Ik heb een nieuw hoesje voor om mijn telefoon, heel bijzonder. Het hoesje is in mijn kleur blauw en past goed bij mijn voetbal, lol. Het bijzondere is dat dit hoesje is geknoopt met het plastic van oude plastic tasjes. Echt heel erg leuk en ook leuk voor de tasjes dat ze nog een tweede leven hebben gekregen als telefoonhoesje. Mensen komen op de meest creatieve dingen en ik word er blij van. Bij onze Voedselbank zijn we bijna rond met de uitbanning van de tasjes met een goed idee erbij van collega’s van een andere Voedselbank. Niemand is perfect en als je allemaal je beste beentje voortzet dan kan het zomaar iets worden. Ik las ergens een stukje en daarin stond: “u heeft geen idee hoezeer de volgende generaties u zullen vervloeken.” Het stuk ging over iets anders en eigenlijk is deze zin wel geschikt voor meerdere dingen. Je ziet het in steeds meer landen, de jongeren laten zien dat ze het anders willen, onze toekomst en die zien wij bewust anders en beter… Je kunt dan later door je beschermende masker heen, tegen je kind met ook zo’n masker op zeggen: “ik heb er toch mijn best voor gedaan.”

Mensen gaan steeds minder naar een arts toe want ze willen geen schulden en gespreide betalingen. Ga eens wakker worden, mensen hebben al genoeg schulden en gespreide betalingen. Gespreide betalingen aanbieden is het probleem bewust weer vrolijk vooruit schuiven en niet bewust vooruit denken. Mensen bezuinigen gewoon en daar zit de zorg ook bij. Het is ook buitengewoon hilarisch dat een huisarts tegenwoordig gaat googelen waar je zelf bijzit om op te zoeken wat het kan zijn. Je kunt dit natuurlijk zelf ook en waarom dan nog naar de huisarts gaan? Je zoekt gelijk even op wat je eraan kunt doen en als je medicijnen nodig hebt dan laat je ze door iemand meenemen vanuit het buitenland, scheelt soms de helft en het zijn dezelfde medicijnen. Het is niet goed voor de langere termijn. De zorgkosten worden dan weer hoger en dus zadel je een volgende generatie met een probleem op. En die zeggen dan misschien: “ik vervloek je en sterf lekker, jouw schuld.” Of je hebt mazzel en treft een slimmerik die tegen die tijd het tij weer heeft gekeerd. Je weet het niet.

En om het nog leuk af te sluiten, een iemand was het beu. Een betaalpakket bij de bank en daar hoorde een creditcard bij. Het de bank duidelijk maken dat ze die niet wilde hebben kwam niet aan. Totdat ze gewoon zei: “ik kom wel even naar de bank en ik neem een schaar mee en dan knip ik hem voor jullie ogen in stukjes.” Zij wil bewust geen schulden of iets wat haar ertoe zou kunnen verleiden om onbewust schulden te maken. Zo’n persoon vervloek je niet en voor zo’n persoon leg je toch bewust een rode loper uit…

Je weet tegenwoordig echt niet meer wat je op je CV kunt zetten. Naast al mijn andere bezigheden is er weer een leuke bijgekomen, temperatuurmeester. In verband met de certificering bij onze Voedselbank moeten we heel veel dingen bewust nu. Zo liggen er nu temperatuurmetertjes in de koelboxen en ik moet de temperatuur noteren bij binnenkomst. Om het allemaal nog leuker te maken, ik moet ook tussentijds nog een keer de koeling in met mijn hoofd om de temperatuur te meten. Ik hoop echt zo dat er niet een hoofdredacteur uit een arm land mijn blog leest. Vooral de landen die nu te maken hebben met Ebola, wij meten hier de temperaturen van voedsel meerdere malen. Jullie hebben daar wel iets anders om te meten en hebben een tekort aan meters? Ik wil ze komen brengen hoor, met liefde, lol. En we hebben nog een paar goede stoelen over met een stoffen bekleding want die halen de certificering waarschijnlijk niet. En zo kan ik nog wel even doorgaan… Een voordeel, als bij onze Voedselbank Ebola uitbreekt dan hoeven wij alleen nog maar een wit pak aan en we kunnen hem bewust ombouwen tot zorgkliniek, altijd positief denken.

Het doel de mensen van voedsel voorzien kwam er gelukkig ook nog van. In grote getale kwamen de mensen binnen en ze kregen allemaal een mandje met fruit en kip of vis omdat het Wereldvoedseldag was. Ik moet mij bezig houden met de certificering en zij moeten naar de Voedselbank voor eten, tja ik ben dan een bevoorrecht mens. Er is niet een iemand in ons team die staat te juichen over de certificering en je blijft omdat het werk leuk is en je de mensen wilt helpen. Het laatste gevoel overheerst nog sterker en dan huppel je maar vrolijk mee met de boel, keuzes maken en je bewust aanpassen. En humor is altijd de reddende engel en zo leuken wij de moet dingen op. Het is trouwens komisch dat mensen onderling kletsen over wie wat heeft in het pakket, zelfs vragen erover. Als wij 25 bloemkolen krijgen en 25 kroppen sla, ja dan krijgt de een bloemkool en de ander een krop sla. En zo is het met veel producten. Zelfs bij de Voedselbank denken ze soms dat het pakket van de buren groener is… Blij zijn met wat je wel krijgt…

Heerlijk trouwens dat plastic tasjes misschien verdwijnen. Wij zijn al bezig met het bedenken van een alternatief bij de Voedselbank. Omgaan met veranderingen is een uitdaging en bij nuttige veranderingen ook zeker leuk!

Waarom vergeten we soms dingen die er vroeger al waren? Vroeger had je voor de huizen aparte witte huisjes en daar sliepen de gezinsleden met TBC in, of prieeltjes in de tuinen. Nu met Ebola zou dat helemaal niet verkeerd zijn in plaats van mensen met het virus gewoon weer met het vliegtuig te laten reizen. En van dat gezeur over de Ebola honden zijn we dan ook gelijk af. Wie ontwerpt het eerste Ebola hondenhok? Je zou ook heel makkelijk de link kunnen maken naar de Lepra eilanden van vroeger. Ik weet een eiland in ons land waar iedereen welkom is. Waarom daar niet beginnen, lol. Ik verbaas mij er elke dag weer over dat we met alles zo doorgeschoten zijn, onze eigen wereld gemaakt denken te hebben en later van een koude zieke kermis weer thuiskomen.

Het is vandaag Wereldvoedseldag en ik zag gisteren een leuk filmpje bij het betere nieuws vanuit mijn buurland over de mug. De muggen hebben nog geen gebrek aan voedsel. In het filmpje werden de onzinnige producten tegen muggen in het nu afgekraakt. De vrouwenmuggen veroorzaken de problemen, lol. Ik wist ook niet dat een op de zeventien mensen overlijd aan een muggenbeet. Tja, je weet nooit waar je aan dood gaat en daarom nu maar genieten.

Om even in het vroeger te blijven, ik vroeg even geleden aan Roel van Duijn wat hij ervan vond dat Kalkar nu een pretpark was. Hij was ooit tegen de plannen voor de bouw van de kweekreactor Kalkar. Roel vond het erg leuk dat het een pretpark was geworden. Ik moest eraan denken toen ik gisteren een programma over Hennie van der Most zag. Ook zo’n mooie man die nog weet wat echt ondernemen is. Nu de chocoladefabriek van Sjakie nog, lol.

De gemeente Hollands Kroon heeft plannen om 80% van de regels te gaan afschaffen, een geweldige pilot. Ik ben benieuwd, kunnen de mensen het zelf bewust nog wel? Ik kwam, met dank aan de journalistiek, dan weer nergens tegen hoeveel regels er totaal zijn in de gemeente. (Dan zoek je het zelf bewust op is zo 2014…) Er wonen 133 inwoners per vierkante kilometer daar en de rest van de bevolkingsgegevens er voor de lol ook even naast gelegd. Als je de V van veranderingen even uitsluit dan is het op papier haalbaar. Neem je de V wel mee gaat het moeilijker worden, daarvoor zou de gemeente gesloten moeten zijn en in het nu is de gemeente open. Een asielzoekerslocatie in een dorp erbij en de statistieken kloppen niet meer. Wel leuk om te zien hoe burgers dan weer omgaan met veranderingen. Sterker nog als je dan als gemeente toch durf toont, de pilot voor een basissalaris erbij in een dorp en nog beter.

En mocht iemand niet begrijpen waar ik over schrijf, na gisteren is iets zelf even opzoeken heel gewoon geworden. Zelf een Kamervoorzitster zoekt bewust dingen op die ze niet weet. Je kunt namelijk niet alles weten. En filosoferen doe je in de kroeg met vriendinnen en zo leer je elke dag weer bij, lol.

Heerlijk ochtendje is gekomen, ochtendje met de nieuwe krant, vol verwachting klopt haar hart, wie de paginanummers niet snapt die heeft gedeelde smart. Ik had hem afgelopen weekend ook al in mijn handen, een van de kranten van Nederland in een nieuw jasje. Ik dacht toen dat het aan mij lag, dus niet. Ik was gisteren bewust getuige van hoe iemand de nieuwe krant las en hem in stukken uiteen liet vallen zonder de paginanummers te snappen. Het filmpje ervan had zo op het internet gezet kunnen worden, lol. Afijn, zij gaat het bestuderen en de puzzel oplossen zodat het voor ons weer duidelijk gaat worden. Wat is er mis met gewoon paginanummers in de bovenhoeken van de krant, 1, 2, 3 ,4 en zonder letters erbij. Waar je al niet het grootse plezier mee en om kunt hebben, zo belangrijk.

Heerlijk dagje is bijna gekomen, donderdag van Wereldvoedseldag, vol verwachting klopt de maag, wie op deze wereld geen eten hebben is geen vraag. Ik toog gisteren in het kader van de Wereldvoedseldag naar mijn collega om samen fruitpakketjes te gaan maken voor onze Voedselbank cliënten. De naam voor deze pakketjes was onder het inpakken alweer snel verzonnen: Ebola pakketjes. Ja, je kunt toch iets zeggen om mee te doen aan de preventie van deze ziekte. Ik denk overigens niet dat Ebola zich laat afschrikken door een banaantje of door een door een kiwi. En voor de zoveelste keer was het heel mooi dat de ondernemers zo goed met ons mee dachten en de mooie producten konden leveren. Zelfs nog gratis twee dozen met appels gekregen en ik hoefde zo de boom even niet in. Ook als team samen alles doen en regelen werkt heel goed. Eigenlijk zouden alle landen voedselpakketjes kunnen maken voor de mensen die geen of weinig eten hebben, samen.

Heerlijke dag gewenst en nee, ik schrijf niet meer over ….!

Als de waarheid niet gevonden wordt maar gemaakt wordt dan haalt de tijd de waarheid wel weer bij. En als de waarheid niet gezien mocht worden of er niet over gesproken mocht worden ook dan haalt de tijd de waarheid weer bij. Sommige dingen komen nooit uit en dat is best wel jammer voor de boeken en de geschiedenis. Je zou van geschiedenis bewust kunnen leren in het nu. Aan de andere kant, willen de mensen nog wel leren in het nu? Wie boeit alles nog als ikke het belangrijkste is? Als je het pestincident in ons land weer neemt van de vorige week dan lijkt het wel alsof echt niets aankomt. Een week tegen het pesten en aandacht op mijn blog ervoor en het haalt allemaal niet veel uit. Iedereen hobbelt lekker door in de wereld en als je wat terug duikt dan zie je dat het in deze en in de vorige eeuw altijd zo is geweest. Iemand deelde de afgelopen tijd zijn kennis met mij en hij was blij dat ik er iets aan had voor het nu. Mooie documentatie ook, waar niemand het bestaan en het belang bijna meer van weet of inziet. We leven in een wereld waarin alles gedigitaliseerd gaat worden. Een persoon en als je mazzel hebt een team, beslissen wat er gedigitaliseerd gaat worden en bewaard gaat blijven en wat er zonder scannen de papierbak in kan. Soms gooien onwetende mensen (externe inhuur mensen bijvoorbeeld) dus een heleboel kennis van vroeger weg om u tegen te zeggen. Er zijn ontzettend veel veranderingen op komst voor de komende jaren maar moet je het nu dan gaan opbouwen zonder kennis van vroeger? Het wiel steeds helemaal opnieuw uitvinden?

Als ik kijk naar mijn eigen oude huwelijk dan heb ik de personen en voor mij belangrijke dingen eruit meegenomen en ik ben van daaruit in het nu weer begonnen met nieuwe dingen opbouwen. Je kunt geschiedenis niet uitwissen, wel er positief mee omgaan en ervan proberen te leren. Zelfs in de oorlogen worden belangrijke dingen bewaard om ze aan de volgende generaties te laten zien en lezen. Misschien is dat niet meer van het nu en kunnen we leven zonder geschiedenis? Gewoon de delete knop aanzetten en weer vrolijk verder gaan? Ik zie aan oudere mensen dat dit niet zo is, de geschiedenis haalt ze altijd weer bij op hun oude dag. We kunnen alles maken in deze wereld of we denken dat we het kunnen maken. Alles beheersen is een ander verhaal. Je zag het in Utopia op de televisie, de mensen gingen gewoon weer hun oude wereld maken. Als ik naar mijzelf kijk, ik voel mij bijna overal thuis en ik kan overal slapen, een rugzakje mee is voldoende. Het is wel lekker om dan eten te hebben, waswater, een dakje voor de nacht, warmte en wat geld. Eigenlijk wat alle mensen waar dan ook ter wereld als basis willen hebben. Een veilige plek zou dan misschien nog voor alles gaan en de rest komt dan wel weer.

De hele clou van het verhaal is misschien wel dat we door de eeuwen heen eigenlijk niet zoveel verandert zijn en de geschiedenis leert ons ook dat er dan altijd weer ergens een nul punt gaat komen. Iemand zit misschien toch wel ergens naar ons te kijken en die ziet ons steeds opnieuw proberen om iets van de wereld en het leven te maken. Wat zal die dan lachen en een lol hebben zeg!

Als mensen die elkaar niet begrijpen tenminste maar begrepen dat ze elkaar niet begrijpen, dan begrijpen ze elkaar beter dan wanneer ze elkaar niet begrijpen, ze niet eens begrijpen dat ze elkaar niet begrepen. Deze zin stond zomaar in een boek en ik vond hem geweldig. Nou de taal was echt het probleem niet, een geweldig weekend gehad met wat handen en voetenwerk. Toch leuk als iemand die aan de andere kant van de wereld geboren is, in mijn huisje pannenkoeken zit te eten. Ik had ze zelf gebakken, poedersuiker en stroop erop en klaar. Ze had ook al een keer poffertjes gegeten en die wilde ze zelf ook een keer gaan bakken. Het is leuk om te horen hoe het elders is en dan besef je ook weer heel goed dat het hier een luilekker pannenkoekenland is, lol. Haar vriend is een Nederlander en de liefde bracht haar naar ons land. Het is af en toe leuk om ook nog eens wat verhalen te horen over mensen die niet gevlucht zijn maar bewust hier komen wonen. Waar de liefde al niet allemaal goed voor is. Ik was al bezig om haar taal wat beter onder de knie te krijgen, meer kennis is altijd leuk. Voor de toekomst niet noodzakelijk want zij gaat binnenkort op Nederlands les hier. Ik vroeg naar haar droombaan en ze kon niets want ze had geen opleidingen. Dat vroeg ik dus niet, wat zou je heel graag willen en waar droom je van? Nou dat zou een baan zijn met natuurlijke gezondheidsproducten en de mensen blij maken. Zij is slim genoeg en met haar uitstraling en karakter gaat dat helemaal lukken op eigen kracht.

En voor onze eigen bestwil, kunnen we misschien eens ophouden met de Sint en Piet soap? Het buitenland lacht ons massaal uit en ze begrijpen er niets van. Zelfs de Belgen hebben al moppen over ons, het moet niet gekker worden. In andere landen hebben ze ook hun eigen cultuur met feestdagen voor kinderen. Dat je wat liedjes aanpast naar het nu en ze iets vriendelijker maakt, Piet zwart en in wat andere kleuren erbij en ophouden dan. De hele wereld beeft, overstroomt, is ziek of in oorlog en wij hebben het over… Dit is ook echt de laatste keer dat ik erover ga schrijven. lol.

Er  was eens een vrouw, een goede vrouw, donkere huid en verkracht en gevlucht voor de oorlog daar en naar ons land gekomen. Nederlandse les genomen en haar uiterste best gedaan om Nederlandse te worden en helemaal gelukt. Verpleegster geworden en helemaal blij.

Lieve Ingrid, ik kom in een winkel en de mensen voor mij in de rij krijgen allemaal een tasje om hun aankopen heen. Blanke mensen en misschien hier geboren. Als ik aan de beurt ben dan krijg ik geen tasje om mijn aankopen heen, de spullen worden zo in mijn handen gegeven. Ik dacht aan toeval maar de volgende keer gebeurde het gewoon weer. Een tas meenemen in de winkels durf ik al niet meer want steeds loopt er winkelpersoneel toevallig bij mij in de buurt rond. Lieve Ingrid, waarom ben ik de dupe van wat andere mensen doen. Ik ben een eigen persoon.

Er was eens een vrouw, een goede vrouw, geboren in Nederland en met Marokkaanse ouders. Ze leefde heerlijk in Nederland met het geloof in haar god, geen hoofddoek voor nodig. Goede baan en helemaal blij.

Lieve Ingrid, ik word gek van al die mensen die vragen hoe ik over IS denk. Ik ben geboren in Nederland en hoe moet ik weten hoe zij denken? Als een groepje blanke Nederlanders een aanslag pleegt dan vraagt toch ook niet iedereen aan jou wat jij denkt dat zij denken? Zelfs IS zou zelfs mij niet accepteren want ik ben Nederlands en ik draag geen hoofddoek. Ik word met mijn uiterlijk nageroepen op straat en in de winkels aan de kant geschoven. Er spuiten zelfs mensen teksten op mijn huis en dat van mijn familie. Lieve Ingrid, waarom ben ik de dupe van wat andere mensen doen. Ik ben een eigen persoon.

Ik had het gisteren over torens, op welke toren zal ik eens gaan staan om hier de aandacht voor te vragen? Sterker nog, als iemand constant tegen je zegt en je laat voelen dat je niet deugt en dat je hier niet hoort dan is de kans toch wel heel erg groot dat er op een gegeven moment geen vergevingsmoment meer is. En nog sterker, mensen zouden zomaar eens kunnen gaan denken, zij vinden mij toch niet ok en dan ga ik mij er maar naar gedragen. Of ik zoek een groep die daar ook last van heeft en samen staan wij sterk.

Het voelt even erg als een gezin met vier kinderen en die allemaal naar dezelfde school gaan. De laatste van de vier krijgt vaak te horen, o jij bent er een van die en als je het net zo goed doet als je broertjes en zus…. Bim bam, stempel en er is al een oordeel en verwachtingspatroon.

Kunnen we in deze wereld alsjeblieft naar de persoon zelf kijken en eens even niet vooraf ons oordeel al klaar hebben? Proberen alleen is al goed. Gewoon, om bewust erger te voorkomen. En de personen die wel bewust kwaad doen aanpakken.

Al die aardbevingen op de wereld, misschien zijn het gewoon lachstuipen van de aarde. De aarde lacht ons allemaal uit, die gekke mensen die zo mooi op mij zouden kunnen leven en wat doen ze, het tegenovergestelde.

Wanneer gaat de aarde weer glimlachen? 

Ik was gisteren even in De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans, het blijft een fantastisch boek. De mens zal eraan moeten wennen te leven in een wereld zonder vrijheid, goedheid en waarheid, een zin uit het boek. Een deel van de nabestaanden van vlucht MH 17 gaan nu naar de rechter om de Staat ter verantwoording te roepen. Het is ook een zoektocht naar de waarheid en als je niemand meer hebt dan is dat heel begrijpelijk. Het is donker in de kamers en de mensen willen licht, zo kun je het ook zien. Het blijft natuurlijk te idioot voor woorden dat Nederland zo makkelijk geaccepteerd heeft dat mensen onze landgenoten en andere mensen uit de lucht hebben geschoten. Met een stille tocht geef je eigenlijk weer dat je de maatschappij niet accepteert. En je kunt lopen wat je wilt maar daar zullen de oplossingen niet uit gaan voortkomen of uitlopen. Verder dan een paar sancties is het niet gekomen, nog wat onderzoeksresultaten en het boek ergens in een donkere kamer opbergen.

Ons grootste schip vaart naar Ebola gebied, onze vliegtuigen gaan naar IS en de rest hangt ergens in Mali en in andere landen, prioriteiten stellen. De wereld is belangrijker dan ons land en voordat je het weet komt de wereld naar ons land toe, zo klaar als een klontje, en daarom zitten wij daar. Mag ik dan nog een gratis advies geven, sluit de Nederlandse grenzen voorlopig. Niet om mensen die rennen voor hun leven buiten te sluiten maar om aan iedereen te vragen waar ze zijn geweest en om weer eens ouderwets de identiteitspapieren te controleren. Misschien wat koortsthermometers erbij aan de grenzen? Soms ligt preventie niet alleen in de wereld maar veel dichterbij. Creëert ook weer banen…  Een donkere wereld zonder vrijheid. Gelukkig is er nog een hoop goedheid in de wereld en die zal echt niet verdwijnen, net zomin als de liefde.

Om de boel lollig af te sluiten, ook in Den Haag gaat Het Torentje donker worden. Veel mensen konden het niet aan om de berichtgeving verder te lezen maar ze gaan renoveren. Leuk toch en ik ga dan altijd gelijk zoeken naar alternatieven en zo kwam ik op: Brandaris op Terschelling, De Euromast in Rotterdam, Domtoren in Utrecht,  De Walfridustoren in Bedum, Maastoren in Rotterdam, Gerbrandytoren in IJsselstein of de Achmeatoren in Leeuwarden. Het meest geschikt is de Haagse Toren, restaurant, bar, appartementen, balkons en alles wat verder nodig is. Uitermate geschikt om alles in ons land weer glad te strijken. Dus geen extra Kamerdebat voor nodig, gewoon wat verhuiswagens en klaar, 3,4 kilometer rijden. Werkkamers voor onze Oranjes erbij en klaar. Wel het licht uitdoen als je klaar bent met werken…

Je kunt mij soms echt wegdragen van de pret. Bij onze Voedselbank was het een druk dagje gisteren. Tot onze stomme verbazing kregen wij een doosje met Wheat Grass om uit te delen. Dan moet je natuurlijk wel weten wat je ermee kunt doen, lol. Het is gewoon tarwegras, gemaakt van de jonge scheuten van de zachte tarweplant. Puur natuur en vol vezels, mineralen en eiwitten. Mix wat van het gras door je drankje, smoothie of salade en je bent vol power en het is goed voor het immuunsysteem. De oude Chinezen waren zo gek nog niet. Natuurlijk kwam de vergelijking weer met kattengras en wat hadden we een lol. Ook in de oorlog aten de mensen gewoon gekookt of rauw gras, bijna vergeten feitje. Wij kregen ook Paksoi en daar kun je weer mee roerbakken. Eten is zo leuk. Zo kwam ik via de Belgische televisie op de Keuken van het Ongewenste Dier, een leuk initiatief en waar ze van dieren waar iedereen overlast van heeft de smakelijkste gerechten maken. Waarom ganzen afschieten en begraven als je er een kroket van kunt maken. Het was gisteren trouwens Nationale Krokettendag, kan iemand met een berijdbare nog vliegende gans mij alsjeblieft uit dit land weghalen? En wat is overlast van ganzen? Nils Holgersson vloog ook op een gans. Ik heb gelijk even gekeken of er in dat sprookje nog iets aangepast moet worden naar de eisen van het nu en ik kon niets ontdekken, lol.

En over dieren gesproken, mijn huisdier kan al stemmen herkennen en komt nu steeds aanlopen als ze de column van Kees de Kort hoort, stemherkenning. In het weekend mist ze dan ook iets, lol. Hoezo dieren zijn stom? Nee, al met al zijn de dieren die stom zijn: of doorgefokt, of hebben geen goede opvoeding gehad. De mensen zijn veel stommer met hun gedrag. Ik kan genieten van zo’n man die van de ene stichting geld leent om de zijn tekort bij de andere stichting aan te vullen. Hij liet er geen gras over groeien… Hoe kun je dan een voorbeeld zijn voor je gezin en de maatschappij? Het is iets waar ik steeds weer tegenaan loop, hoe kun je een voorbeeld zijn voor de kinderen van nu door zot gedrag? Niemand is perfect maar de idioterie van veel mensen doet het ergste vrezen voor de toekomst. Het ene gat vullen met het andere gat en we hobbelen lekker verder met zijn allen, ik kan er erg om lachen. Ik spreek heel veel jongeren die terug willen naar echt. Dus geen zeepbellen en schulden maar naar wat je ziet dat heb je. Jammer dat er altijd generaties, conflicten en oorlogen overheen moeten gaan om weer een nulpunt te verkrijgen. En we hebben die wereld zelf gecreëerd met zijn allen. Je kunt ook stellen dat de goede voorbeelden gewoon op zijn? De mensen volgen liever slecht gedrag dan goed gedrag en het levert voor op de korte termijn ook meer op?

En als je dan op zo’n dag als gisteren ook Imtech nog voorbij ziet komen met cijfers dan kan echt je dag niet meer stuk van de pret. Gras gaat dus wel harder groeien als je eraan trekt. Ik hoop op weer zo’n prettige dag vandaag.

Wij zijn ook bij de Voedselbank steeds aan het kijken waar het beter kan, samen denken. Zo waren wij het er bij de uitgifte allemaal over eens dat de plastic hemdtasjes niet meer kunnen in deze tijd. Ze worden gebruikt in het verdeelcentrum en ook bij ons. Winkels en wij zelf geven al het tasjes voorbeeld in de maatschappij en dan kan de Voedselbank toch ook volgen. Papierenzakjes zouden de oplossing zijn maar dan hebben wij weer iemand nodig die ze doneert aan ons. We denken nog even verder. Het is wel erg grappig dat iets erin kan slijten als je de mensen zo stuurt. Bij ons nemen de mensen allemaal zelf tassen mee en er staan kartonnen dozen voor nood. Zullen we echt weer terug gaan naar een tijd met minder verpakkingsmateriaal? Ik moet er alleen thuis nog iets aan verbeteren wat het plastic betreft, toch maar eens een tas in de schuur ophangen en het plastic dan meenemen naar het winkelcentrum. Ook weer zoiets, ik heb geen plastic bak, dus het wordt mij niet aangeboden via de makkelijke weg en dus doe ik het niet altijd, foei. Alles is zo goed te analyseren.

Iemand had het ook nog even over De Gesloten Knip. Een leuk initiatief en samen delen met elkaar zonder dat er geld aan te pas komt. Ik doe het zelf ook al vaker en ga geen nieuwe spullen aanschaffen voor die ene keer als ik iets nodig heb. Zo was laatst mijn voetbal zacht en om nou een pompje te kopen, iemand met een pompje gevonden en mijn bal weer hard. Een lach en een bedankje zijn dan genoeg en de volgende keer doe je het andersom terug. Zo vonden mijn collega’s bij de Voedselbank mijn met de hand gedoseerde koffie te sterk gezet. Ik niet maar omdat je met zijn allen uit dezelfde pot wilt drinken doe je water bij de koffie… Er ontbrak een koffiemaatschepje en alvorens het te kopen gingen wij denken. Zo kwam een collega erachter dat ze thuis nog wel een koffieschepje had, met gesloten beurs opgelost. En tot vreugde van mijn collega ’s is het probleem van de sterke koffie dan ook opgelost, lol.

Een andere collega had stad en land afgelopen om een tweedehands kinderbox ergens ondergebracht te krijgen. Niemand wilde hem hebben, zelfs de Kringloopwinkels en gratis winkels niet. Het is toch eigenlijk te zot dat je zoiets dan naar het grofvuil moet brengen? Met heel veel dingen is Nederland echt een verwend land.