Ik schaam mij voor me eigen landje

Gisteren was het de internationale dag van de mensenrechten. Eerst mijn klets ochtend  in Den Haag met Haagse bakkies. Lekker op Het Plein gezeten, ideaal die verwarmde terrassen. Weer van een hoop dingen bewust geworden deze ochtend, mooi.

Na Job Cohen nog te zijn tegen gekomen ging ik rond de klok van 14.00 uur naar de uitgeprocedeerde asielzoekers op De Koekamp. Ze waren er allemaal nog. De een last van zijn keel en de ander wat ziekjes, maar allemaal konden ze nog lachen.

Een paar weken geleden had ik een protestmars van hen vanaf de zijlijn gevolgd en wat interviews op straat gedaan. Nu besloot ik om een stukje gewoon eens mee te lopen in de protestmars. Je kunt pas echt bewust ergens over meepraten, als je het zelf ervaart.

Ditmaal zag ik maar liefst: 5 politiebusjes, 4 mountainbikes en heel veel politieagenten. Dit om alles in goede banen te leiden. Net als bij een voetbalclub, maar dan net even anders. We gingen nu een andere route en dwars door het centrum heen bij de winkels.

Hilarisch was een klasje schoolkinderen onderweg, met hun juf en meester. Zij stonden stil om te kijken. Een van de schoolkinderen stak zelfs zijn arm omhoog, met een actiegebaar. Ik vroeg mij werkelijk af, hoe je dit als juf en meester aan kinderen van een jaar of 7 gaat uitleggen. In sprookjesvorm?

Er waren eens bijna 100 mensen. In hun eigen land waren zij niet veilig, daar was een boze heks die ze het land uit joeg. Zij kwamen in Nederland en daar zei een kabouter Plop dat ze voorlopig even mochten blijven. Dat voorlopig duurde jaren en jaren. En net toen een goede fee had besloten dat ze mochten blijven, kwam er een grote boze wolf en die ging ze alsnog het land uitgooien. Ze willen niet want in hun thuisland zijn ze niet meer veilig. Vandaar jongens en meisjes dat ze hier nu lopen. Zij willen veilig zijn, net als jullie thuis, op school en op de sportclub. Iemand nog vragen? ‘Juf, ik moet plassen!’

Maar alle gekheid op een stokje, het was schrijnend om te zien. Wat zeker opviel was het meer begrip op straat! Er komt steeds meer sympathie. Ook omdat mensen het zelf moeilijk hebben en ze zich beter in de asielzoekers kunnen verplaatsen. Echt opvallend hoeveel mensen ik nu sprak die wel begrip hadden. Ik sprak iemand die destijds pas na 15 jaar hier een verblijfsvergunning had gekregen. Ze brengt nu eten naar de asielzoekers! Ook de media aandacht helpt mee en alle mensen die goed werk doen voor de asielzoekers.

Ze vroegen mij of ik een oplossing wist. Helaas, zover is mijn politieke programma nog niet. Maar dat dit zo niet langer gaat dat moge duidelijk zijn. Er is nu wel een Paspoort voor Amsterdam website waarop meer informatie gegeven wordt voor de asielzoekers, beter iets dan niets. Wordt vervolgd.

Er liep ook een oudere Nederlandse vrouw mee met een spandoek met hierop de verwijzing naar de 2e wereldoorlog. ‘Rutte moeten we terug naar 1940-1945?’ Zij begon op een gegeven moment een liedje te zingen:

Vluchten kan niet meer, ‘k zou niet weten hoe
Vluchten kan niet meer, ‘k zou niet weten waar naar toe
Hoe ver moet je gaan
De verre landen zijn oorlogslanden
Veiligheidsraadvergaderingslanden, ontbladeringslanden, toeristenstranden
Hoe ver moet je gaan
Vluchten kan niet meer

Ik ben vanuit Den Haag weer terug gevlucht naar huis. Ik heb mij vanmiddag echt geschaamd dat dit ons land is.

 

Zonder respect geen voetbal, groenste dorp en de Internationale Dag van de Mensenrechten

Er is ook nog een lichtpuntje om deze dag vrolijk mee te beginnen: de paus gaat de autoverkopen uit het dal trekken! Hij heeft een nieuwe popiejopie auto! Hij geeft het goede voorbeeld en de rest van de kerk zal uiteraard volgen. Leuk voor Mercedes-Benz!

Ik heb dus een weekendkrant en hierin stond vrijdag een advertentie. Paginagroot tegen het voetbalgeweld: ‘Zonder respect geen voetbal.’ Deze poster gaf iedereen de mogelijkheid om op vrijwillige basis, aan de buitenwereld te laten zien dat de grens is bereikt. De bedoeling van deze poster was dat je hem achter je raam zou ophangen. Het signaal afgeven: ” bewust worden van” uitdragen. Weer eens iets anders dan kerstkaarten ophangen in je huis.

Zaterdagmiddag rond 16.30 uur besloot ik eens de proef op de som te nemen met een wandeling door mijn eigen straat. En tot mijn stomme verbazing hing de poster alleen bij ons voor het raam. Van de 83 huisnummers waren wij de enige. Aan een buurtgenoot die ook bij de plaatselijke voetbalvereniging actief is, vroeg ik waarom hij er geen een voor het raam had hangen. Geen krant, ja dat kan. Hij was wel verbaasd dat er bij niemand een poster hing, want meerdere mensen in onze straat hebben toch wel een krant. Op de voetbalvereniging in ons dorp was er gisteren wel een openstelling van de kantine om het over respect in het voetbal te hebben, dat dan weer wel.

Door de sneeuw heen ploegend ben ik nogmaals de straat doorgelopen om te kijken of ik soms niet goed gekeken had. Maar het bleef bij die ene poster in de straat, bij ons thuis. Thuis met een warme chocomel, vroeg ik mij af wat te doen. Ik alleen in de straat met die poster voor het raam, valt wel op. Toch maar weghalen? Straks denkt iemand nog dat er iets mis is bij ons thuis? Toen mijn chocomel op was had ik het antwoord gevonden. In plaats van hem na het weekend weg halen, laat ik hem bewust de hele maand hangen.

En zo was ik gisteren ook in het groenste dorp van Nederland. Bergeijk ligt in de buurt van Valkenswaard in Noord Brabant. In 2012 uitgeroepen tot groenste dorp van Nederland. Terecht want het is er prachtig groen, o nee, regenachtig en kaal nu.

Mien Ruys was een internationale Nederlandse tuinarchitect. In 1958-1959 ontwierp zij samen met Gerrit Rietveld de tuinen rondom weverij de Ploeg in Bergeijk. Dat je even weet waarom Bergeijk zo groen is in de zomer. In en rondom Bergeijk heb je fantastische natuurgebieden waar je bewust heerlijk kunt wandelen en fietsen. Mensen komen van heinde en verre naar dit gebied, vanuit Groningen en Amsterdam tot in Den Haag aan toe.

En vandaag is het de Internationale Dag van de Mensenrechten! Er is ook een protestactie op de Dam in Amsterdam. Dit jaar staat de protestactie in het teken van de Awá-indianen in Brazilië. Een van de meest bedreigde volken op aarde op dit moment. Door de illegale houtkap dreigen zij uit hun leefgebied te verdwijnen. Er zijn overal acties in het land. Ik ga zelf ook weer de hort op vandaag om over mensenrechten te praten.

Ik zelf denk aan alle mensen op de hele wereld. Vooral de mensenrechten in Syrië zijn in mijn gedachten op dit moment. Maar ik kom mensen tegen uit heel de wereld  waar het “huilen met de pet op is” met de mensenrechten. Ook hier in Nederland.

Vreemd genoeg moet ik ook aan Henk Krol denken van de partij 50Plus. Hij wordt door justitie vervolgd voor hacken. In en in triest en wat mij betreft ook in strijd met alle mensenrechten. Maar er bestaat ook nog zoiets als het strafrecht. Ik weet niet meer waar de klepel hangt die bij de klok hoort….

Bestaan mensenrechten eigenlijk nog wel? Of moeten we het omdraaien, doet het recht nog recht aan de mens?

 

HealthCity snapt het en bord voor je kop

Gisteren was ik weer onder de mensen en wat een blije dag. Het is geweldig hoe iedereen zijn mening geeft en de dingen ziet. Veel informatie gekregen, maar je kunt niet met alles wat doen. Het was zo’n UPG dag. (uit positie geluld) Iemand had ook nog een leuke andere benaming voor mij, maar daar kom ik later deze week nog op terug.

Helemaal blij was ik bij mijn thuiskomst. Vanwege het opzeggen van mijn baan had ik alles wat ik niet nodig had opgezegd. Laten we zeggen: bewust back to basic. Bevalt prima trouwens. Dus het abonnement op de sportschool had ik ook opgezegd. Ik vond het te duur en niet basic. Mijn huisgenoot bleef wel lid. Nu viel er vandaag een brief op de deurmat dat vanaf 1 januari de sportschool bij ons in het dorp HealthCity, een Basic-Fit concept gaat krijgen. Voor de prijs van 22,90 euro per maand kun je met het hele gezin sporten op een kaart. Niet tegelijk, maar dan toch. Ze hebben de sauna, kinderopvang en de dvd-uitleen op de boot met Sint naar Spanje gezet. Blijft er over waar je eigenlijk voor naar de sportschool wilt gaan……………….juist, SPORTEN! Dit bedoel ik nou met het mooie van de omwenteling. Mensen gaan bewust nadenken over hoe ze toch met hun concept/product in de markt kunnen blijven.

Mijn dank is groot aan HealthCity, vanaf 1 januari kan ik weer sporten bij jullie. Even mijn fitness spullen advertentie van Marktplaats afhalen en GO! Als jullie dan ook nog even aan RTL 7, waarop jullie adverteren, een boodschap willen doorgeven. Zeg ze vooral dat er ook vrouwen naar RTL 7 kijken en dat ze die achterlijke slogan: meer voor mannen, nu eens moeten gaan aanpassen. Past ook heel erg goed bij de omwenteling. Als jullie dat als HealthCity nou nog voor elkaar krijgen dan ga ik echt bewust huilen, van blijdschap.

Dus als je met zijn allen iets niet meer koopt of gebruikt dan wordt het goedkoper? Ik heb even mijn economische kennis uit mijn brein opgediept, maar dat is saai om hier uit te leggen. De mannen kunnen hier overdag uitleg over krijgen op RTLZ op RTL 7 en de vrouwen kunnen het altijd desgewenst per email aan mij vragen. Maar het is in ieder geval wel goed dat er evenwicht komt tussen vraag en aanbod.

Gisteren sprak ik ook met iemand over, dat heel veel mensen nog steeds een bord voor hun kop hebben. Ik had deze uitdrukking al even niet meer voorbij horen komen. Deze uitdrukking komt goed van pas bij mijn zoektocht naar een papieren krant. Bij mijn back to basic, hoorde ook het opzeggen van de papieren krant. Nou was ik de grootste krant van Nederland al even zat. Maar dit kwam meer door de ongewenste cadeautjes die erbij zaten. De laatste was een bon voor een gratis sierkussen. Ik wil LEZEN! Stop al dat geld toch eens een keer in goede journalistiek! Overigens zal ik de column van Rob Hoogland erg missen, maar het is niet anders. En mijn buuf zal De Vrouw missen, die ze van mij kreeg.

Na even zonder krant ging ik bewust uitzoeken wat wel binnen mijn back to basic mogelijk was. Veel nieuws lees ik via de mobiel, gratis. Het zoeken van een nieuwe krant viel nog niet erg mee. Omdat? Ik wil geen welkomstgeschenk, ik wil LEZEN! Bij Trouw krijg je een koptelefoon en een 10-delige CD collectie cadeau, die krant zou bij mij passen, maar ik wil geen cadeau! En zo blijkt een krant zonder cadeaus moeilijk te vinden. Gelukkig was daar Het Parool nog. Twee weken gratis en een weekend abonnement voor een half jaar, binnen mijn back to basic. Dus die heb ik nu met een Auke Kok inclusief erbij, ook leuk. Maar wat moet ik de rest van de week? Maar even bewust verder zoeken.

Als we al het geld van die cadeautjes en andere goedbedoelde troep nou eens in de onderzoeksjournalistiek stoppen? Zijn we ook af van dat onzinnige: van een van onze verslaggevers en van onze redactie. Als dat er staat dan weet ik al dat er bewust geen tijd of geld was voor eigen bladvulling. Anders zet je wel een naam onder of boven je artikel. Bord voor hun kop? Kijk eens naar HealthCity, zo kan het ook. Kranten, going back to your roots!

Wat een blije dag zeg!

 

Sneeuw, publieke omroep en advocaat

Ik heb ook nieuwe fans in Hilversum, die het leuk vinden wat ik schrijf. (Hoe is het mogelijk.) Welkom! Mijn liefde van vroeger kwam uit die hoek, ontmoet in het noorden van Limburg. Later werd dat Amsterdam en toen Utrecht. Wij zaten ook in een huifkar, alleen lag er toen geen sneeuw!

Gisteren een heerlijk pakje sneeuw, lekker glibberen op de weg en Nederland was een sprookje. Kon ik in de middag even lekker bewust binnen zitten om te analyseren en te schrijven. Ook loop ik nog een aantal boeken lezen achter. Het laatst gelezen boek was heel goed, ging ook over Den Haag maar dan met minder politiek erin… Nu weer verder met Goud en het geheim van geld.

Nog even over de sneeuw, kunnen al die verslaggevers weg langs de snelwegen? En ook niet elders in het land neerzetten, please! Ik erger mij werkelijk groen en geel aan die sneeuw verslaggeving!  Alsof er geen andere onderwerpen zijn om het over te hebben. Ik zal wel weer anders zijn dan gemiddelde Nederlander. Maar zoals wij allemaal hebben meegekregen, moet er bezuinigd worden bij de publieke omroep. Ik had laatst een email naar BNN gestuurd waarom ze niet een vervolg rapportage konden maken over een onderwerp. Ik kreeg te horen dat het budget hiervoor op was. Ik mis hier dan toch een stukje visie en daadkracht. Gratis en voor niets wil niemand meer iets doen op en voor de televisie. Je zou natuurlijk ook het geld van de sneeuw verslaggeving in een ander potje kunnen doen?

Het is wel steeds onduidelijk wat de politiek elke keer weer van de omroepen eist en wil, dat ben ik dan wel met ze eens.

En dan Jasper S. die heeft bekend. Gelukkig maar voor de familie van Marianne. Kunnen ze als alles achter de rug is, wat rust proberen te zoeken. Er zijn nog mensen die zich verwonderen over dat het zo’n gewone man was. Als je goed om je heen kijkt en je eens in de mensen verdiept dan merk je dat het juist de gewone mensen zijn met een verhaal. Niet dat ze dan allemaal een moord hebben gepleegd, maar toch. Ik verbaas mij nergens meer over in deze wereld.

Ik zag eergisteren de advocaat van Jasper S. in Nieuwsuur. Bij mijn weten is iemand onschuldig totdat de rechter de uitspraak schuldig heeft gedaan. Is het dan niet raar dat je als advocaat al van alles over je cliënt in de media gaat brengen? Laat ik het zo zeggen: als hij mijn advocaat was geweest dan had ik een ander genomen. Heel Nederland krijgt alweer een beeld van de verdachte, zonder dat de zaak inhoudelijk nog voor de rechter is geweest. Misschien heeft hij dit wel afgesproken met zijn advocaat, zou kunnen. Maar dan nog blijf ik het raar vinden. Ik zal wel een bewuste zeiktrut zijn.

Nou ik duik de wereld van het goud weer in………………

 

Tentje op het kerkhof

Omdat ik er toevallig toch langs kwam, ben ik even een praatje gaan maken op het kerkhof. Of ik gek geworden ben? Nee hoor, in Uithoorn ligt een heel mooi en rustig kerkhofje vlakbij het Zijdelmeer. Op dit kerkhofje wordt actie gevoerd en er staat inmiddels een tentje met bankjes, tafel en een stoel erin. Omdat ik al in veel tentjes geweest ben de afgelopen maanden, bij de Occupy en de uitgeprocedeerde asielzoekers, ben ik ondertussen al een echte ervaringsdeskundige op het gebied van tentjes geworden. Je zou bijna denken dat er niemand meer bewust in een huis woont tegenwoordig.

Maar wat is het geval op dit kerkhofje. Er zijn vroeger asbestplaatjes gebruikt om de verschuivingen van de kisten tegen te gaan. Het is veengrond en dan werd er een plaatje bovenop de kist en soms ook naast de kist geplaatst. Laten we maar zeggen dat er dus niemand dan met kist en al kon weglopen. Het parochiebestuur heeft besloten dat de asbest geruimd moet worden. Kosten tussen de 50.000 en 80.000 euro. En dat in een gemeente waar er forse bezuinigingen genomen zijn op sportverenigingen en cultuur. Ik zou zeggen geef dat geld aan hen, dan doe je als parochie echt iets voor je medemens?

Maar de families van de begraven mensen willen niet dat de stenen van de graven gaan en dat de grafrust wordt geschonden. En het asbest lag er altijd al en niemand heeft er last van, dus waarom ruimen?

Omdat de ingehuurde asbestsloper overdag werkt, zit er dus iemand de wacht te houden overdag in een tentje. Want je mag geen asbest verwijderen als er iemand zit. Geweldig, actievoeren op een kerkhof in ploegendienst, heerlijke wereld waar we in leven!

Michael Jackson heeft eens gezongen: “It doesn’t matter if you’re black or white,” Mijn versie zou dan zijn: “It doesn’t matter if you’re dead or alive,” Ik weet nog wel een band die daar een nummertje over zou willen schrijven!

Ik vroeg daar ook, over hoe je het geloof in hemels naam aan de jeugd kunt verkondigen als je zelf als parochianen, parochiebestuur, gemeente en bisdom geen oplossing kunt bedenken. Vrede op aarde en de parochie maakt zelf ruzie! Misschien is de oplossing om de paus via Twitter om raad te vragen?

Ik heb toch weer fijn gefilosofeerd over het geloof en de maatschappij, dank hiervoor Ans. Ik heb bewust weer iets om over na te denken. Ik hoop toch dat jullie samen met elkaar eruit gaan komen! En dat ook in deze zaak het menselijk oogpunt het van het geldelijk oogpunt mag winnen.

Ik hoop dat later een nichtje of neefje ook voor mijn grafrechten wil opkomen. Toch maar eens even laten vastleggen binnenkort, kan mijn notaris ook weer de decembermaand met een positief saldo afsluiten.

De huizenmarkt staat met een been in het graf, dus misschien kan de notaris iets met de opkomst van de tenten?

 

Maria Magdalena, beperkt en verzekeringen

Gisteren was ik ergens in een tent in de kou, schrijf ik morgen een stukje over. Daar kwam ook ter sprake Maria Magdalena. Met als gevolg dat nu de hele tijd het liedje van Sandra in mijn hoofd zit, kun je wel eens hebben.

I’ll never be Maria Magdalena
You’re a creature of the night
Maria Magdalena
You’re a victim of the fight, you need love
Promise me delight
You need love

Bij toeval kwam ik erachter dat Dries Roelvink vroeger ook eens een versie van Maria Magdalena heeft gemaakt. Voor welke van zijn 200 vrouwen hij dit heeft geschreven weet ik niet. In ieder geval gaat zijn liedje over een vrouw in Spanje en niet over vrouwen uit bijvoorbeeld postcode 1012. Afijn, mijn Maria Magdalena van vandaag had meer met de bijbel en het geloof te maken.

Ik sprak van de week over gehandicapten. Vandaag de dag noemt men dit liever mensen met een beperking. Heb ik toch een klein beetje moeite mee, want hoe noem je dan de pubers die de grensrechter in elkaar sloegen? Ik noem dit namelijk mensen met een beperking. En je hebt goede beperkingen en slechte beperkingen, is een ruim begrip. Dus ik blijf toch maar een gehandicapte een gehandicapte noemen.

Er zijn natuurlijk wel veel soorten beperkingen. In het voetbal bijvoorbeeld. Je kunt daar partijdig zijn, aan match fixing doen en kinderen invoeren voor club belang van onder de 16 jaar. Als je niet tot de bovenstaande groep behoort dan ben je weer beperkt omdat je hier niet bij hoort. Snappen jullie het nog?

En als je al die jaren bewust verslaggeving hebt gedaan van de wielersport en je hebt nooit gezien dat er doping werd gebruikt en dat er wedstrijden werden verkocht, dan noem ik dat niet beperkt maar gewoon heel erg stom!

Vandaag ben ik erachter gekomen dat zoals de Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven. Best ingewikkeld. Net zoiets als zand erover?

Geen zand over de assurantiebelasting! Per 1 januari 2013 gaat de assurantiebelasting omhoog van 9,7% naar 21%! Met deze verhoging wordt de verzekering dus duurder, veel duurder! Niet over alle verzekeringen hoef je assurantiebelasting te betalen. Zorg, uitvaart, levens en ongevallen verzekeringen zijn uitgesloten. Het is dus verstandig om dit jaar al je verzekeringen nog af te sluiten en te kiezen voor een jaarbetaling.

Het is ook goed om zelf bewust je verzekeringenpakket weer eens door te nemen. Je kunt ook voor teveel dingen verzekerd zijn of het kan ergens anders goedkoper. Bij nieuwe auto’s heb je bijvoorbeeld ook vaak de mobiliteitsgarantie. En als je de auto in onderhoud doet bij de garage dan loopt deze garantie jaren door. Je hoeft dan ook niet nog eens lid van de wegenwacht te worden, dat is dubbel! Helaas loopt een lidmaatschap van de wegenwacht van jaar tot jaar, dus opzeggen is nu te laat.

 

5 december Sinterklaas

Zo vandaag eens even fijn de kerstboom opzetten. Sint doen wij niet aan vandaag, bewust niet. Gisterenavond wel Sinterklaasavond meegemaakt op de gehandicapten club, echt geweldig!  En het ziet ernaar uit dat er nog twee vrijwilligers gevonden zijn, dus de club gaat nog niet ten onder! Ouderwets spelletjes gedaan en ook weer eens aan de sjoelbak gestaan. Voor alle kinderen, dit is een houten bak met houten schijfjes en het gaat erom wie het hoogste aantal punten scoort. En nee, er zit geen koptelefoon aan vast en je joystick hoef je ook niet te gebruiken. Sjoelen kun je gewoon samen doen in teamverband. Als je dan ziet dat zo’n avond door iedereen vrijwillig gedaan wordt en zelf de zwarte pieten gratis komen, dan geeft dat wel een geweldig gevoel. En stralende gezichten om je heen, blij met een klein cadeautje. Zo’n avond is niet te koop maar die maak je gewoon met zijn allen, samen.

Iedereen in het onderstaande Sint gedicht is van harte uitgenodigd om eens een avondje mee te draaien bij de bovenstaande club.

Het Sint graai gedicht!

Hee, mooie lease auto heb jij, dat is geen kattenpis,

juist, u werkt bij onderwijsinstelling Amarantis.

O, maar u komt toch naar school met de OV kaart,

en dit terwijl een student hier tegenwoordig hard voor spaart.

Lekker graaien aan de top,

laat de student maar gaar koken in zijn eigen sop.

En dan het gerommel met de PBG,

moeten we hem in ere herstellen, of weg ermee.

En als u denkt over een paar jaar te kunnen stoppen met werken,

dan zult u het pensioengat zeker merken.

U dacht toch niet dat pensioenfondsen al die jaren braaf uw geld hebben laten staan.

beleggen en beleggen dat pensioengeld en erop vooruit gaan.

En dan de bestuurders van netbeheerder Rendo, grootschalige oplichting,

onder netspanning zetten in een hele goede inrichting.

En de woningbouwcoöperaties doen net zo hard mee,

graaien en graaien en zij zijn tevree.

Pepernoten graaien is ouderwets,

geld graaien en wie het eerst graait die graait het best.

Maar eens dan komt de dag dat er iets in het leven van een graaier niet te koop is, vroeg of laat,

en dat dan die bewuste graaiknop de andere kant op gaat.

Sint

 

Sneeuw en kippenvel en koude rillingen

Gisterenochtend was de wereld wit! Het eerste kleine laagje sneeuw. Mensen piepen en klagen dan over het weer, maar ik vind het prachtig. Ik moet wel toegeven dat ik liever in de winter in Zwitserland met de trein reis dan hier in Nederland. Bij de eerste sneeuwvlok die bewust wordt waargenomen gaat de winterdienstregeling hier in. Veranderingen doorvoeren kost tijd, maar we zijn nu alweer een winter verder! Hoelang moet ik nog bewust kou staan te happen op een perron deze winter?

Positief blijven, wat was het mooi die sneeuw! Je kunt in de sneeuw je voetstappen zien en tijdens het lopen zie je de schoonheid van de natuur weer om je heen. Om je tegen de kou te beschermen heb je tegenwoordig thermokleding, ideaal. Kippenvel en koude rillingen en zijn verleden tijd.

En toch kreeg ik koude rillingen vandaag toen ik de beelden terug zag op de televisie van de uitgeprocedeerde asielzoekers in Amsterdam. De beelden van toen ze uit het tentenkamp werden gezet. Ik kon mijn ogen niet geloven dat deze beelden vanuit Nederland kwamen. Het deed mij aan een oorlog denken van nog niet eens zolang geleden hier in Nederland.

Ik kreeg kippenvel.

En tenslotte de dood van een grensrechter. Door meerdere pubers in elkaar geslagen en geschopt. Niemand kon ingrijpen en niemand dacht eraan om de politie te bellen. Het is blijkbaar een gewoon en vertrouwd beeld geworden langs de lijn.

Ik kreeg hier geen kippenvel meer van, maar ijskoude rillingen.

Gelukkig kan ik positief afsluiten met het beeld van vanmorgen op mijn netvlies. Wat mij betreft mag er nog veel meer sneeuw vallen. Ik zal de eerste zijn die dan een iglo gaat bouwen, een stevige iglo met een deur. Ik ga erin zitten en doe de deur stevig dicht. En dan maar hopen dat de winter in Nederland heel lang gaat duren.

Mijn bedje erin, wat eten en water, plasemmertje, boeken, papier en pen en een zaklantaarn met extra batterijen. En dan als de lente komt en mijn iglo aan het verdwijnen is, heel langzaam mijn hoofd weer naar buiten steken. Kijken of iedereen er nog is en of de mensen tijdens mijn afwezigheid anders zijn geworden.

Meer bewust zijn geworden van dat het toch echt anders kan.

 

Snufjes en James Bond

Even niet geschreven dit weekend, soms heb je andere dingen te doen. Weer een nieuwe vrolijke week en iemand kijkt vandaag reikhalzend bewust uit naar wat ik ga schrijven. Dus speciaal voor Noordwijk en omgeving, een op zijn Ingrid’s geschreven stukje…..

De nieuwste snufjes, altijd leuk. Soms ben ik hopeloos ouderwets en ga ik niet mee met mijn tijd. Voor mij is een stofzuiger zo’n ding met een slang eraan, die ik zelf door het huis heen sleep en beweeg. Goed voor het verbranden van de nodige calorieën. Hopeloos ouderwets dus. Ik heb kennis gemaakt met de robotstofzuiger. Een ding, dat in te stellen is en als jij aan het werk bent je hele woonkamer stofzuigt. En als de robot tegen iets aanbotst dan gaat ie er gewoon omheen. De ideale stofzuiger voor werkend Nederland of bewust lui Nederland. Tijdens de demonstratie hiervan kon ik mijn ogen niet geloven. Ik begrijp nu waarom de thuishulp binnenkort niet meer nodig is.

Ook ben ik gewend, om bij mijn fiets het zadel zelf handmatig te verstellen in hoogte. Niet dat ik dit ooit doe, een keer goed zetten en klaar. Maar ook hierin loop ik weer hopeloos achter. Ik heb een demonstratie gezien van een knop op je stuur, die je zadel omhoog en omlaag laat gaan. Dit is handig als je afdalingen maakt in heuvels en bergen. Kan iemand mij dan vertellen waarom dit op een fiets zit die gebruikt wordt in Nederland? O ja, we hebben Limburg. Ik ben nog wel op zoek naar een knop voor in mijn auto, die mijn auto omhoog kan doen bij een verkeersdrempel. Volgend jaar?

De nieuwste snufjes altijd leuk. De James Bond film had vroeger ook altijd de nieuwste snufjes, maar het geld en de fantasie zijn blijkbaar op. Wat heb ik gelachen tijdens het bekijken van de film Skyfall. We worden oud. Onvervalst Amsterdams commentaar op deze film naast mij en ik had een geweldige avond!

James Bond is totaal niet meer aantrekkelijk om naar te kijken. (Voor mij dan….) In het begin van de film, had hij nog een beetje weg van een oudere versie van Jack de Vries. Je weet wel, die ex Staatssecretaris van Defensie die ook van de wapens en de meerdere vrouwen was.

Voor de pauze was de film totaal voorspelbaar. Verder een hoog gehalte van op het dak van een trein rollebollen, spanning in een metro en opgegeten worden door een krokodil. Alles was niet nieuw meer. Er kwam een oude Aston Martin in de film in beeld en de zaal zat even te kreunen van genot, die goeie ouwe tijd.

Wat echt humor was geweest en leuk, dat had de maker van de film op het einde kunnen doen. Het ging over een huis in Schotland bij een meertje. Wij hadden persoonlijk het Monster van Loch Ness uit dat meertje laten komen en die at dan James Bondje op en over en uit. Punt.  

De andere stoel naast mij was wel tevreden over de film. Om een goed wetenschappelijk onderzoek gebaseerd op feiten te doen had ik de hele zaal moeten interviewen. Had ik even bewust geen zin in, daar hebben we immers betaalde wetenschappers voor. Die onderzoeken kloppen ook altijd.