan hebben. Ik moest voor nu ook even de verhoudingen reistijd, werktijd, privétijd en zorgtijd voor ouders weer in een andere vorm gieten. Het gaat prima en anders verander ik weer iets, het is zo simpel. Nou het is eigenlijk best een serieus verslag vandaag want we gingen weer verder op reis en naar Wageningen, ja dus Brabant uit en naar de provincie Utrecht. We wilden ook allebei graag naar het Militair Ereveld Grebbeberg bij Rhenen. Wij doen nog steeds onze eigen activiteiten rondom de 75 jaar bevrijding. Ik vond vooral de ligging van het ereveld vreselijk aan zo’n drukke weg. Dora zei dat deze weg vroeger vast een stuk minder druk was bij de aanleg van het ereveld, tja. Het was indrukwekkend om te zien. Ik was pas echt onder de indruk in Wageningen. Het was hier gelukkig even niet zo druk en we wandelden zo naar Hotel De Wereld. Het is nog steeds een hotel en destijds kwam men in dit hotel de overgave van de Duitsers in Nederland overeen. Ik probeerde mij in te leven in vroeger en was best wel even onder de indruk, een bijzonder hoekje zo met het monument en de naam 5 mei plein op de muur van het hotel. We konden gelukkig in het hart van de Utrechtse Heuvelrug nog een rustig terras vinden om onder het genot van een hapje en een drankje de dag af te sluiten. Het was weer zoals vanouds en gezellig.

Dit deel van Brabant is best leuk en toch weer heul anders dan andere delen van Nederland. We reden een rondje en kwamen door de allerleukste kleine plaatsjes. Ik had nog nooit van Mortel gehoord bijvoorbeeld en pret. We zijn nog steeds onze voucher aan het opmaken en we hadden een kamer geboekt in een hotel in Deurne. Kloosterhotel Willibrodhaeghe , de pater en de non zijn er niet, wel een Fletcher met mojito’s en friet. Even geen strand, wel een Fletcher in Deurne in ’t Brabantse land. We hebben verder veel grappen gemaakt maar om niemand te kwetsen tegenwoordig, deze grappen blijven binnenblogs… Het ging nog even mis bij de receptie van beide kanten en op mijn verzoek werd het probleem meteen opgelost en zie daar het kon en hup weer door. Het restaurant bij het hotel was goed en iemand daar kon echte en lekkere mojito cocktails maken, hik. De cocktails zonder alcohol met limonade zijn ook erg lekker in de zomer en zeker als er nog met de auto naar huis gereden moet worden. Na een warme nacht weer verder in Brabant… We reden via allemaal dorpjes naar het vestingstadje Ravenstein. We hebben daar een rondje om de prachtige molen gelopen. En toen door naar Megen en ik wist helemaal niet wie Titus was totdat we het lazen op een bordje in Megen. Het mooiste op deze warme dag was eigenlijk het restaurant met de naam Titus. De appeltaart daar is met stip in onze top drie van lekkerste appeltaarten gezet en de bakker van de appeltaart vond het prachtig om te horen. Het is toch eigenlijk saai in de dorpen waar wij wonen, echte bekende geleerden of mooie verhalen missen volledig. Het trekt wel toeristen als je wat markante personen in het dorp hebt gehad vroeger en nu commercieel goed uitbuit en pret. We hebben ons prima vermaakt in Brabant en er is ruimte en veel bomen bij de Peel en we hebben daar ook nog even op een strandje gezeten aan een waterplas.

Ik vind het bijzonderder dat de coronatijd niet voor veel veranderingen heeft gezorgd. Het oude leven van voor corona wordt moeiteloos weer opgepakt door veel mensen. Er zijn wel mensen die gaan proberen om hun agenda toch iets leger te houden. Ik maak er zelf ook weer het best van… Ik heb wat verkoeling op het strand gezocht en de temperatuur scheelde soms 5 graden of meer met het binnenland. Hoera voor de wind aan zee! Een beetje werken, een beetje boeken lezen, terrasje doen en weer wat dingen afspreken met mensen. En zo ook weer op stap in eigen land met mijn reismattie Dora. We hadden tijdens een eerdere vakantie een leuk gesprek met lieve mensen die zo blij waren met kleine dingen en zij adviseerden ons om naar Gemert te gaan en dus… Hun advies was eigenlijk het Boerenbontmuseum in Gemert. Nou eerst maar eens koffie doen in Gemert zelf en het prachtige beeld van de Vredesmaagd met namen zijn mensen bekeken. Het kasteel was dicht en er komen dure appartementen in, tja andere tijden. De kerk was ook dicht want anders wordt ie leeggestolen aldus een aardige mevrouw… Zij kon ons wel mooi vertellen waar de naam van de kerk vandaan kwam, de Sint-Jans Onthoofdingkerk. Johannes de Doper, overspel en een hoofd op een schaal en pret. En hup door naar het Boerenbontmuseum, een openluchtmuseum over het leven in een Brabants dorp aan het begin van de vorige eeuw. Het museum heeft zo’n 250 vrijwilligers en het straalde echt de liefde uit van de vrijwilligers voor het museum. Het museum had zelfs al OR-codes om te scannen en ik kon zo zelf lezen op mijn mobiel over de houtzagerij van vroeger. Er kwam gelukkig ook nog een vrijwilliger uitleg geven en deze uitleg was veul leuker. Het verhaal van de smid in de smederij was geweldig en wij kwamen wijzer uit de smederij dan dat wij erin gingen en pret. Het nadeel van alleen een QR-code is dat je geen vragen meer kan stellen en het internet geeft echt niet op alle vragen antwoord hoor… En een ander verhaal tussendoor, mijn vriendinnen vertellen mij schijtziek te worden van de vele controles bij de zelfscankassa in de supermarkt, niks geen tijdwinst als personeel eerst alles nog eens gaat controleren en zij gaan toch liever naar de gewone kassa en pret. Het was ook opmerkelijk dat er een klein kapelletje stond op het terrein van het museum bij de velden en dat er een bordje op de deur hing met de tekst erop, offerblok is leeg. Bij voorbaat al een bordje moeten ophangen omdat de boel anders gesloopt of gestolen gaat worden, het is heul erg, bewust van… Het museum was enig en we hebben genoten! De conclusie van de dag was toch wel dat Luther vroeger documenten op de deur van de kerk spijkerde en er in het nu een bordje met tekst tegen diefstal op de kapeldeur opgehangen wordt…

Ik vind het toch best raar dat veel weer hetzelfde dreigt te gaan worden. Mensen veranderen dus niet na corona, of ben ik nu wat al te bot? Ik behoor zelf ook tot de mensen hoor en betrap mij er zelf ook op dat ik weer activiteiten wil gaan doen. Ik liep laatst door een prachtig park in Amstelveen en er kwam een vliegtuig laag over, niet echt gemist het geluid van zo’n vliegtuig. De andere kant is dat ik niet zeg dat ik er zelf niet meer in zal stappen om op reis te gaan in de toekomst. De nieuwe vervoerssystemen zijn er nu gewoon nog niet. En ik liep door Amsterdam en zag alle veranderingen in de stad. De hoek bij het Volkshotel is mooi geworden en het Oosterpark was ook prachtig. En er waren rondom het Amstelstation ook allemaal verbeteringen en wat een hoge flatgebouwen… Ik weet niet of de mensen het zelf willen maar na een ander wandelrondje zou ik zeggen, de Amsterdamse Poort is nu aan de beurt voor de opknap toch? Het kan niet op in ons land, zo’n gevoel geeft wandelen door de stad mij soms. En toch zijn veel mensen niet blij in Nederland. Voor het oog lijkt alles mooi, denk ik dan. De wereld achter veel voordeurtjes is anders en ook de wereld voor de mensen die geen eigen voordeur hebben door huizentekort. Ik kom dan toch altijd weer uit bij de grote levensvraag, waarom ben ik op deze wereld? Waarom zijn wij op deze wereld? Ik heb weer veel nieuwe verhalen vernomen over WO II en zelfs na de oorlog gingen de mensen door met slechte dingen doen in plaats van alles beter te gaan doen op de aardbol. Het is gewoon fascinerend soms als ik er goed over nadenk. Ik weet een ding wel 100% zeker, ik ben op de wereld om boeken te lezen en pret. Ik heb net Het Rosie Effect uit, enig om te lezen. En er is tennis, Nadal kijken. En er is straks voetbal om te kijken. En er is werk met het zorgen voor mensen, mensen blij maken. Grote levensvragen zijn terug te brengen naar kleine levensvragen die voor het geluksgevoel zorgen. Ik stop er mee voor vandaag voordat niemand het meer snapt…

Daar ben ik weer… Ja ik had even een blog stilte ingelast voor mijzelf. Het bevalt weer prima op mijn zolder voor nu, hoe simpel kan het leven zijn. Het leven kabbelt door en ik probeer veel in mogelijkheden te denken en te doen. Het was wel een leermaand, juist als dingen niet goed verlopen dan zijn het vaak leermomenten. Niemand maar dan ook niemand mijn lichtje laten doven is een van mijn geleerde dingen. Hee, die had ik toch al een keer geleerd en nog een keer eerder en nog een keer eerder? Ik sla hem niet op, dat zal het zijn, breinerror en pret. Het bevalt mij weer prima om veel op pad te zijn en de terrassen zijn weer open, hoera! Ik heb wel geleerd van mijn eerste terras bezoek dat het even niet goed is om te zeggen dat iets niet lekker is. Blij dat jullie open zijn en blij dat jullie er weer zijn gastvrije horeca! En ook al is het niet te drinken of te eten of is er bediening die niet van het bedienen is, even niets zeggen Ing… Ik had mazzel dat bij mijn laatste etentje het allemaal dik in orde was qua smaakbeleving en dan zeg ik ook, lekker gegeten hier. En ja, smaken verschillen en zucht… Ik geniet volop van de mooie kleuren nu in de natuur, deze maand is alles nog fris van kleur. De warmte van boven de 25 graden is helaas alweer begonnen en mag van mij snel weer weg. Er zijn mensen die wel van deze warmte houden en genieten dan maar. Het strand is nu weer van de ik hou van de zomer mensen. Ik fiets veel door de omgeving en maak de mooiste foto’s. Ik zie rondom Abcoude en Loenersloot veel borden en spandoeken. Tegen windmolens, het leeft erg in deze streek. Zouden windmolens niet wat verkoeling kunnen brengen als een soort van ventilatoren in de zomer? Ja ik bedenk de raarste dingen tijdens mijn fietstochten. Windmolens zijn wel foeilelijk… En verder is de corona nu minder en mag het land weer van slot, hoera! En ik speel kwartet met de vriendinnetjes, mag ik van jou vaccinatielocatie Broekdijk Oost in Breukelen en jij wilt van mij RAI Europaplein? Kwartet! We gaan allemaal ergens anders heen voor de vaccinatie en pret. En we gaan niet meer testen als we allemaal eind juli gevaccineerd zijn, zingt het rond om mij heen en heulemaal mee eens… Mocht de paniek in het najaar toch weer uitbreken dan kan alles natuurlijk wel weer anders worden. De evaluatie van het afgelopen jaar zorgt dan vast voor een mooie nieuwe routekaart zonder testen.