IJskoud

Wat een leuk bewust programma voor kinderen is IJsstrijd. Dan ben ik ook nog maar een kind, maar het is het enige leuke programma op de televisie op zaterdagavond. Ik heb nooit geweten, dat de lift nemen beter is voor het milieu dan de trap nemen. Vandaag is het Pasen en dat vieren we ook in de ijskou. Ach, je kunt ook lichtjes in de paastak hangen, altijd alles positief bekijken!

Voor veel mensen hebben dingen van vroeger geen waarde meer. Zo wil de gemeente Amsterdam de originele documenten over de erfpacht vernietigingen. Ja, de oorlog is geweest en waarom zouden we zoiets bewaren. Zullen ze dat daar echt denken? Ik mag toch hopen dat er nog ergens een plekje in een museum is voor dit soort dingen. Wel humor is de kritiek op het programma, Tussen Kunst & Kitsch. Er komen blijkbaar te mooie en waardevolle dingen voorbij en dan gaan mensen vragen stellen. Maar goed dat de regie van dat programma niet in handen is van de gemeente Amsterdam. Zij zouden alles vernietigen, ijskoud.

Wel zielig voor alle ouderen die het geld voor de thuiszorg zo hard nodig hebben. Of dringend behoefte hebben aan een operatie, die niet gedekt wordt. Ook kun je met veel geld een beter plekje in een Spaans bejaardenhuis kopen. Tja en daar zit je dan met je antieke potjes en schilderijen. Je hebt nooit van je overleden man vernomen waar hij het vandaan had. Het moest wel altijd even naar zolder in een kist als er visite kwam. Maar dat was voor de veiligheid en tegen het inbreken, aldus je overleden man. Nog op zijn sterfbed zei hij tegen je, dat je met die spullen naar Kunst & Kitsch moest gaan. Arme oudjes, de tijden veranderen en worden ijskoud.

Trouwens nooit iemand die stervende is dingen beloven, komt bewust de grootste ellende van.

Verder halen veel inburgeraars onterecht hun taaltoets. Ook veel scholieren halen onterecht hun toets. Ik vernam een leuk praktijkverhaal dat een leerboek met 3D uitgeprint kan worden op spiekformaat. YOLO en je toets halen! IJskoud de beste zijn! Vroeger schreven wij wat woordjes op onze arm, maar dat is niet meer. Steeds meer studenten kampen met psychologische problemen, waaronder examenangst. Dit zullen dan wel de studenten zijn, die een 3D printer niet kunnen aanschaffen?

Het is vandaag weer zomer, volgens de klok. Lekker een uurtje langer bij daglicht van de ijskou genieten, heerlijk toch!

 

Koffiedik kijken

Koffiedik kijken. Ja, ik kan het soms en in dit geval is het maar weer eens uitgekomen. Zelden heb ik zo’n vieze smaak in mijn mond gehad, als bij het drinken van mijn kopje koffie gisterenochtend. DE Master Blenders was de boosdoener. Wat een toneelstuk is er hier weer opgevoerd. Winst harken en doorverkopen de boel. Nu maar wachten op de witte rook, die uit de schoorsteen in Utrecht gaat komen.

Waar echte koffie voor iedereen klaar stond, dat was bij de voedselbank. Hier noemen wij dat een bakkie bewuste menselijke troost. Voor alle mensen bij de voedselbank zou ik de voedselpakketten binnen een jaar ook wel willen verdubbelen. Wat zullen de mensen blij zijn met twee in plaats van met een pakket. Misschien toch maar eens de beurs op met de voedselbank? Met Jan Bennink aan het hoofd?

En de aanmeldingen blijven nog steeds binnen komen bij onze voedselbank. Met meer mensen, krijg je ook meer meningen. Zo was er een man die klaagde over de inhoud van het pakket. Er moest volgens hem melk, suiker en meel in, meer eerste levensbehoeften. Natuurlijk had de beste man gelijk, maar wij zijn ook afhankelijk van wat we krijgen. Er zitten inderdaad dingen in het pakket waarvan je denkt: hoe bestaat het. Een kaars of een boek of een magazine. Ik kan mij wel indenken dat als je honger hebt, je de meerwaarde van deze artikelen niet inziet. Maar je kunt het ook positief bekijken en dat je dit soort artikelen dus gewoon gratis krijgt. Maar ik ben het wel met hem eens dat “onze voedselpakketten” hier in Nederland, anders zijn dan de dekens en het voedsel in voedselpakketten in Syrië. Als de mensen in Syrië een boek en een kaars krijgen dan steken ze met de kaars het boek in de brand voor warmte, of zoiets.

Maar op een enkeling na, zijn alle mensen echt blij met een voedselpakket. Een groot probleem is de stijgende werkeloosheid in Nederland. Bij de voedselbank komt iemand van rond de zestig jaar zonder diploma’s, maar met een berg aan werkervaring. Hij ziet zichzelf niet meer aan de slag komen. En dat is bewust triest.

Gelukkig was daar ook The Passion gisterenavond op de televisie vanuit Den Haag. Een betere boodschap konden ze toch niet overbrengen met zijn allen daar? Bewust mooi gedaan!

 

In gesprek met een maanmannetje

Gisterenavond was het volle maan en ik hing om half tien in het donker uit mijn dakraam. Een heel erg mooie heldere maan. Opeens hoorde ik een stem zeggen: “hee Ingrid op de aarde, hier is het mannetje van de maan en zie ik dat je huilt, wat is er loos?”

Nou dat moeten jullie nodig vragen daar vanaf de maan, jullie hebben er beter zicht op toch? Ik huil omdat de mensen zo slecht zijn op aarde en alleen maar met zichzelf bezig zijn. Gelukkig niet allemaal hoor, maar veel mensen wel. Ook huil ik om al het geweld dat de mensen elkaar aan doen.

“Lieve Ingrid, wij zien dat allemaal ook en verbazen ons er dagelijks over.”

Nou gelukkig, dan ben ik niet de enige die het ziet. Vandaag zag ik bijvoorbeeld beelden op de televisie van gewone mensen in Cyprus die geen uitweg meer zien. Ook zijn ze toch de Berlijnse muur verder aan het slopen, terwijl die juist zo belangrijk is voor de geschiedenis om van te leren. In Myanmar is ook brand en gebeuren de vreselijkste dingen. En in Syrië is het echt heel erg.

“Hebben wij ook gezien allemaal vanaf de maan en we leven met jullie mee.”

En dan de natuur die zo aan het  veranderen is. Ik vraag mij af of dit door onze manier van leven komt. Er worden haaien met twee hoofden geboren. Vissen muteren in het water door de verontreiniging. Ook apen schijnen te verdwijnen uit de natuur, ze worden als handel gezien. Er zijn net wel drie jonge vosje geboren en dat kon ik zien via de computer, erg leuk! Je hoeft de natuur zelf niet meer in…  Zien jullie boven nog wel wat groen?

“Ja, wij zien nog heel veel groen en wij raden jullie aan om dat ook zo te houden.”

Ik zie ook langzaam wel de positieve veranderingen komen, maar die hebben heel veel tijd nodig om door te zetten. Mensen moeten bewust worden van alles. Moeilijk hoor en ik doe ook maar wat mij het beste lijkt, met mijn hart en gevoel.

“Als iedereen zijn steentje bijdraagt, dan is er hoop dat jullie nog lange tijd met elkaar op de aarde kunnen leven.”

Maar er hoeft maar een iemand op een verkeerde knop te drukken en het is gedaan. En een verkeerde beslissing kan mensenlevens kosten. Mensen praten niet meer met elkaar, dat is het grootste probleem en luisteren naar elkaar kunnen ze al helemaal niet. De computer is prachtig, maar niet meer dan een hulpmiddel toch?

“Klopt Ingrid, met elkaar praten in levende lijve is heel belangrijk.”

Ik ben ook niet perfect, maar als het helemaal mis gaat hier op aarde, willen jullie mij dan alsjeblieft ophalen?

“Tuurlijk Ingrid, geen probleem en we doen het gratis.”

Dank jullie wel en tot de volgende keer!

“Graag gedaan en we houden een oogje op jou en op de aarde!”


Oorlog en wat is goed?

Oorlog, voor de meeste mensen ver van hun bed. Behalve als je deze wel hebt meegemaakt. Nu weer de berichten over Syrië en dat er ook mannen uit Nederland meevechten. Ik kwam laatst iemand tegen die daar was geweest. En alleen al waar hij was geweest zaten zo’n 400 buitenlanders. Volgens hem Nederlanders, Belgen en Engelsen. Ook wel jihadstrijders genoemd. Alhoewel er al twee jaren burgeroorlog is in Syrië, komt er nu pas een landelijke actie. Een grote televisieshow en Giro 555 is weer open. Goed doen is altijd mooi?

De laatste weken zijn er door de lucht velen wapentransporten geweest naar Turkije. Vanuit Turkije werden deze wapens naar Syrië getransporteerd. Niks illegaals aan en iedereen weet ervan. Goed doen is altijd mooi?

Maar wat is goed? De een is begaan met het lot van de oorlogsslachtoffers en de ander is begaan met de verkoop van wapens. Je mag er je eigen idee over hebben.

Ik hoor continue verhalen, maar laatst zat daar weer een toppertje bij. Iemand moest in de jaren 60 in militaire dienst. Hij vertelde dat hij een geweer in zijn handen gedrukt kreeg en tegenover een andere jongen moest gaan staan en hem moest doodschieten. Als oefening dan. Waarop hij vroeg: “maar van mijn geloof mag ik een ander niet doden.” Dit was hem van huis en kerk uit meegegeven. Ook de jongen die tijdens de oefening tegenover hem stond had dit zelfde gevoel. We zijn toch allemaal eender? Ze vonden het echt heel raar dat ze dus iets moesten doen, wat vanuit hun geloof niet mocht. Ze deden de oefening wel, maar voor hun gevoel klopte het bewust niet. Mooi dienstverhaal. Hoeveel mannen zullen er zijn die ook dit gevoel hadden of nog hebben? Ik kwam pas nog een mooi oorlogsgedicht tegen, ik weet niet wie het geschreven heeft. Bewust leren van vroeger, gelukkig zitten we in het voorjaar…

Herfst in Holland

Een man die aan een Amsterdamse gracht

ergens zijn kamer houdt, hoort de regen,

hoort er de wind, hij kent de zware wegen

van Holland die doorweekt zijn deze nacht.

 

Ik heb dit land, denkt hij, nooit liefgehad

voor het door vreemde troepen werd betreden,

voordat de tanks over de straten reden

van deze later zo gekneusde stad.

 

Dan gaat het donker in zijn ogen bloeien;

ziet hij het land, een visioen van bloed.

Hij weet dat nu een storm in Holland woedt

die in de nanacht tot orkaan zal groeien.

 

Het dak gaat eraf

Gisteren was ik op een onverwacht tijdstip bij de supermarkt. En dan sta je tussen de bejaarden in. Het ging over het weer. Nederland is mooi, maar ze hadden er een dak op moeten zetten. Een spreuk van Wim Kan, volgens een bejaarde vrouw. Ik kon hem niet. Verder dat tien mandarijnen zonder netje vier euro kosten. Wel duur, maar de bejaarde zei: “ik leef nu nog en ik weet dat ze lekker zijn.”  YOLO! De meeste bejaarden rekenen nog steeds om naar de gulden. Vriendelijke oude mensen daar bij de groenteafdeling in de supermarkt! Overigens snap ik nog steeds niet wat bejaarden ’s avonds in het zwembad doen om baantjes te gaan zwemmen. Heb je de hele dag de tijd en zwem je jongere mensen ’s avonds in de weg. Moet ook uit de koker van de 50+ partij komen, kan niet anders!

Ik dacht eerst dat het een vervroegde 1 april grap was maar het is echt waar. Het UWV gaat zich bewust bemoeien met de Chinese restaurants in Nederland! Bij voorkeur personeel uit Nederland aannemen. En mocht dat niet lukken dan mogen ze alsnog uit Azië ingevlogen worden. Net zoiets als toen dat plan om Nederlanders in de kassen te laten werken… En KHN heeft nog een aantal bewuste tips voor Chinese restaurants om ze “Nederlandervriendelijker” te maken. Zo zouden ze de voertaal in de keuken moeten veranderen van Chinees naar Nederlands en inzicht moeten geven in de opbouw, samenstelling en bereiding van de Chinese menukaart. Ik heb hier zo om moeten lachen! Zo’n beetje als een Europa maken, ondanks alle cultuurverschillen. Gooi de Chinezen met de Nederlanders in een pan en maak er Sambal-Kaas-Bij soep van. Binnenkort wordt je bij de Thai geholpen door een Pool en bij de kaasboer door een Cyprioot. Zou echt geweldig zijn, Nederland als multiculturele samenleving met dank aan het UWV en de KHN.

Voor alle liefhebbers volgt dan hier de nieuwe lijst van de Chinees in 2018: -Spuitjes loempia  -Schipholgans met Pekingsaus  -Saté Ajam Andijvie  – Mihoenderloo met gebakken worst  – Bami met gehaktbal  – Zwarte bonen scharrelei paardensaus  -Koe Lo Yoek carnaval  – Haaienvinnensoep in een klomp gekookt op zonne-energie. Mosterd bij? Of zoiets…

Wij zijn groot en jullie zijn klein

Stel je bent keukenverkoper en er komt op een dag een echtpaar bij je binnen lopen. Een echtpaar waarvan zelfs een leek kan zien dat ze een lichte verstandelijke beperking hebben. Ze informeren naar een keuken want ze wonen zelfstandig in een appartement, met af en toe begeleiding. Stel je bent die keukenverkoper, wat zou je doen? In dit geval smeer je ze bewust een dure keuken aan en laat je ze een contract ondertekenen. Geld is geld niet waar? Dat dit echtpaar zelf hun financiën nog mocht doen, daar waren ze heel trots op. Door deze keukenverkoper kwam hier abrupt een einde aan. Het echtpaar diep gekwetst. De begeleiding heeft nog geprobeerd om het contract te laten ontbinden maar zonder succes. Stel je bent die keukenverkoper, je moest je diep schamen! Ga heel klein worden…

Ik heb zelf met mensen met hersenletsel gewerkt en met mensen met een verstandelijke beperking. Zo op het oog zie je niet dat er iets met deze mensen aan de hand is. Deze mensen zijn vaak onbewust het slachtoffer van de telefonische verkooppraatjes en de internetbestellingen. Ik heb zelf indertijd heel wat zeilen bij moeten zetten, om contracten ongedaan te maken en bestellingen terug te sturen. Tja en met de aanstaande bezuinigingen op komst, hou ik mijn hart vast voor deze groep. Begeleiding kan in ieder geval zaken rechtzetten en proberen te voorkomen.

Afgelopen weekend was er een grote playbackshow van mensen met een handicap. Ik was een van de vrijwilligsters en heb tussen de coulisse gestaan om de deelnemers ontspannen het toneel op te laten gaan. Allemaal mensen die geheel belangeloos met het hart, deze playbackshow tot stand hebben gebracht. Een grote zaal vol met publiek. Tussendoor heb ik ook nog wat smurfen geschminkt. Samen een geweldige avond gehad! Geld, schuldencrisis? Waar hebben we het toch allemaal over….la la la la la la la la la la la la. Zij waren groot en wij zijn klein!

 

Lichtsignalen afgeven

Die mensen die in hun ruimteschip boven de aarde hangen, die gooien steeds meer troep naar beneden. Gisteren weer een meteoriet waargenomen bij Amerika. Het probleem is dat ze dit ongetwijfeld goed bedoelen daar in de ruimte, maar ze kunnen geen kaart lezen. Ik begrijp best dat ze mensen wakker willen schudden en een signaal willen afgeven met hun lichtsignalen, maar even beter gooien ruimtewezentjes! Met liefde stuur ik jullie een kaart met doelen die je zou kunnen raken. Onder het mom van bewust wakker schudden.

Niet doorschuiven maar aanpakken stond er in het verkiezingsprogramma van de VVD. Het loslaten van meer mensen met een enkelbandje naar de samenleving, valt dat ook onder doorschuiven? We pakken het probleem niet aan, maar schuiven het door? Je staat toch raar te kijken als de persoon die je dochter mishandelde bij je in de straat komt te wonen, ook goedemorgen, mooi weertje hè? Hoe gaat het met je enkel? Al verbetering zichtbaar? O, je gaat naar je werk toe? Ik ben al sinds 2010 werkeloos, maar heb geen strafblad en dan spant niemand zich voor je in.

Ik ben niet tegen enkelbandjes in de samenleving bij kleinere vergrijpen. Je herstelt nergens beter dan in je eigen huis, maar ik vind dat je de buurt hierover kunt inlichten. Samen die persoon helpen. Een verhaal heeft altijd meerdere kanten. De samenleving van nu, is helaas nog niet zover dat mensen elkaar bewust samen weer de goede weg op helpen en dus is deze zet weer gedoemd om te mislukken.

Een beetje jammer dat de voorlopige lijst met 89 nieuwe naoorlogse rijksmonumenten al bekend is. We zouden er anders de Bijlmerbajes in Amsterdam aan kunnen toevoegen. Allemaal ex-gedetineerden en mensen met een enkelbandje in de cellen daar zetten en hun verhaal laten vertellen. Het ex-personeel weer terug als gidsen, kaartjesverkopers, garderobe medewerkers en in het restaurant. Zo hebben de ex-gedetineerden en enkelbandjeshouders een baan en de ontslagen medewerkers van de gevangenis ook. De nieuwe naam zou kunnen worden: Rijksmonument Plan van Aanpak. Gesponsord door…

Gisteren was er een landelijke demonstratie van de uitgeprocedeerde asielzoekers. Nu het voorjaar gaat worden moeten zij de gekraakte kerken weer gaan verlaten. En nog steeds ligt er geen goed plan van aanpak voor deze mensen. Hoe makkelijk kan het weer zijn? De gevangenissen die leeg komen te staan kraken? Plan van aanpak heet zoiets. Iedereen heeft een recht op bestaan en een verhaal heeft altijd meerdere kanten.

Lieve wezens in de ruimte, ik snap best dat jullie daar voorlopig nog blijven. Ik zou dat ook doen als ik in jullie ruimtelaarzen stond. Maar blijf signalen sturen, net als ik bewust met mijn weblog doe. Niet geschoten is namelijk altijd mis.

Spontane reacties op reacties

Reactie: Ingrid, wie zegt dat de tijd van overdadige welvaart überhaupt terugkomt dan? En zo ja, zou dat goed zijn? Overdaad betekent vooral dat we de aarde sneller opgebruiken.

Een reactie van gisteren op mijn weblog. Ingrid “de altijd positieve doom denker” haar eigen mening is, dat de overdadige welvaart zoals wij deze nu kennen voorlopig niet meer terug komt. Het zal welvaart in een andere vorm zijn, die veel meer gaat over gelukkig zijn met wat je hebt en het omkijken naar andere mensen. Ik zelf vind het niet erg als de huidige overdadige welvaart verdwijnt. Het zou wat mij betreft een combinatie van dingen kunnen worden. Waar ik mij het meest zorgen over maak is de tijd die dit alles kost, de omwenteling. En dat veel mensen angstig zijn om goede besluiten te nemen en niet naar elkaar luisteren. Hij weet niet hoe, zij weet niet hoe, wij weten niet hoe, dat gevoel. De aarde zegt al heel duidelijk tegen ons: HO! En gaan wij daar iets aan doen of niet? Verder ben ik van mening dat je met positief denken en flexibiliteit een eind gaat komen. Nederland heeft mensen met moed nodig en geen angsthaasjes.

Op mijn persoonlijke Facebook pagina kreeg ik ook een reactie binnen, die ik dan ook maar even meeneem in mijn verhaal. (Ik ben er nu toch…)

Reactie: Ingrid, ik ben bijna een beetje jaloers op de manier waarop je bewust voor jezelf kiest in die zin dat je gewoon bent gaan doen wat je graag wilt doen en daarmee de samenleving helpt! Succes met alles!!

Mijn leven van nu is zo onzeker en flexibel als het maar kan. Ik heb al mijn zekerheden vorig jaar bewust opgezegd om te gaan doen wat ik leuk vind. Maar ook al zou ik op straat moeten leven om dit te doen, dan zou ik het nog doen. Volg je hart en gebruik je verstand en doe wat je wilt doen. Ik zit overal en nergens en praat met iedereen, ik leer van korte cursusjes, lezen en lezingen. Een opleiding volgen doe ik nog niet, omdat ik tijdens mijn vorige opleiding het vertrouwen in de manier van lesgeven totaal verloren ben. Als volwassen klas hebben we moeten knokken voor wat we waard waren om ons diploma te behalen. Ik zie geen bergen meer en als ze er zijn dan beklim ik ze, laatst nog over een schutting geklommen, ha ha! Vallen en opstaan en leren. Nee heb ik en ja komt soms verrassend op mijn pad.

Je kunt het verleden niet over doen maar wel strijden voor een betere toekomst. Ik doe dit niet alleen, want ik zie steeds meer mensen om mij heen die allemaal bezig zijn om het tij te keren. Ik ben niet tegen rijk, ik ben niet tegen arm, ik ben niet tegen midden. De manier waarop we samen de boel bewust goed kunnen dragen, dat is belangrijk. De perfecte mens bestaat niet, maar iedereen is uniek. Het gevoel van vrijheid is bewust zo belangrijk!

Fijne zaterdag!

Honger in Nederland

Nergens kun je zo goed, met eigen ogen bewust zien en met eigen oren bewust horen, hoe erg de problemen zijn binnen Nederland als bij de voedselbank. Voor een ieder die nog steeds van mening is: er is geen armoede in Nederland, wordt bewust eens wakker!

Ik werk nu ruim twee maanden bij de voedselbank en er komen wekelijks mensen bij die in de ellende zitten. Vandaag was er in het nieuws dat de werkeloosheid oploopt en de Kamerleden reageerden geschrokken. Bewust niet de verdieping opzoeken dus, want anders zou je niet schrikken. In de diverse media wordt gesproken over mbo’ers die geen baan meer vinden omdat ze hbo’ers aannemen. Werkgevers kunnen kiezen uit een groot aanbod. Tweehonderd reacties op een personeelsadvertentie, is nog aan de lage kant. Maar er is nog een groep die buiten de boot valt en dat zijn alle mensen die ziek zijn.

Deze mensen zie je nu ook vaker bij de voedselbank aankloppen. Mensen die gewoon een baan hadden, maar door een ongeluk bijvoorbeeld een handicap hebben gekregen. Of mensen met een chronische ziekte die hun baan hebben verloren en niet opnieuw aan de slag kunnen. Werknemers vinden hen een te groot risico in deze tijd. Al deze mensen hebben er niet voor gekozen om ziek te worden en hebben het al moeilijk om te accepteren dat ze ziek zijn. Ziek en honger, kan het erger in Nederland? Deze groep is misschien wel de sterkste groep. Ze willen wel, maar kunnen niet. Juist bij deze groep, zie je ook de nieuwe ideeën ontstaan en mensen willen toch voor zichzelf beginnen met iets. Heel dapper en heel sterk.

Wat je ook veel hoort bij de voedselbank, is dat mensen echt weer zijn terug geworpen naar het 0 punt. En vreemd genoeg doet dit hen ook goed. Je weet wie je echte vrienden zijn, vaak op een hand te tellen. En je gaat bewust nadenken over je leven en wat je er verder mee wilt. De bereidheid is er bij heel veel mensen zeker wel!

De eerste keer bij de voedselbank komen de mensen soms trillend binnen. De drempel om overheen te stappen is heel groot. Na een paar keer zie je dat ze gaan ontspannen en dat ze weer naar de toekomst durven te kijken. Er wordt gelachen en gehuild bij de voedselbank en voor iedereen is er een krat met boodschappen. Bij de voedselbank maakt het niet uit wie je bent, je bent bewust welkom.

Als medewerkster bij de voedselbank kun je alleen maar hopen dat al deze mensen het in de toekomst beter zullen gaan krijgen. De tijd van overdadige welvaart zal de eerste tien jaren niet meer terug komen. Maar honger lijden in ons Nederland, dat zou niet nodig moeten zijn.

Samen

Van de pot gerukt

Nog even bewust een berichtje met jullie doornemen. Deze maand spoelde er een potvis aan voor de Spaanse kust. Het dier had 18 kilo plastic in zijn maag, waardoor een van zijn magen barstte. Potvissen zien het plastic aan voor een prooi. Deze potvis had stroken plastic in zijn maag, waarmee groentekwekers in de regio hun gewassen beschermen. Ook touw, waterslangen, bloempotten en een spuitbus waren ingeslikt. Allemaal dingen die niet in de zee thuis horen. Dat een potvis een bloempot eet, is pot op pot en kan nooit goed gaan. Van de pot gerukt als je afval in zee stort!

Om even af te sluiten met het bericht dat de Franse politie in Parijs het appartement heeft doorzocht van Christine Lagarde, hoofd van het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Het gaat over de tijd dat ze minister van Financiën was in Frankrijk. De advocaat van mevrouw deed een opmerkelijke uitspraak: “deze huiszoeking zal mijn cliënte ontlasten van criminele fouten.” Om iemand te ontlasten moet iemand dus al belast zijn. Deze mevrouw is ook belast met een voorbeeldfunctie binnen het IMF.

Onbelast, belast, belasting, ballast, dumpen, potvis. Tja…